Υπάρχουν κάποια ονόματα που, από μόνα τους, γεννούν απορίες. Διαβάζω, τις μέρες αυτές, το βιβλίο “Σέργιος και Βάκχος” του Μ. Καραγάτση. Πρόκειται για το 4o βιβλίο της θαυμάσιας σειράς της εφημερίδας “Το Βήμα” “Ιστορία στη Λογοτεχνία”. Φτάνω στη σελίδα 324 στην οποία αρχίζει το κεφάλαιο Γ22 με τίτλο: “Ο στρατηγός Μιχαήλ Λαχανοδράκων φροντίζει ν’ αυξηθεί ο πληθυσμός της Αυτοκρατορίας των Ρωμαίων”.
Ιδού, λοιπόν, το όνομα που γεννά απορίες. Λαχανοδράκων! Μα είναι όνομα αυτό για στρατηγό, όπως ο τίτλος δηλώνει; Τι δουλειά έχουν τα λάχανα με τους δράκοντες, και τι δουλειά έχουν οι στρατηγοί με τα λάχανα;
Και τι μας λέει ο Καραγάτσης στο βιβλίο του; Μας λέει ότι, στους ταραγμένους καιρούς της βασιλείας του Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου ο στρατηγός, με το μυσιτήριο όνομα και εικονομάχος μέγας, πρόσταξε να συγκεντρωθούν στον Ιππόδρομο, της Κωνσταντινούπολης, πέντε χιλιάδες καλόγεροι και άλλες τόσες καλόγριες. Και για να μη τα πολυλογώ, ιδού τι, κατά τον συγγραφέα είπε και πρόσταξε:
Εξ’ άλλου, αγαπητοί μου, θαρρώ πως από υπερβολική ευσέβεια παρεξηγήσατε το θέλημα του Κυρίου που προστάζει τους ανθρώπους ν’ αυξάνονται και να πληθύνονται. Γι’ αυτό πολύ σας περικαλώ να εγκαταλείψετε πάραυτα το μοναχικό βίο· και τώρα, παρευτής, να έρθετε σε γάμου κοινωνία. Πέντε χιλιάδες καλόγεροι είσαστε εδώ, και πέντε χιλιάδες καλόγριες, όλοι στο άνθος της ηλικίας σας. Λοιπόν, τώρα αμέσως, έκαστος καλόγερος θα διαλέξει μια καλόγρια που θα είναι η μέλλουσα σύζυγός του. Κι επειδή το πράγμα είναι κατεπείγο, θερμά παρακαλώ ο φυσικός γάμος να προηγηθεί του θρησκευτικού. Μην μου πείτε πως αφού ζευγαρωθείτε εκλεχτικά, θ’ αποσυρθείτε για να εχτελέσετε κατ’ ιδία το χρέος σας προς τη φύση και το Κράτος! Όχι, όχι! Μόνον αν δω το γεγονός με τα ίδια μου τα μάτια θα ησυχάσω πως το Κράτος μπήκε στο δρόμο της σωτηρίας. Λοιπόν, κοντός ψαλμός αλληλούια! Σ’ εννιά ακριβώς μήνες από σήμερα θέλω να γεννηθούν πέντε χιλιάδες τουλάχιστο παιδιά, γιατί ελπίζω να ΄χουμε άφθονα διπλάρια και τριπλάρια. Α! ξέχασα να σας πω ότι όποιος παρακούσει τη διαταγή μου, θα σουβλιστεί και θα ψηθεί σε σιγανή φωτιά. Είπα και λάλησα, αμαρτίαν ουκ έχω!
Γέλιο ομηρικό συγκλόνισε τις κερκίδες· ενώ οι καλόγεροι και οι καλόγριες αλληλοκοιτάζονταν σαστισμένοι. . .
Και, κατά τον συγγραφέα πάντοτε, το θέλημα του Στρατηγού Μιχαήλ Λαχανοδράκοντα έγινε!
Μου γεννήθηκε η απορία για το αν ο Στρατηγός υπήρξε ιστορικό πρόσωπο ή γέννημα της φαντασίας του Καραγάτση. Λοιπόν, υπήρξε ιστορικό πρόσωπο. Στη σελίδα 432 του 37ου τόμου της Εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάννικα αναφέρεται σαφώς:
Λαχανοδράκων, Μιχαήλ (Βυζ. Ιστ.) Βυζαντινός στρατηγός ο οποίος έζησε και έδρασε κατά τον 8ο αιώνα επί της βασιλείας των Βυζαντινών αυτοκρατόρων Λέοντος Δ΄(775-780) και Κωνσταντίνου ΣΤ΄(780 – 797). . .
Αλλά το διαδίκτυο μας έχει κάνει τεμπελάκους. Αντί να αντιγράφω από την εγκυκλοπαίδεια προτιμώ να σας παραπέμψω εδώ.
Πάντως, και ακόμα και αν η ύπαρξη του Λαχανοδράκοντα επαληθεύτηκε, στοιχεία για το συμβάν του Ιπποδρόμου δεν μπόρεσα να βρω. . .
Έτσι κι αλλιώς το βιβλίο “Σέργιος και Βάκχος” αποτελεί ανάγνωσμα ιδιότροπο και ενδιαφέρον. Το να βλέπει κανείς τον Καραγάτση με ένδυμα Τσιφόρου δεν είναι και το πλέον αναμενόμενο αλλά είναι, σίγουρα, διασκεδαστικό (και μαθαίνουμε και ιστορία!).
04/08/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου