Δευτέρα 11 Μαρτίου 2019

1214. Ιστορία Ενός (Πλαστικού) Ίππου

Κυριακή, 5 Σεπτεμβρίου 2004. Με την πτήση 201, της Ολυμπιακής, πετάμε από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Αναχώρηση στις 10:25, με το airbus «Κρήτη», τρεις ώρες, περίπου, στον αέρα και άφιξη στο Παρίσι και το αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκολ. Ξενοδοχείο «Millennium» [12, Boulevard Haussmann 75009 Paris – δωμάτιο 117].

Τρεις διανυκτερεύσεις στο Παρίσι και στη συνέχεια Euro Disney και διανυκτερεύσεις δύο. Ξενοδοχείο «Disneyland», δωμάτιο 3337. Επιστροφή με την πτήση 206, της Ολυμπιακής και πάλι, με το Boeing «Πέλλα», την Παρασκευή, 10 Σεπτεμβρίου 2004.

Περάσαμε, βεβαίως, καλά. Περπατήσαμε, είδαμε, απολαύσαμε, χαρήκαμε. Όσο μπορέσαμε, όσα προλάβαμε! Επισκεφθήκαμε, αυτό έλειπε δα, και το Μουσείο του Λούβρου (το πρωινό της Δευτέρας, 6 Σεπτεμβρίου 2004). Κοσμοπλημμύρα. Τα βασικά, τα, θαρρώ, προλάβαμε. Φεύγοντας περάσαμε και από το βιβλιοπωλείο του Μουσείου. Τι αγόρασα, ο παράξενος εγώ; Μα ένα ίππο πλαστικό και καφέ!

Το μήκος του, περίπου, δεκαπέντε (15) εκατοστά, το ύψος του οκτώ (8). Με την σέλα του την χρυσοκεντημένη, τις κουβερτούλες της, τα χάμουρά του και δύο εξάσφαιρα, υποθέτω, στις θήκες τους. Όμορφος, γλυκός, με καλές αναλογίες και δυνατότητα να στέκεται στα δύο πίσω του πόδια (και στην πλαστική ουρά του) και να φτάνει σε ύψος τα δώδεκα (12) εκατοστά. Τον αγόρασα, λοιπόν!

Για χρόνια αρκετά ήταν κάτοικος της Α29 και μάλιστα, στην αρχή, στο έπιπλο που είχα τις, σε DVD, ταινίες μου, δίπλα στο, έπιπλο, γραφείο μου. Εκεί στεκόταν, σε πίσω πόδια και ουρά, και με τα μπροστινά του ποδαράκια αγκάλιαζε έναν μικρό, ασημί, πύργο του Άιφελ, ομοίως αγορασμένον από το βιβλιοπωλείο του Λούβρου.

Όταν έφυγα από την Α29 ο εν λόγω ίππος δεν ήταν ανάμεσα στα ελάχιστα που πήρα μαζί μου. Τριάμισι, περίπου, έτη μετά τον αναθυμήθηκα. Τον ζήτησα. Η Βα είχε την καλοσύνη να μου τον φέρει στην Τ47. Ξανασμίξαμε, έτσι, την Πρωτομαγιά του 2016, που συνέπεσε με την Κυριακή του Πάσχα.

Πλέον τον έχω απέναντί μου, πάνω στην ράχη της μίας από τις δύο βιβλιοθήκες του γραφείου μου. Για να μην τον κουράζω, και για να μην ο πύργος του Άιφελ του λείπει, τον έχω να καλπάζει (από τα αριστερά στα δεξιά). Πίσω του υπάρχουν εκατοντάδες ίπποι κλεισμένοι σε πενήντα πέντε (55) αυτοκινητάκια, κυρίως Schuco, στην κλίμακα 1:72.