Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

1065. Ημερολόγιο – Ακριβώς Έτη Σαράντα Πριν

O χρόνος είναι πολλά πράγματα και, ανάμεσα τους, “Γρήγορος ίσκιος πουλιών”, όπως είπε και ο ποιητής. Το μόνο σίγουρο, λοιπόν, ότι δεν πιάνεται. Σήμερα είναι εδώ, αύριο εκεί. Ευτυχώς το είδος μας έχει βρει τρόπους και τεχνάσματα να απαλύνει το πέρασμα του. Από τα μέγιστα η αγάπη που τον επιβραδύνει και ο έρωτας και η τέχνη που μπορούν και τον στιγμιαία, τουλάχιστον, ακινητοποιούν. Για τους κοινούς θνητούς υπάρχουν και τα απλούστερα. Όπως, ας πούμε, ένα ημερολόγιο. Γράφεις σήμερα, ξεφυλλίζεις όποτε έχεις τη διάθεση. Αν ενημερώνεις συστηματικά το ημερολόγιό σου μπορείς και να αφήσεις ένα χνάρι από το πέρασμά σου. Δεν έχει σημασία το πόσο σημαντικά ή ασήμαντα είναι για τους τρίτους, ή ακόμα και για τον εαυτό σου, αυτά που καταγράφεις. Σημασία έχει το ίχνος. Η δυνατότητα να θυμηθείς, να ανακαλέσεις, να από την αρχή φορτίσεις τη μνήμη, να δεις την πορεία που διέγραψες, τα όσα έπραξες και ένιωσες. Θα το γράψω για πολλοστή φορά. Αισθάνομαι ευτυχής και προνομιούχος που έχω στην κατοχή μου ένα τέτοιο ημερολόγιο – βάση δεδομένων. Ένα ημερολόγιο που το ξεκίνησα στις 2 Οκτωβρίου του 1973, σε ηλικία 18 ετών και 7 μηνών, και το συνεχίζω μέχρι σήμερα.  Για το ημερολόγιο αυτό υπάρχουν ήδη αναφορές σε 54 εγγραφές του παρόντος (εδώ). Επιτρέψτε μου, όμως, ακόμα μία φορά να γράψω πόσο πολύτιμο είναι για εμένα και πόση χαρά μου δίνει η ύπαρξή του. Στο ημερολόγιο αυτό, λοιπόν, ακριβώς πριν από σαράντα χρόνια, στις 23 Ιουνίου του 1976, καταχώρισα τα εξής:  

Εδώ είναι το πρόβλημά μας, πώς, την κάθε φορά, θα ξεπερνάμε τον εαυτό μας, τις τάσεις του και τις ροπές του. Μέρες γεμάτες άρνηση και ακινησία. Τις μέρες των διαγωνισμών στο ΕΜΠ η απόδοσή μου σχεδόν ανύπαρκτη, κοιτάζω το [0097] και μελαγχολώ. Λέω οι Θεοί δεν το θέλησαν και μελαγχολώ περισσότερο.

      Τις μέρες αυτές παντού και μόνο Λ., τακτικά και στον ύπνο μου. Πού θα τελειώσει και πώς; Δεν ξέρω τι θα πω και τι θα κάνω άμα την συναντήσω. Πως μπλέχτηκα σ’ όλα αυτά τα άρρωστα; Ήμουν προχθές στην ταράτσα και την σκέφτομουν και ακούστηκε το ακορντεόν ενός γείτονα και κυριολεκτικά πλάνταξα. Αδύνατο να σου γράψω άλλα. . .

Ένα κλικ μακριά οι Real Thing στο “You To Me Are Everything”. Τραγούδι που ήταν στο Νο 1 του Βρετανικού Hit Parade από τις 20 Ιουνίου μέχρι τις 10 Ιουλίου του 1976:



23/06/2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου