0569. Εφευρήματα Ανθρώπων

Ο χρόνος είναι συνεχής. Οι αιώνες, τα έτη, οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα, και όλα τα πολλαπλάσια και υποπολλαπλάσια τους, είναι εφευρήματα των ανθρώπων. Σημαδάκια που βοηθάνε την εφήμερη καθημερινότητά μας. Ποσότητες παντελώς αμελητέες και ασήμαντες σε συμπαντικό επίπεδο. Όμως πως αλλιώς; Θνητοί είμαστε, θνητές οι σκέψεις και τα έργα μας.

“Ο χρόνος είναι γρήγορος ίσκιος πουλιών”. Ίσχυσε και για το 2008. Ήρθε, πέρασε, φεύγει. Για το παρόν ημερολόγιο ξεκίνησε με το 0416. τελειώνει με το 0569. Εκατόν πενήντα τέσσερις εγγραφές, το αυτό πλήθος τραγουδιών και, κατά μια μονάδα μικρότερο, εικόνων. 2,37 ημέρες ανά εγγραφή και φυσικά, ανά τραγούδι ή εικόνα. Άλλες εύκολα, άλλες δύσκολα. Πάντοτε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή. Για να συντηρηθεί ένας ρυθμός που μοιάζει απαραίτητος για την δημιουργία και κατάθεση των εγγραφών αυτών.

Ένα μήνυμα είχε σημαδέψει την τελευταία μέρα του 2007. Ένα παρόμοιο μήνυμα, από τον ίδιο αποστολέα, θα μπορούσε να φτάσει και σήμερα. Προς το παρόν δεν έχει φτάσει και μάλλον δεν προβλέπεται. Κανένα πρόβλημα. Όσα αναφέρω στην εγγραφή “Τα Του Βίου” ισχύουν. Μεσολάβησε ένα δικό μου μήνυμα. Ένα μήνυμα στο οποίο δεν έλαβα απάντηση αν και, κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε. Το έχω γράψει: “Είναι συνεπής στην ασυνέπειά της”.

Τα κατάφερα, επιτέλους, να πάρω λίγες μέρες άδεια. Τώρα το πώς θα κυλήσουν και το πόσο θα χαλαρώσω εξαρτάται από τα γνωστά. Και τα πράγματα, δυστυχώς, δεν είναι, και πάλι, καθόλου καλά. Εύχομαι και ελπίζω όλα να κυλήσουν ήσυχα και ομαλά και να επιστρέψω με ανανεωμένη διάθεση στην εργασία μου.

Κλείνω με τις καθιερωμένες, και αναμενόμενες, ευχές:

Υγεία, τύχη, χαρά και ευτυχία για εσάς και όσους σας αγαπούν και αγαπάτε. Να είσαστε όλες και όλοι Καλά!

Συνεχίζουμε.

Από το άλμπουμ “Arabian Moods” και πάλι ακούγεται το “Moonlight Melody” με την ορχήστρα του Elias Rahbani.

31/12/2008

0568. Έλλειψη Θάρρους

Σήμερα απόκτησα τα “Ελληνικά Εγκλήματα” σε τόμους δύο. “Προμήθεια” κι αυτή για τις μέρες των διακοπών που όλο τις περιμένω και όλο μετατοπίζονται. Γνωρίζω. Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη. Αλλά, το δηλώνω, δεν το κάνω επίτηδες, ούτε με ευχαριστεί. Προέκυψε. Αυτό είναι όλο. Εξακολουθώ, λοιπόν, να αγοράζω βιβλία και να “κατεβάζω” μουσική, πέραν αυτής που αγοράζω ή αποκτώ ως “συνοδευτική” εντύπων, με ρυθμό οκτώ – δέκα άλμπουμ την ημέρα. Το ερώτημα είναι πότε θα προλάβω να διαβάσω τα βιβλία ή / και να ακούσω τη μουσική που έχω στην κατοχή μου. Δύσκολη η απάντηση. Το μόνο σίγουρο ότι αυτό που λείπει δεν είναι η διάθεση αλλά ο χρόνος. Ο “καθαρός” χρόνος. Έκανα τη σκέψη: “Μήπως πρέπει για ένα έτος, το 2009 καλή ώρα, να πάψω να αποκτώ καινούργια βιβλία και καινούργια μουσική;”. Σκέψη εξαιρετικά λογική και πρόσβαρη. Τα επακόλουθά της ομοίως. Εξοικονόμηση χρόνου για διάβασμα και ακρόαση μουσικής δίχως το άγχος που προσκαλεί το καινούργιο και δίχως το ανεξέλεγκτο φούσκωμα του απαιτούμενου χρόνου. Μου αρέσει που το σκέφτηκα, θα μου άρεσε να το υλοποιήσω. Όμως το βρίσκω εξαιρετικά δύσκολο. Είμαι άνθρωπος επιρρεπής στα τοιαύτα. Δύσκολα αντιστέκομαι σ’ ένα βιβλίο ή ένα δίσκο που μου κλείνει το μάτι και μου αρέσει να συχνάζω σε δισκοπωλεία και βιβλιοπωλεία. Κρατώ όμως, τη συγκεκριμένη σκέψη, ως προοπτική και ως αφετηρία για μείωση του πλήθους των τέτοιων αποκτημάτων μου. Δεν ομνύω και δεν υπόσχομαι. Απλά θα προσπαθήσω. . .

Από το άλμπουμ “Arabian Moods” ακούγεται το μελωδικό “Al Bint Al Shalabiya” με τον Ron Goodwin και την ορχήστρα του.

 29/12/2008

0567. Μια Μέρα Μετά

Και τα Χριστούγεννα, όπως ένα σωρό πράγματα στη ζωή, μια ιδέα είναι. Ήρθαν, πέρασαν. Έμεινε ένα τετραήμερο αργίας, ένα οικογενειακό Χριστουγεννιάτικο γεύμα, κάποιες στιγμές χαλάρωσης. Το είχα μελετήσει αλλά δε μου προκύπτει. Είχα σκεφτεί, δηλαδή, ότι το να ξυπνάω να φτιάχνω τον διπλό Ελληνικό μου και να στήνομαι μπροστά στον Η/Υ δεν είναι και το καλύτερο.

Αυτό που σκεφτόμουν, τουλάχιστον τις μέρες αυτές να αλλάξω, ήταν το “και να στήνομαι μπροστά στον Η/Υ”. Θα προτιμούσα να καθόμουνα στο σαλόνι και να χαλάρωνα με ένα βιβλίο στο χέρι. Μάλιστα προμηθεύτηκα και τα κατάλληλα βιβλία: Φίοντορ Ντοστογιέφσκι “Νουβέλες Και Διηγήματα”, εκδόσεις Ροές, σε τόμους δύο. Χθες και σήμερα δεν τα κατάφερα. Νίκησε η συνήθεια. Καφές – Γραφείο – Η/Υ αντί του Καφές – Σαλόνι – Βιβλίο.

Βιβλίο, βεβαίως, διαβάζω αλλά, αντί του Ντοστογιέφσκι, Σαραμάγκου. “Ο Άνθρωπος Αντίγραφο”. Το όγδοο βιβλίο του συγγραφέα στη βιβλιοθήκη μου και το έβδομο που διαβάζω. Μένει να διαβάσω και το πρώτο που απόκτησα: “Η Χρονιά Που Πέθανε Ο Ρικάρντο Ρέις”. Μου το χάρισαν, ξεκίνησα να το διαβάζω. “Βαρύ”, αλλά μου άρεσε κι ας έμεινε η ανάγνωση στη μέση.

Εντωμεταξύ εξακολουθώ να “κατεβάζω” άλμπουμ του Paul Mauriat και άλλων ενορχηστρωτών σαν τρελός [και αυτή είναι η λέξη]. Δεν είναι λύση τα mp3, αποτελούν, όμως, τον προθάλαμο της ευτυχίας. Μια καλή ευκαιρία να επιλέξει κανείς και να αποκτήσει τα “αυθεντικά” άλμπουμ, αν βεβαίως τα βρει.

Και μια και το έφερε η κουβέντα να γράψω ότι, τελικώς, Ron Goodwin έχω! Γι’ αυτό καταχωρίζω άλμπουμ, και τραγούδια, σε μια βάση MS Acces, μπας και βρω άκρη. Έχω, λοιπόν, δυο άλμπουμ του Ron σε ένα CD. Πρόκειται για τα “Music For An Arabian Music” και “Holiday In Beirut” που απέκτησα την 14 Δεκεμβρίου 2005 αγοράζοντας το από το Metropolis στην Αθήνα με κόστος 6,40 ευρώ. Προφανώς μου κίνησε το ενδιαφέρον και το αγόρασα κι ας για τον Ron τότε μην είχα ιδέα.

Θα κλείσω με μια παρατήρηση που αφορά το παρόν ημερολόγιο. Η προηγούμενη και η σημερινή εγγραφή, λοιπόν, θα μπορούσαν κάλλιστα να φιλοξενηθούν στο χειρόγραφο ημερολόγιο μου. Τώρα αν αυτό είναι καλό ή κακό θα δείξει! Μέχρι τότε: Να προσέχετε τον εαυτό σας, να αγαπάτε τους αξιαγάπητους και να χαμογελάτε μέσα από την καρδιά σας!

“Melancholy Man” – The Moody Blues. Αφτό.

26/12/2008

0566. ΜισοΑργία / ΗμιΑργία

Μισοαργία σήμερα. Έφυγα από το γραφείο γύρω στις 11:00. Επειδή είμαι άνθρωπος που τιμά τις παραδόσεις [του] ξεκίνησα για μια βόλτα στα μαγαζιά. Στο πρόγραμμα η αναζήτηση στατικών μοντέλων αυτοκινήτων, στην κλίμακα 1:72, από το γνωστό κατάστημα της Ιπποκράτους, η αγορά ενός βιβλίου και δίσκων των Paul Mauriat, Ron Goodwin.

Ξεκίνησα με το βιβλίο. Ο φίλος που μου μίλησε γι’ αυτό, και μου κίνησε το ενδιαφέρον, μου είχε πει ότι είναι δυσεύρετο. Αποδείχτηκε ότι παραήταν. Δεν το εύρισκα πουθενά. Απευθύνθηκα στον εκδοτικό, επί της οδού Σόλωνος, οίκο. Τίποτα. Ο συγγραφέας το είχε αποσύρει. Στην ερώτησή μου για το που θα μπορούσα να το βρω μου είπαν ότι το μόνο που είχαν ήταν ο αριθμός τηλεφώνου του συγγραφέα. Τον ζήτησα, μου τον έδωσαν.

Βγήκα στη Σόλωνος. Του τηλεφώνησα. Ευγενέστατος. Κάποια διαφωνία με τον εκδοτικό οίκο, που βεβαίως δεν με αφορούσε, τον έκανε να αποσύρει το βιβλίο του από αυτόν. Προθυμοποιήθηκε να μου δωρίσει ένα από τα αντίτυπα που έχει στην κατοχή του. Κλείσαμε ένα τηλεφωνικό ραντεβού για την επόμενη εβδομάδα. Χαίρομαι γιατί θα γνωρίσω τον συγγραφέα και θα αποκτήσω και ένα αντίτυπο του βιβλίου που επιθυμώ.

Συνέχισα με το κατάστημα των στατικών μοντέλων. Δεν υπήρχε νέα παραλαβή μοντέλων στην, κύρια, κλίμακα της συλλογής μου. Βρήκα όμως μια καινούργια συλλογή μοντέλων της Maserati σε κλίμακα 1:43. Μπήκα στον πειρασμό. Η τιμή τους ήταν ελκυστικότατη. Έξι ευρώ το μοντελάκι και η κατασκευή ικανοποιητική. Όταν βγήκα από το μαγαζί κρατούσα μια πράσινη πλαστική σακούλα. Μέσα στην σακούλα αναπαυόντουσαν τέσσερις Maserati [450 S GP CUBA 1958, BORA 1971, SPYDER GT 2001, COUPE’ CAMBIOCORSA 2002]. Σε διπλανή σακούλα αναπαυόταν μια Ferrari [330 P4], πάντα σε κλίμακα 1:43, αγορασμένη το πρωί από τον εφημεριδοπώλη μου [και από περιοδικό συνοδευόμενη]. Πέντε αυτοκίνητα, και τι αυτοκίνητα, στην κατοχή μου κι εγώ, ο ατυχής, να μετακινούμαι με λεωφορεία και metro!

