Κυριακή, 15 Νοεμβρίου 2020, και στο γραφείο, δωμάτιο
και έπιπλο, της Τ47 στήνεται το σκηνικό για τη συναρμολόγηση ενός ακόμα
στατικού πλαστικού μοντέλου. Αυτή τη φορά του κουτιού 2618 της Cobi. Περιεχόμενο του κουτιού οκτακόσια εξήντα τέσσερα (864)
κομμάτια από πλαστικό η ορθή συναρμολόγηση των οποίων, κατά τον κατασκευαστή,
θα οδηγούσε σε ένα υπό κλίμακα, 1:35, μοντέλο του γερμανικού τανκ Leopard 2 A4.
Λοιπόν, το επιχείρησα. Άνοιξα το κουτί. Τα οκτακόσια εξήντα τέσσερα (864) κομμάτια του κατανεμημένα σε τρία αριθμημένα σακουλάκια από πλαστικό. Όντας λογικός ξεκίνησα ανοίγοντας το πρώτο για να, εντός του βρω, σακουλάκια μικρότερα και έντεκα (11). Εκνευριστικό, για εμένα τουλάχιστον, το ότι η Cobi χρησιμοποιεί δύο ποιότητες πλαστικού στα σακουλάκια της, η μία σχίζεται με το χέρι, η άλλη θέλει ψαλίδι.
Συναρμολόγησα, ακολουθώντας τις οδηγίες που έβλεπα στην οθόνη του υπολογιστή μου έχοντάς τις κατεβάσει από το διαδίκτυο σε μορφή PDF. Όταν τελείωσα με το πρώτο σακουλάκι άφησα το δεύτερο για την επόμενη μέρα. Τη Δευτέρα, λοιπόν, 16 Νοεμβρίου, άνοιξα το σακουλάκι με τον αριθμό 2 για να αποκαλύψω σακουλάκια εννέα (9) και μικρότερα. Συναρμολόγησα ακολουθώντας, τι άλλο;, το σχέδιο του κατασκευαστή. Όταν έφτασα στο σημείο να συναρμολογήσω τους είκοσι οκτώ (28) τροχούς του τανκ πόνεσαν τα δάχτυλά μου. Το «ελαστικό» της Cobi, ας το πούμε έτσι, ήταν πολύ σκληρό και δύσκολα αγκάλιαζε τη ζάντα.
Το πολύ καλό ήταν ότι δεν υπήρχε κανένα, μισητό,
αυτοκόλλητο. Και μιας και τα αυτοκόλλητα της Cobi, ή όσα τουλάχιστον έχω χρησιμοποιήσει, δεν διακρίνονται
για την ποιότητά τους το καλό ήταν διπλό. Έλλειπε κάποιο από τα οκτακόσια
εξήντα τέσσερα (864) κομμάτια; Ναι. Έλλειπε ένα. Τι έπραξα; Το αντικατέστησα με
δύο κομμάτια Lego (από το απόθεμα κομματιών Lego που διαθέτω και που έχουν περισσέψει μετά τη
συναρμολόγηση δεκάδων μοντέλων της Lego). Ζήτω η
συμβατότητα, κομματιών Lego / Cobi, λοιπόν.
Ετοιμάζοντας την παρούσα εγγραφή και κοιτώντας ένα
σχετικό video στο διαδίκτυο διαπίστωσα ότι, στο
δικό μου μοντέλο, είχα παραλείψει να τοποθετήσω δύο κομμάτια. Επρόκειτο για
τους δύο καθρέπτες του τανκ στο οποίο είχα τοποθετήσεις τις βάσεις τους αλλά
όχι και τους καθρέφτες. Μικρό το πρόβλημα. Άνοιξα το κουτί που φυλάω ό,τι από
τα Cobi περισσεύει και το πρόβλημα λύθηκε ή, όπως λένε οι
μορφωμένοι, «αποκαταστάθηκε». Συμπέρασμα: Μην πετάτε ό,τι περισσεύει όταν
συναρμολογείτε Cobi ή Lego, ίσως κάποιο από αυτά τα υπόλοιπα σας δώσει μία επιθυμητή
λύση.
Το συναρμολογημένο μοντέλο το κατέβασα και το φωτογράφησα στο υπόγειο της Τ47 και όχι, ως συνήθως, στο τραπέζι της κουζίνας. Ο λόγος; Στο υπόγειο και πάνω σε ένα έπιπλο που φιλοξενεί κάποια από τα CD μου έχω τοποθετήσει ένα μέρος από τη συλλογή μου των τανκ ( σε κλίμακα 1:72). Θεώρησα ότι τα τανκ αυτά αποτελούσαν το ιδανικό φόντο για την φωτογράφιση του Cobi Leopard (σε κλίμακα 1:35, θυμίζω). Για την φωτογράφιση αυτή μάλιστα επιστράτευσα και την Canon EOS 600D (κι ας με εκνευρίζει μη υποστηρίζοντας το φορμάτ 16:9 ή 18:9).
Το τανκ με τοποθετημένους τους καθρέφτες του:
Το τελικό αποτέλεσμα μου άρεσε πολύ. Το βρήκα πολύ
καλύτερο από την εικόνα που είχα σχηματίσει πριν να συναρμολογήσω το Cobi Leopard μου. Σημειώνω ότι σηκώνοντας ένα καπάκι έχουμε
πρόσβαση σε μια στοιχειώδη απεικόνιση του κινητήρα του τανκ. Με διαστάσεις 30,5Χ12Χ12
κυβικών εκατοστομέτρων (ΜΧΠΧΥ) και βάρος πεντακόσια εβδομήντα τέσσερα (574)
γραμμάρια είναι ότι πρέπει για να το εκθέσεις, ή να παίξεις με αυτό (ίσως αργότερα
που θα έχω μεγαλώσει λίγο ακόμα).
Το Leopard βρήκε
τη θέση του στην βιβλιοθήκη του χολ. Ευτυχώς χώρεσε σε μία πλαστική θήκη που
είχα, αν και έβγαλα τις κεραίες από τον πυργίσκο και τις τοποθέτησα στο σώμα
του τανκ για να μην κάμπτονται. Έτσι γλιτώνει αρκετή από την πανταχού παρούσα
σκόνη.
Έχω βρει αρκετά μοντέλα τανκ της Cobi στο διαδίκτυο τα οποία ευχαρίστως θα αγόραζα και θα συναρμολογούσα. Δυστυχώς στην Ελλάδα κυκλοφορούν μόνο τα δύο που έχω ήδη συναρμολογήσει, το άλλο ήταν το M4 Sherman, και αυτά άλλοτε υπάρχουν και άλλοτε όχι. Το να παραγγείλει κανείς διαδικτυακά τανκ της Cobi συνεπάγεται μια αύξηση του κόστους στο διπλάσιο, και περισσότερο ίσως. Αν απελπιστώ τελείως ίσως και να το κάνω. Μέχρι τότε θα έχω το νου μου στο τι υπάρχει από Cobi, τανκ και άλλα, στη ωραία πατρίδα μας.
Εύχομαι έναν Καλό Δεκέμβριο, σε πείσμα των καιρών, και σας παρακαλώ να προσέχετε, όσο και όπου μπορείτε, για να ξανανταμώσουμε και να αγκαλιαστούμε όταν όλο αυτό θα το έχουμε αφήσει πίσω μας.
Ένα κλικ μακριά The James Taylor Quartet και «Wait A Minute”:
