Υπάρχουν δύο ημέρες το χρόνο, ή μία αν ταυτίζονται,
για τον κάθε άνθρωπο που είναι, πάντοτε κατ’ αρχάς, ιδιαίτερες. Ιδιαίτερες με
ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα. Για άλλους πολλά, για άλλους λίγα,
για κάποιους τίποτα (και τότε το “ιδιαίτερο”
πάει περίπατο).
Αύριο, λοιπόν, είναι η
μία από τις δύο δικές μου ιδιαίτερες μέρες. Μια μέρα που σημαίνει όλο και
λιγότερα, μέχρι να έρθει το “πάει περίπατο”, ενώ, πιστέψτε με,
δεν είναι επιλογή μου. Θα ήθελα πολλά και άλλα για τη συγκεκριμένη ημέρα αλλά,
μέχρι τώρα, δεν έχει προκύψει και ούτε και προβλέπεται. Μα, από την άλλη, ο
διάβολος έχει πόδια πολλά και αν γνωρίζαμε τι θα (μας) συμβεί αύριο θα είχαμε
ήδη δηλώσει παραίτηση.
Επιτρέψτε μου, ειδικά
για την ιδιαίτερη αυριανή μέρα, να
παραπέμψω σε μία μου εγγραφή του 2005 η οποία, για εμένα, ισχύει στο
ακέραιο· αυτή.
Να είσαστε όλες και
όλοι Καλά!
Ένα κλικ μακριά ο Λαυρέντης
Μαχαιρίτσας στο εξαιρετικό “Πρόστυχο”
σε μουσική του
Χριστόφορου Κροκίδη και στίχους του Βασίλη Γιαννόπουλου από το άλμπουμ “Στο
Αφιερώνω”, του 2003:
05/12/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου