0868. Αφιέρωση

“Το Γράμμα”, του αγαπημένου Γιάννη Σκαρίμπα, από τη συλλογή “Εαυτούληδες”, αφιερωμένο εξαιρετικά, αν μου επιτρέπεται, στη Χ. της οποίας την εγγύς μου καθημερινότητα μοιάζει να έχω εξαντλήσει. Ελπίζω κάποτε να καταλάβει αλλά, όπως και να έχει: Να είναι Καλά!

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

Τέλος πάντων ένα σούρπο θα γυρίσω -όπως σούπα-
τούτ’ το χρόνο ή τον άλλονα -κι όπως έφυγα μόνος-
ένα σούρπο που μέσα του θάχει όλα τα σούρπα
και τα χρόνια όλα ο χρόνος.

Και θα πάω τέλος πάντων στο γραφείο μου, ως όταν
σέν’ αχνή στην απόσταση η μορφή σου μου εμίλει
και θα είναι σαν (τότενες που μ’ αγάπας) θα ’ρχόταν
ένα γράμμα σου φίλη.

Κι ας μη ’ρχόταν! Γω θάκανα σαν νάχ’ έρθει και σάμπως
τόχω λάβει και μου ’γραφες λόγια -κει- αγαπημένα,
και -σαν τότε- εγώ θάγραφα στο απόσπερνο θάμπος
ένα γράμμα σε σένα.

Κι ας μη τόστελνα! Θα ‘κανα σαν να εσύ τόχεις λάβει
κι απ’ τα μάτια σου κύλησε στη γραφή του ένα δάκρυ
- κι ως σκυφτή το λυχνάρι της όξω η νύχτα θ’ ανάβει,
γώ θα κλαίω σε μιαν άκρη…

Ένα κλικ μακριά ο Διονύσης Τσακνής τραγουδά “Εαυτούληδες” σε μουσική δική του και στίχους Γιάννη Σκαρίμπα, βεβαίως!

23/06/2013