Σήμερα, αύριο, σε πέντε μέρες ή την πρώτη, τη δεύτερη, την έκτη του Μάρτη μέρα. Γενέθλια! Αυτό, εγώ, το άλλο. Οκτώ, πενήντα οκτώ, πέντε. Αν έχει κάποια σημασία. Ο καιρός νεράκι. Ο χρόνος βαραίνει στους ώμους. Οι επιδιώξεις, οι προοπτικές, τα όνειρα, η σημασία των πραγμάτων, το βάρος των γεγονότων, ο βίος όλος. Διαφορετικά, αλλιώτικα, άλλα. Συνεχίζουμε. Πάμε. Συγκεντρωμένοι στον εαυτό μας. Αποκομμένοι. Όχι πάντοτε κατά επιλογή μας. Όσο μπορούμε· γράφουμε. Όσο μπορούμε· διαβάζουμε. Ακούμε μουσική, βγάζουμε φωτογραφίες, κάνουμε βόλτες. Επιθυμούμε. Αποδεχόμαστε. Απορρίπτουμε. Αποκτούμε συναίσθηση της ύπαρξής μας, της θέσης μας στον κόσμο. Γιατί όχι, της θέσης μας στο σύμπαν. Όλο και λιγότερο πιστεύουμε στο θαύμα. Τουλάχιστον σε αυτό που μπορούμε να περιγράψουμε. Θέλουμε να μοιραστούμε, να δώσουμε, να πούμε. Προσπαθήσαμε. Η προσφορά μας έπεσε στο κενό. Άνευ επαίνων. Αποδεκτό. Συνεχίζουμε. Πάμε. Γράφουμε. Διαβάζουμε. Επιθυμούμε. Ζούμε.
Έσσεται ήμαρ!
Ένα κλικ μακριά: Χάρις Αλεξίου – “Mη Μου Λες Πως Δεν Πονάω”.
01/03/2013
Ω... χρόνια πολλά και να τα εκατοστήσεις αν αυτή ακόμα μια θεμιτή ευχή ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην υγειά (καθυστερημένα ομολογουμένως) σου σήμερα και το τραγούδι.
Να είσαι καλά.
Σε ευχαριστώ πολύ,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι και να περνάς Καλά! :)
Φιλιά!