0901. Λίνα Νικολακοπούλου, Ανεβάσαμε

Είναι πολλά τα τραγούδια που μου αρέσουν, που με συγκινούν. Κάποια από αυτά τα ξεχώρισα από το πρώτο άκουσμα, από την πρώτη στιγμή. Είναι ακριβώς τα τραγούδια που με στηρίζουν στα δύσκολα, με συντροφεύουν στη χαρά. Τα “δικά μου” τραγούδια. Μιλώ, στην περίπτωση αυτή, για τραγούδια στα Ελληνικά το πλήθος των οποίων ανέρχεται σε εξήντα (60). Τραγούδια που συγκέντρωσα σε τρία CD και σε μορφή mp3 μοίρασα σε  συναδέλφους και φίλους. Αντίδραση; Ανταπόκριση; Μηδενική, βεβαίως! Από τα πράγματα που, πάντοτε, με απογοητεύουν.

Ένα από τα εξήντα αυτά τραγούδια και το “Ανεβάσαμε” σε στίχους και μουσική της εξαιρετικής Λίνας Νικολακοπούλου. Το τραγούδι αυτό το είχα ανεβάσει και στην εγγραφή “0800 Σχέσεις” διαπράττοντας μάλιστα και το ολίσθημα να γράψω ότι η μουσική ήταν του Σταμάτη Κραουνάκη. Ζητώ, λοιπόν, ταπεινά συγγνώμη για το σφάλμα μου αυτό και χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να επανορθώσω.

Ιδιαίτερο, λοιπόν, το τραγούδι ιδιαίτερη και η ερμηνεία της δημιουργού του, Λίνας Νικολακοπούλου. Ένα τραγούδι που κάθε φορά που το ακούω με συγκινεί, μου φτιάχνει τη διάθεση, μου θυμίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Ακολουθούν οι στίχοι του:

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Λίνα Νικολακοπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Λίνα Νικολακοπούλου

Ανεβάσαμε την τέντα στο μπαλκόνι,
ανεβάσαμε και λίγο τα ρολά.
Κι ένας ήλιος στο δικό σου παντελόνι
κάτι μου 'κανε και γέλασα τρελά
και τραλαλά και τραλαλά

Δε με νοιάζει που τραβάμε και πώς ζούμε,
δε με νοιάζει που δεν κάναμε λεφτά.
Την αγάπη μια ζωή θ' απομυζούμε
και στους δρόμους θα φιλιόμαστε κλεφτά

Ανεβάσαμε την τέντα στο μπαλκόνι
κι όλα, μάγκα μου, ωραία και καλά

Ανεβάσαμε στ' αμάξι την κεραία,
ανεβάσαμε και τ' άστρα στο καπό.
Κι όπως ψάχναμε τα λόγια τα μοιραία
κάτι μ' έπιασε και σου 'πα "σ' αγαπώ"
και πω-πω-πω και πω-πω-πω

Ένα κλικ μακριά, το μαντέψατε!, “Ανεβάσαμε”:

03/01/2014