Μια. Δυο. Δεκαπέντε. Εκατό, ίσως; Πάντοτε λίγες. Ακριβές. Μετρημένες. Η μια για την άλλη απαραίτητη. Συνταιριαγμένες. Για να εγκλείσουν. Να αποκλείσουν. Να σημάνουν. Να περιγράψουν. Να προσκαλέσουν. Να δείξουν. Να πούνε. Αγαπημένες που ταξιδέψανε. Κάποτε σε διπλανά τετράγωνα. Από ωκεανούς επάνω κάποτε. Στο αέρα άλλοτε. Πολλές φορές από σύρματα μέσα. Ταξιδέψανε. Φθάσανε. Λίγο και από λίγους. Αγαπηθήκανε. Ξεχαστήκανε. Σε κίτρινα χαρτιά. Σε σβησμένες οθόνες. Σε bits και bytes. Κάτω από άλλες. Δίπλα σε άλλες. Πλέον ανήμπορες. Καρβουνάκια σβησμένα. Μεταφέρανε το μήνυμα. Τελειώσανε. Πάνε. Μόνο εγώ τις θυμάμαι. Τις αναλογίζομαι. Τις πονάω. Ακόμα και για πάντα. Αγαπημένες κόρες που έπεμψα οι λέξεις που έγραψα.
11/04/2006
Εγώ πάλι σαν αχαλίνωτα άλογα τις βλέπω... άμα έρθουν ήρθαν, άμα φύγουν δεν μπορώ πλέον να τις ελέγξω... Καλησπέρα Aeipote, καλησπέρα λέξεις του Aeipote ίσως αυτές [οι δικές μου λέξεις] σας κάνουν παρέα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να παραφράσω τον γνωστό στίχο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθένας και οι λέξεις του.
Ίσως, σε μια διάσταση νιοστή και άγνωστη, να οι λέξεις μας συναναστρέφονται. . .
ΚαληΗμέρα!