Μπορούσα πλέον ν’ ασχοληθώ με τους ενορχηστρωτές μου. Δοκίμασα την τύχη μου στην στοά της Λέσχης του Δίσκου. Αποτυχία. Ωστόσο δεν έφυγα και με άδεια χέρια. Βρήκα δυο διπλά άλμπουμ του, επίσης, αγαπητού Frank Chacksfield [Globetrotting+Hawaii, Frank Chacksfield+Dinner At Eight-Thirty]. Ακολούθησαν, δυστυχώς δίχως αποτέλεσμα, επισκέψεις στα δισκοπωλεία “Ξυλούρης”, “Public” και “Virgin”. Αν συνυπολογίσουμε ότι δε βρήκα δίσκους τους και σε “Metropolis” και “Music Corner” πάει να πει ότι ζητάω, ακόμα μια φορά, τα δύσκολα.

Αυτό ήταν. Περπάτησα. Αναζήτησα. Αγόρασα. Κράτησα την παράδοση. Επέστρεψα. . .

Αφιτά.

Καλά Χριστούγεννα, τύχη αγαθή!

Ακούγεται το Χριστουγεννιάτικο, μέρες που είναι, “Petit Papa Noel (Little Father Christmas)” με την ορχήστρα του Paul Mauriat.

 24/12/2008

0565. Αίσθηση

 

Η Μνήμη τρέφεται

Με τη Σιωπή

Κι ο Στοχασμός

Με τ’ Όνειρο

                   25.12.76

22/12/2008

0564. Και Όχι Μόνο

Ζείδωρος Αφροδίτη. [Εμπεδοκλής]

ΟΠΩΣ ΟΙ ΓΑΤΕΣ

Όπως οι γάτες όταν αρρωσταίνουν

κουρνιάζουν στις πιο απόμερες γωνιές

όσο μονάχες τους να γιάνουν

έτσι κι εγώ σ’ αυτή την κόχη θ’ απομείνω

όσο να πάψει το αίμα μου σε κάθε χτύπο

υπόγεια να σχηματίζει τα’ όνομά σου.

Παρίσι, Μάης 1960

Τίτος Πατρίκιος

19/12/2008

0563. O Αλοΐσιους Βάζει Ασκήσεις Γεωμετρίας

Καταφεύγω και πάλι στα “χαρτιά” του Αλοΐσιου. Είμαι πιεσμένος, κουρασμένος αυτήν την εποχή. Χρειάζομαι επειγόντως διακοπές και κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται παρά μόνο μετά τα Χριστούγεννα. Ήδη τα πρωινά της Δευτέρας – Τετάρτης – Παρασκευής έχουν μετατραπεί σε βραδινά. Δυσκολεύομαι να είμαι συνεπής, απέναντι στον εαυτό μου πρωτίστως, το ομολογώ, αλλά θέλω να συνεχίσω να γράφω. Μου κάνει καλό αυτή η άσκηση. Με βοηθά να ταξινομώ τις σκέψεις μου, να οργανώνω το χρόνο και τη ζωή μου. Ακόμα και το να επιλέξω μια εγγραφή του Αλοΐσιου, να την αποκρυπτογραφήσω, κάποιες φορές, και να την μεταφέρω στο παρόν ημερολόγιο έχει τον κόπο και τη φροντίδα της. Μοιάζει με λύση στο πιάτο αλλά πολλές φορές δεν είναι έτσι. Αλλά μακρηγορώ, ο χρόνος περνά. Δίνω ευθύς τον λόγο στον Αλοΐσιους.

