0907. Περαστικές

Κατέβασα, εδώ στο υπόγειο της Τ47, το βιβλίο “ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΑΠΥΡΟΥ – Δύο Αιώνες Νεοελληνικής Ποίησης” (Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος, Έκδοση 1995). Θα το ανοίξω, σκέφτηκα, θα διαβάσω, θα ευφρανθεί η ψυχή μου. Δύσκολα, όλα είναι δύσκολα. Για την ποίηση, για τους ποιητές, για το παραμικρό. Όμως, τα έχω ήδη γράψει τα σχετικά, ας μην αρχίσω και πάλι.

Το ξεφύλλισα, λοιπόν, το βιβλίο και σταμάτησα στη σελίδα 289. Εκεί διάβασα το που ακολουθεί και μου έκλεψε το χαμόγελο:

Ουράνης Κώστας (1890-1953)

ΠΕΡΑΣΤΙΚΕΣ

Γυναίκες που σας είδα σ’ ένα τραίνο

τη στιγμή που κινούσε γι’ άλλα μέρη·

γυναίκες, που σας είδα σ’ άλλου χέρι

με γέλιο να περνάτε ευτυχισμένο·

γυναίκες σε μπαλκόνια να κοιτάτε

στο κενό, μ’ ένα βλέμμα ξεχασμένο,

ή από ένα πλοίο σαλπαρισμένο

μ’ ένα μαντήλι αργό να χαιρετάτε.

Να ξέρατε με πόση νοσταλγία,

στα δειλινά τα βροχερά και κρύα,

σας ξαναφέρνω στην ανάμνησή μου,

γυναίκες, που περάσατε μιαν ώρα

απ’ τη ζωή μου μέσα, και που τώρα

κρατάτε μου στα ξένα την ψυχή μου.

Ένα κλικ μακριά η Αρλέτα τραγουδά Κώστα Ουράνη: “Οι Νέες Των Επαρχιών”, σε μουσική Γιάννη Γλέζου.

23/01/2014