1085. Του Ρουφίνου Ακόμα Ένα

5.41 ΡΟΥΦΙΝΟΥ

Τίς γυμνὴν οὕτω σε καὶ ἐξέβαλεν καὶ ἔδειρεν; 
τίς ψυχὴν λιθίνην εἶχε καὶ οὐκ ἔβλεπεν; 
μοιχὸν ἴσως ηὕρηκεν ἀκαίρως κεῖνος ἐσελθών; 
γινόμενον· πᾶσαι τοῦτο ποοῦσι͵ τέκνον. 
πλὴν ἀπὸ νῦν͵ ὅταν ἐστὶν ἔσω͵ κεῖνος δ΄ ὅταν ἔξω͵ 
τὸ πρόθυρον σφήνου͵ μὴ πάλι ταὐτὸ πάθῃς.

  

Ποιος έτσι γυμνή και σε πέταξε στο δρόμο και σε έδειρε;

ποιος είχε καρδιά από πέτρα και δεν έβλεπε;

ίσως βρήκε τον εραστή σου μπαίνοντας εκείνος σε ώρα ακατάλληλη;

γίνονται αυτά· όλες αυτό κάνουν παιδί μου.

μα όμως από τώρα, όταν μπάζεις τον εραστή σου, κι εκείνος βρίσκεται έξω,

σφάλισε την πόρτα, μην πάθεις πάλι το ίδιο. 

(Η μετάφραση της ταπεινότητάς μου)

Να είσαστε Καλά!

Ένα κλικ μακριά Tom Jones και “Help Yourself”:

14/11/2016