Συμβαίνει μερικές φορές κάτι που τριγυρίζει στο μυαλό σου να σε επισκέπτεται στον ύπνο σου. Να έρχεται, δηλαδή, στα όνειρά σου. Κι αν αυτό το κάτι είναι πρόσωπο, τόσο το καλύτερο για σένα. Πόσες φορές δεν προσπαθεί κανείς να προσκαλέσει στα όνειρά του πρόσωπα που αγαπά και που, για λόγους πολλούς και ποικίλους, αδυνατεί να προσεγγίσει; Μοιάζει με μια επίπονη άσκηση του νου αυτή η πρόσκληση που, στην ουσία, εκπέμπεται προς τα μέσα. Κάποιοι άνθρωποι ίσως έχουν την ικανότητα να προσκαλούν άλλους, και άλλα, κατά βούληση. Μόνο σαν τυχερούς θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω. Αλλά πέρα από το κατά βούληση υπάρχει και το “ενίοτε”. Ίσως αυτό να είναι πιο σημαντικό. Ένα ενίοτε που ανοίγει τους πόρους της ψυχής, κλέβει χαμόγελα, φορτίζει μπαταρίες, δίνει μια πρόγευση ευτυχίας ή και ηδονής. Με περιεχόμενο απρόβλεπτο, περίεργο, μυστήριο, ονειρικό. Προσωπικά την κάθε φορά που μου συμβαίνει κάτι τέτοιο χαίρομαι, ευτυχώ, αισθάνομαι άλλος και αλλιώς έστω και για λίγο. Για λίγες ώρες ή μια ημέρα. Ήταν πριν λίγες ημέρες που σε ένα όνειρο δέχτηκα μια επίσκεψη που την ήθελα πολύ. Είχε προηγηθεί μια ευτυχής προσέγγιση. Μια προσέγγιση, βεβαίως, εντός των ορίων. Εντός των γνωστών, παραδεκτών, ασφυκτικών ορίων. Με σεβασμό, τουλάχιστον από μέρους μου, μιας γραμμής που οριοθετεί και αποκλείει. Το έναυσμα, συνεπώς, υπήρχε. Ήρθε και το όνειρο. Μπερδεμένο, αλλόκοτο, συγκεχυμένο, μαγικό. Σαν να ήμουν σε κάποιο φροντιστήριο με μια κοπέλα. Δεν είχε τη μορφή της Χ. αλλά ήταν αυτή. Ευτυχούσα. Βγήκαμε για διάλειμμα, στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς μου. Σάντουιτς μέσα σε μεγάλες, πλαστικές θήκες βιντεοκασετών που τρωγόντουσαν! Το διάλειμμα, προφανώς, τελείωσε και βρεθήκαμε σε μια αίθουσα. Εκεί της υπαγόρευσα την άσκηση γεωμετρίας που ακολουθεί:

Δίνεται ορθογώνιο τρίγωνο ΑΒΓ με γωνία Β 60^ο. Φέρουμε τη διάμεσο ΑΜ. Να αποδειχθεί ότι το τρίγωνο ΑΜΓ είναι ισόπλευρο.

Της ζήτησα να τη λύσει. Η τελευταία εικόνα που μπορούσα να ανακαλέσω όταν εγέρθηκα ήταν αυτή μιας Χ. σκυμμένης πάνω στην άσκηση.

Μπαίνω στον πειρασμό να της δώσω την άσκηση στην πραγματικότητα και να της ζητήσω να τη λύσει. Θαρρώ θα τα καταφέρει!

Ακούγεται το τραγούδι “Don’t Dream It’s Over” με τους Crowded House.

17/12/2008

0562. Νύχτα

Νύχτα. Κούραση. Σκέψεις. Αναμνήσεις. Επιθυμίες. Ερωτηματικά. Τα γιατί και τα διότι. Τα αίτια και οι αφορμές. Να μην πια τον άλλο στα μάτια κοιτάζεις. Να προσπαθείς, για πολλοστή φορά, να συμφιλιωθείς με το χρόνο. “Θα τον αφήσω να με παρασύρει, θα συμπλεύσω”, να σκέφτεσαι. “Τι κατάφερα τόσο καιρό που αντιστέκομαι; Τόσο καιρό που αγωνιώ; Είναι αδυσώπητος. Δεν συμπιέζεται, δεν τεντώνεται, δεν παλεύεται. Μόνο να περνά και να χάνεται γνωρίζει. Μήτε να τον παγιδέψεις μπορείς, μήτε να του στήσεις καρτέρι. Άστον να κάνει τη δουλειά του, κοίτα τη δική σου”. Έτσι. Όλες οι επιθυμίες σου σε εκκρεμότητα, όλα τα όνειρα σου σε αναστολή. Ένας κόκκος άμμου όλο το πρόβλημα. Το γνωστό παραμύθι της πριγκίπισσας με το μπιζέλι. Ένας κόκκος στα γρανάζια μια μηχανής έτοιμης να πραγματώσει το θαύμα. Όλα βαλμένα στη θέση τους, έτοιμα να λαλήσουν. Όλα! Θεωρητικά, μέσα σε ονειροπολήματα, υποθέσεις και αν. Όλα, ο κόκκος – μπιζέλι πάντοτε παρών. Να ταράζει τον ύπνο σου, να χαλάει τις ισορροπίες. Μαύρο, μαύρο, μαύρο και άσπρο ξαφνικά. Μια στο τόσο. Τι σόι γκρι προκύπτει; Γίνεται ότι πρέπει. Παίρνεις ότι αξίζεις. Μην παραπονιέσαι για τίποτα. Ζήσε. Ότι είναι να γίνει θα γίνει. Θα μάθεις.

15/12/2008

0561. Με Τον Λόγο Των Προσωκρατικών

Αγαθόν ου το μη αδικείν, αλλά το μηδέ εθέλειν. [Δημόκριτος]

Άνθρωποι κακοί αληθινών αντίδικοι. [Ηράκλειτος]

Άξιον ανθρώπους όντας επ' ανθρώπων συμφοραίς μη γελάν αλλ' ολοφύρεσθαι. [Δημόκριτος]

Αξύνετοι ακούσαντες κωφοίσιν εοίκασι. [Ηράκλειτος]

Βία μηδέν πράττειν. [Κλεόβουλος]

Ει τις υπερβάλλοι το μέτριον, τα επιτερπέστατα ατερπέστατα αν γίγνοιτο. [Δημόκριτος]

Ερωτηθείς πως αν άριστα και δικαιότατα βιώσαιμεν, έφη, "εάν α τοις άλλοις επιτιμώμεν, αυτοί μη δρώμεν". [Θαλής]

Εχθρός ουχ ο αδικέων, αλλ' ο βουλόμενος. [Δημόκριτος]

Ισότης στάσιν ου ποιεί. [Σόλων]

Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά. [Δημόκριτος]

Μάχεσθαι χρη τον δήμον υπέρ του νόμου όκωσπερ τείχεος. [Ηράκλειτος]

Μη δια φόβον, αλλά δια το δέον απέχεσθαι αμαρτημάτων. [Δημόκριτος]

Νηπίοισι ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος. [Δημόκριτος]

Οι αξύνετοι δυστυχέοντες σωφρονέουσι. [Δημόκριτος]

Στάσις εμφύλιος εις εκάτερα κακόν∙ και γαρ νικέουσι και ησσωμένοις ομοίη φθορεί. [Δημόκριτος]

Τον του δήμου εχθρόν πολέμιον νομίζειν. [Κλεόβουλος]

Χαλεπόν μιμείσθαι μεν τους κακούς, μηδέ εθέλειν δε τους αγαθούς. [Δημόκριτος]

12/12/2008

0560. Τρεις Λέξεις

Θλίψη. Απογοήτευση. Οργή. 

10/12/2008

0559. Πράξεις

Εξαγόμενο: Αποτέλεσμα πολλαπλασιασμού αλλά και σκέψεων πολλών, ενδελεχών και ποικίλων. Ένας του πολλαπλασιασμού παράγοντας της μονάδας μικρότερος και πάει η πράξη στράφι. Ο ένας με το όλον του, με το μισό του ο άλλος, συνεταίρος. Πρόσθεση: Αλγεβρική. Να έχει την αξία της, να βγαίνει η σούμα. Να είναι το συν ξεκάθαρο, το πλην στιγματισμένο.

Της ζωής οι κανόνες, των ανθρώπων η φτιάξη. Μην πασχίζεις να μετρήσεις τίποτα. Σήμερα έτσι, αύριο αλλιώς. Ο χαρακτήρας, οι περιστάσεις, του βίου, εκάστου, η φάση. Μηνύματα που ταξιδεύουν, άλλα που δεν. Συμπεριφορά τυχαίας μεταβλητής, εναρμονισμένη στων καιρών τα ήθη. Ισχύει ότι βολεύει.

Να αδιαφορείς, να παρακάμπτεις, επιλεκτικά να λησμονείς, να επανέρχεσαι, να μη χρειάζεται να δικαιολογήσεις τίποτα και σε κανέναν. Να είσαι άνετος, καμαρωτός, χαριτωμένος, πάνω απ’ όλα ζαβολιάρης. Έτσι να ζεις, να πηγαίνεις. Να πληγώνεις, να πληγώνεσαι μην. Δίχως ευαισθησίες, κατ’ ευθείαν στο στόχο. Μη σκας για τίποτα, λέγε ότι θέλεις και μη δεσμεύεσαι έργω. Έτσι θα είσαι της εποχής σου άνθρωπος σωστός, κατανοητός, αποδεκτός, ορθώς κοινωνικοποιημένος.

Ακούγεται το τραγούδι “Fever”, του 1956, μια σύνθεση των John Davenport, Eddie Coole με εκτελεστή τον Little Willie John.

08/12/2008

0558. Σούδα

Σήμερα το πρωί επισκέφθηκα το κεντρικό βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων Σαββάλας στην οδό Ζωοδόχου Πηγής. Ήθελα να αγοράσω κάποια σχολικά βοηθήματα για την Βα. Τα αγόρασα, λοιπόν, και αγόρασα, ως συνήθως, και ένα “δωράκι” για τον εαυτό μου. Ομολογώ, πάντως, ότι η σήμανση “Έκπτωση 50%” δεν είχε σχέση μόνο με το βιβλίο αλλά και με την απόφασή μου. Ομολογώ, επίσης, ότι το συγκεκριμένο βιβλίο, ή ακριβέστερα τη συγκεκριμένη σειρά βιβλίων, την είχα εδώ και καιρό στα υπόψη. Πρόκειται για το λεξικό, ή λεξικόν όπως αναγράφεται στο εξώφυλλο, “Σούδα”. Έχω την αίσθηση ότι για πρώτη φορά διάβασα κάτι σχετικό για το λεξικό αυτό στις Δοκιμές του Σεφέρη, ίσως όμως να κάνω και λάθος. Σήμερα αγόρασα τον πρώτο τόμο, που “περιέχει” το γράμμα Α, με κόστος μόλις 7,28 ευρώ. Πρόκειται για ένα βιβλίο του Εκδότη Οδυσσέα Χατζόπουλου (Στερεότυπες Εκδόσεις – «Οι Έλληνες»). Υπολείπονται άλλοι επτά τόμοι για να συμπληρωθεί η σειρά.

Για το τι είναι η “Σούδα” παραθέτω ένα απόσπασμα από την Ελληνική έκδοση της wikipedia:

Σούδα ή Σουίδα είναι ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά λεξικά ή εγκυκλοπαίδειες το οποίο γράφτηκε τον 10ο αιώνα. Πιθανόν Σούδας ή Σουίδας να είναι το όνομα του συντάκτη του. Περιέχει 30,000 λήμματα, πολλά από τα οποία περιέχουν στοιχεία από πηγές που διαφορετικά θα είχαν χαθεί στον καιρό μας. Το λεξικό του είναι ένα από τα πολυτιμότερα έγγραφα για την ελληνική φιλολογία, την γραμματική, και τη λογοτεχνική ιστορία.

Τίποτα δεν είναι γνωστό για τον ίδιο τον Σουίδα εκτός από το ότι έζησε στα μέσα του 10ου αιώνα, προφανώς στην Κωνσταντινούπολη, και ότι ήταν πιθανώς ένα εκκλησιαστικό πρόσωπο που αφιερώθηκε στις λογοτεχνικές μελέτες. Νεότερες θεωρίες αναφέρουν ότι πιθανόν να μην είναι το όνομα του συντάκτη αλλά ότι πρόκειται για συλλογικό έργο και η λέξη προέρχεται από λατινική λέξη που σημαίνει "φρούριο" και χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τον σκοπό του έργου, την περιφρούρηση της γνώσης. Χρησιμοποιεί υλικό από την κλασσική περίοδο ως τους χρόνους του ενώ μια μακριά σειρά μετεγενέστερων συγγραφέων όπως ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, αναφέρονται σε αυτόν. Τα σημεία στα οποία γίνεται αναφορά στον Μιχαήλ Ψελλό θεωρούνται μεταγενέστερες προσθήκες.

Το πλήρες κείμενο θα το βρείτε εδώ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο πρόλογος του εκδότη τις δύο πρώτες παραγράφους του οποίου παραθέτω στη συνέχεια:

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους αποφασισμένους συνενόχους μας. Είναι από την αρχή ίσαμε το τέλος στα αρχαία ελληνικά. Χωρίς έστω μετάφραση, για να την επικαλεστεί ως άλλοθι όποιος πιαστεί επ’ αυτοφώρω να το διαβάζει. Επιπλέον: πωλείται σε προσιτή τιμή για να κάμψει την αντίσταση κάθε βαλαντίου, και είναι αρκετά ογκώδες, και με πλατιά, ευδιάκριτη ράχη, έτσι που να μην μπορεί να περάσει απαρατήρητο ανάμεσα στους άλλους συγκατοίκους του της βιβλιοθήκης. Όποιος θελήσει να το αγοράσει ας το ξανασκεφτεί.

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους πνευματικά αντικαθεστωτικούς. Αυτοί γνωρίζουν ότι και μόνη η κατοχή του αποτελεί αδιάσειστο τεκμήριο για την αστυνομία του πνεύματος. Ένα βιβλίο στα αρχαία ελληνικά, για τη σημερινή «νομιμότητα», είναι παράνομο υλικό. . .

Τέλος, και για να δοθεί το πνεύμα του βιβλίου παραθέτω κάποια αποσπάσματα:

Αέσσατος: αήττητος. “έμμι δ’ αήσσατος πάμπαν αφ΄ ου γενόμαν” (Α.Π. 6. 624) (Σελ. 106)

Αλαός: ο τυφλός. Κατά στέρησιν του λάειν, ο έστι βλέπειν. και  
Άλαοσκοπιήν. Όμηρος (Κ 515)· “ο΄δ’ αλαοσκοπιήν είχε”. παροιμιακώς αντί του ου τυφλός εσκοπίαζεν. (Σελ. 154)

Αναγώνιστος: ο μη αγωνισάμενος. Ξενοφών (Κυρ. παιδ. 1. 5. 10). (Σελ. 246)

Αντίκρισις: αντί του απόκρισις. ούτως Αναξίλας. (Σελ. 342)

Αποθυννίζω: το αποπέμπομαι και παραλογίζομαι (Σελ. 426)

Άπταιστος: απρόσκοπος. (Σελ. 478)

Αρεάδνη: όνομα κύριον. (Σελ. 492)

Τι τραγούδι επιλέγει κανείς για ένα τέτοιο θέμα στις 22:45 τη νύχτα; Δύσκολο μοιάζει, και είναι. Καταφεύγω στα εύκολα και, προφανώς, αταίριαστα: Paul Mauriat – L’ Orage.

Καλό Ξημέρωμα! 

05/12/2008