Βρισκόμαστε στο 1986. Ζω και εργάζομαι στην επαρχία. Στις 11 Ιουνίου, πάντα του 1986, γεννιέται, στην Αθήνα, ο γιος μου. Σαν σήμερα, τότε, γράφω στο ημερολόγιό μου (και) το που ακολουθεί:
20. 18/11/86, [0737], Τετράδιο 08, Σελίδα 013
Να κάνουμε όνειρα! Όχι από αυτά του ύπνου αλλά και τα άλλα. Αυτά που κάνεις ξυπνητός και σου δίνουν χαδάκια στο στομάχι! Και μην είναι τίποτα σπουδαία όνειρα; Όχι! Σκέψεις μονάχα και προοπτικές. Τόποι, αν το θες! Και δυνατότητες! Μιλώ για τη Γλυφάδα. Την καλοκαιρινή Γλυφάδα που μας προσμένει. Και σκέφτομαι τα όσα, εκεί, μπορούμε να κάνουμε και να δούμε. Από το να γευτούμε κρέπες μέχρι το να σταθώ μπροστά στην βιτρίνα του Spot. Έτσι! Και μπροστά μας οι μήνες του χειμώνα. . .
Σήμερα, που ζούμε μια εποχή απαγόρευσης, και τριάντα τέσσερα έτη μετά, συνταξιούχος πια και ζώντας στη Γλυφάδα, αισθάνομαι μια παρόμοια νοσταλγία για το κέντρο της Γλυφάδας. Και ας μην υπάρχει πια Spot κι ας έχει, δυστυχώς, κλείσει η εξαιρετική “Golden Crepe” της οδού Γιαννιτσοπούλου.
Ένα κλικ μακριά,
και από την δεκαετία του 50, Sidney Bechet, Claude Luter και “Petite Fleur”:
Καλησπέρα αείποτε
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω τις πιο ελκυστικές αναμνήσεις από το κέντρο, την αγορά της Γλυφάδας, από χριστουγεννιάτικα παιχνίδια μέχρι (δεν έχω δοκιμάσει πιο νόστιμα) donuts. Το πιο καλό είναι που όποτε βρέθηκα εκεί ένιωσα ''εύπορη'' μόνο από την αίγλη των μαγαζιών. Πολύ λάμψη λέμε!
Καλό σας βράδυ αγαπητέ
Καλημέρα Fish eye,
ΔιαγραφήΉταν όμορφο το κέντρο της Γλυφάδας τότε. Τώρα με τις γραμμές του τραμ να το χαράζουν δεν είμαι καθόλου σίγουρος.
Να είσαστε όλοι Καλά :)
Όφου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ήξερες πόσο το έχω επιθυμήσει το κέντρο της Γλυφάδας...
Κι ας το χωρίζουν στα δύο οι γραμμές του τραμ!
Καλησπέρα εξαδέλφη,
ΔιαγραφήΕίναι όμορφη η κάτω Γλυφάδα, όντως.
Να είσαστε όλοι Καλά,
Καλό ξημέρωμα :)