Σκοτεινιάζει. Βρίσκομαι στην Α29. Τις τελευταίες μέρες αυξημένος φόρτος εργασίας. Κούραση.
Το αποτέλεσμα αμφίβολο. Οι αποπάνω ζητάνε, οι αποκάτω τρέχουνε. Κι επειδή, συνήθως, κάθε αποπάνω είναι κάποιου άλλου αποκάτω τρέχουμε όλοι. Έχει το γούστο του. Αν μάλιστα υπήρχαν και αποδείξεις, ότι το πράγμα θα καταλήξει κάπου, πολύ θα το ευχαριστιόμασταν.
Το αποτέλεσμα αμφίβολο. Οι αποπάνω ζητάνε, οι αποκάτω τρέχουνε. Κι επειδή, συνήθως, κάθε αποπάνω είναι κάποιου άλλου αποκάτω τρέχουμε όλοι. Έχει το γούστο του. Αν μάλιστα υπήρχαν και αποδείξεις, ότι το πράγμα θα καταλήξει κάπου, πολύ θα το ευχαριστιόμασταν.
Τέλος πάντων, πότιζα τα λουλούδια στη βεράντα. Αίφνης αισθάνθηκα την επιθυμία να αναρτήσω εγγραφή. Τελείωσα το πότισμα και να μαι! Πολλά θέλω να γράψω, να πω και να κάνω. Έχω όλους τους περιορισμούς που μπορεί να υποθέσει κανείς. Δεν είναι εύκολο να πεις αυτό που επιθυμείς. Δεν είναι ότι υπάρχει πρόβλημα έκφρασης. Το πρόβλημα, και ο πειρασμός συνάμα, είναι να πεις αυτό που επιθυμείς απλά και σκέτα. Πρακτικώς αδύνατο. Πρέπει να το μασκαρέψεις. Να το στρεβλώσεις. Να το αφήσεις να υπονοηθεί. Ο απέναντι καλείται να υποθέσει. Να ανακαλύψει. Αν έχει πρόσβαση καλώς. Αν όχι, ας πρόσεχες!
Ακούω μουσική από τον Η/Υ. Κάτι χιλιάδες mp3. Πρέπει να επιλέξω ένα. Πόσο δύσκολο είναι να επιλέξεις ένα τραγούδι που το ακούς για πρώτη φορά; Θα έλεγα, πολύ. Για τη φωτογραφία, που θα συνοδεύει την παρούσα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει σημαντικό απόθεμα από τις διακοπές στην Αίγινα. Ίσως ένα παράθυρο, μια πόρτα ή και ένα λιμάνι. Το ζήτημα είναι να ταιριάξουν. Κείμενο, εικόνα και ήχος. Δύσκολο. Όχι ακατόρθωτο.
Το επόμενο πρόβλημα: να καταφέρω να εμφανίσω την “μπάρα της μουσικής”, όπως στην εγγραφή “0658. Αύγουστος”. Ομολογώ ότι στην προηγούμενη εγγραφή απέτυχα να το πράξω. Προσπάθησα, δίχως υπερβολή, δεκάδες φορές. Ο κώδικας html είναι ένα πονηρός κώδικας. Άμα θέλει λειτουργεί, άμα δε θέλει υποφέρεις. Αν κάποιος αναγνώστης έχει να προτείνει λύσεις, ή ιδέες, πολύ θα το εκτιμούσα. Είναι γεγονός ότι ο επεξεργαστής κειμένου του blogger απέχει πολύ από αυτό που θα επιθυμούσα. Όμως: με το χώμα που έχουμε θα φτιάξουμε τα τσουκάλια μας.
Να είσαστε Καλά.
Ακούγεται το τραγούδι: Loco Motion με τους Little Eve.
10/09/2009
φίλε "αείποτε", καλημέρα! αυτό με το πότισμα των λουλουδιών κάτι μου λέει, φαίνεται ότι η επαφή με τη φύση ξυπνάει μέσα μας την ανάγκη για έκφραση και επικοινωνία. Λοιπόν, εγώ θέλω να ρωτήσω πως το κάνεις αυτό με τη μουσική, θέλω να βάλω να ακούγεται πότε πότε κανα τραγούδι που μου ταιριάζει, είτε με αυτά που γράφω, είτε με τη διάθεση μου της στιγμής, αλλά είμαι τελείως άσχετη, χάλια μαύρα! τον τελευταίο καιρό έμαθα να βάζω από το youtube αλλά εγώ θα ήθελα μόνο μουσική, να όπως βάζεις εσύ αυτήν την μπάρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπίσης, πως κάνεις αυτό που έχεις στα δεξιά του blog σου με τις προτιμήσεις που βλέπω ότι ενημερώνονται αυτόματα;
θεέ μου, είμαι τελείως άσχετη, ε;
Ωραίες οι πετούνιες, και το φως που πέφτει πάνω τους. Και μ' αρέσει και η διάθεση, αυτή η γλυκύτητα και η ευεξία που δημιουργεί συνήθως το πότισμα. Ελπίζω να είναι έτσι και γιά σένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές σκέφτομαι ν' αλλάξουμε όλοι νικς, να ξεκινήσουμε νέα μπλογκς και να δούμε αν θα ξαναβρεθούμε. Ηταν πιό ωραία όταν δεν ήξερε ο ένας τον άλλον άραγε;
Καλό Σ/Κ. Χαίρομαι που δεν έφυγες.
Ελα, ρίξε μου ένα χαμογελάκι.
poli omorfi photographia!
ΑπάντησηΔιαγραφήpropetis
kira:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Kira
Για το πώς ανεβάζουμε μουσική έγραψα ήδη μια απάντηση η οποία όμως λόγω του κώδικα που περιέχει δε γίνεται να περιληφθεί εδώ. Στείλε μου ένα μήνυμα, στο aeipote@gmail.com, για να σου την πέμψω. . .
ellinida:
Χμ! Κι αν έχω ήδη e-ημερολόγιο δεύτερο;
Χαίρομαι που χάρηκες που δεν έφυγα. (Και) Για κάτι τέτοια, εξάλλου, έμεινα!
Από χαμόγελα όσα θες!
Ανώνυμος:
Ευχαριστώ σας!