0827. Στους “Φακίρηδες”

Όταν, σήμερα, φτάσαμε στους “Φακίρηδες”, όμως ονομάζω την μικρή παραλία στο Καβούρι όπου κολυμπάμε, λίγο πριν τις οκτώ και μισή, βρισκόταν ήδη εκεί. Ο μισός μέσα στο νερό, δροσιζότανε. Ασπρόμαυρος, κάτισχνος με χαρακτηριστικά, θα έλεγα, λεπτά, ευγενικά, “σοφιστικέ”. Ράτσας. Αποθέσαμε και βουτήξαμε. Μέσα από τη θάλασσα τον έβλεπα να τριγυρνά στην παραλία. Με περισσή διακριτικότητα περιφερότανε ανάμεσα σε πετσέτες και ομπρέλες. Κολυμπούσαμε. Η Μ. βγήκε πρώτη. Την είδα που προσπαθούσε να τον προσεγγίσει. Ήταν υπερήφανος και τρομαγμένος. Έμοιαζε να δυσκολεύεται να πιστέψει ότι το χέρι που του απλωνότανε δεν ήταν για να τον χτυπήσει. Με τα πολλά πήρε το πρώτο μπισκότο που του πέταξε η Μ. Ακολούθησαν και άλλα. Όταν βγήκα από το νερό τον βρήκα στο ενάμιση μέτρο από την Μ. η οποία εξακολουθούσε να του πετά μπισκότα. Δεν ήταν ότι το καλύτερο αλλά η Μ. δεν είχε κάτι άλλο. Ξάπλωσα στην πετσέτα μου. Με κοίταζε ανήσυχος. Του είχα, προφανώς, χαλάσει την ατμόσφαιρα. Έτρωγε τα μπισκότα του και με παρακολουθούσε. Κάποια στιγμή εκδηλώθηκε! Άρχισε να με γαβγίζει. Όταν του πρόσφερα το μισό μου κουλούρι με ζαμπόν και τυρί φιλαδέλφεια με κοίταξε με διαφορετική ματιά. Του είχα προσφέρει κάτι καλύτερο από μπισκότα με ζάχαρη. Βγήκε και η Δ. και ο φίλος μας έφαγε και κουλουράκι σκέτο. Με περισσή αξιοπρέπεια έσκυβε και μάζευε με τη γλώσσα ότι του πετούσαμε. Μια κυρία παρουσιάστηκε με ένα αδειανό κεσεδάκι γιαουρτιού και έτσι μπορέσαμε και του δώσαμε και λίγο νεράκι. Κάποιοι, ευτυχώς οι λιγότεροι, τον κοιτούσαν με μισό μάτι, άλλοι προσπαθούσαν να του πιάσουν κουβέντα. Ακούστηκαν, βεβαίως, και μερικά “ξου”. Πήρα τη μηχανή που η Δ. χρησιμοποιεί για τις υποβρύχιες φωτογραφίσεις της και τον φωτογράφισα. Με τα πολλά και αφού μια πέτρα, από το πουθενά, εκτοξεύτηκε εναντίον του ο φίλος μας αποχώρησε. Ήταν η ξεχωριστή νότα του πρωινού μας. Αξιοπρεπής, κάτισχνος και προφανώς, κακοποιημένος και εγκαταλελειμμένος. Είχε ο φουκαράς περάσει και καλύτερες εποχές μα τώρα ήρθαν τα δύσκολα. Γι’ αυτόν και για όλους τους κάτοικους της χώρας. Το παλεύει, όμως. Με αξιοπρέπεια και ηρεμία. Σήμερα βρέθηκαν μπισκοτάκια και κουλουράκια. Αύριο, ποιος γνωρίζει;

Να είσαστε όλες και όλοι Καλά! Καλή Εβδομάδα!

Και ποιο τραγούδι ταιριάζει στην περίπτωσή του; Ιδού η απορία!

Ένα κλικ μακριά: “Me And You And A Dog Named Boo” από τους Lobo:

 19/08/2012