Βρίσκομαι σε κανονική άδεια, δώδεκα
ημερών. Ενταύθα. Εργασίες που έπρεπε να έχουν ήδη γίνει στην Τ47. Δρομολογήθηκαν.
Έστω και αργοπορημένα· γίνονται. Χορταίνω ύπνο, κολυμπάω, βλέπω ταινίες,
διαβάζω. Ετοιμάζομαι να σκαρώσω ένα ακόμα Project Δήμητρα.
Έμπνευση; Όχι! Αναμενόμενα θαύματα;
Ούτε! Σιωπή; Βεβαίως! Ανταπόκριση; Με τίποτα!
Ανάγκη: Οι πέντε / μήνα εγγραφές στο παρόν e-ημερολόγιο.
Καταφύγιο: Το χειρόγραφο, του αείποτε, ημερολόγιο. Κριτήριο: Εγγραφές με
ημερομηνία επτά Αυγούστου. Εγγραφές: Δύο. Μία το 1979, μία το 2003. Πάμε!
Η
πρώτη (παράγραφος πρώτη):
46. 07/08/79, [0344], Τετράδιο 04, Σελίδα 020
Τα 4.000.000 πράγματα που, κατά καιρούς, θέλησα να σου γράψω και δεν
σου έγραψα τίποτα. Θαρρώ πως είμαι ένας πολύ αστόχαστος νεαρός. Θα ήθελα να
γίνω συγγραφέας, λες και γίνεται κανείς και δεν γεννιέται, όμως το έχω σε κακό
μου να γράφω. Ακριβέστερα η διάθεσή μου, την κάθε φορά, δεν αρκεί. Κάτι
πραγματάκια πρέπει να τα γράψω οπωσδήποτε.
Η
δεύτερη (το όλον):
07. 07/08/03, [1075], Τετράδιο 13, Σελίδα 067
Για να γράψουμε λίγο! Έχουμε, λοιπόν, σήμερα, 7 Αυγούστου του 2003,
και η μέρα είναι Πέμπτη (εντελώς!). Ακριβώς μήνας ένας από την προηγούμενη
εγγραφή. Την υγεία μας να έχουμε να το ξανακάνουμε! Για πάμε. . .
Το Λεωνίδιο ή ακριβέστερα η Πλάκα Λεωνιδίου, Καλό! Φάγαμε,
κολυμπήσαμε, ξεκουραστήκαμε. Αναχωρήσαμε, όπως το έχω ήδη γράψει, την Τετάρτη
9/7. Αναχώρηση στις 07:33, άφιξη στις 12:15 και μετά από ~240 Km. Καταλύσαμε σ’ ένα
από τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα του κ. ΔΤ (άνετο, στον Α’ όροφο με είκοσι οκτώ, μα ακριβώς, σκαλιά, air condition (ένα), τηλεόραση
(μία) και σίτες στα παράθυρα (αμέ!). Ίσως ο καλύτερος χώρος που είχαμε ποτέ σε
διακοπές μας (και το Honda μας στεγασμένο).
Στη θάλασσα πηγαίναμε με τα πόδια και ήταν καλή και καθαρή και
με βότσαλα. Για φαγητό (μεσημεριανό κυρίως) καταλήξαμε και σταθεροποιηθήκαμε
στο “Δελφίνι” (με τον Θόδωρο τον
άπαιχτο, τον υπερκινητικό!). Kολυμπήσαμε και από μία φορά στη Σαμπατική (ένα κλειστό κόλπο 10 Km περίπου από τη βάση μας) και τα Πούλιθρα
(~2 Km).
Καταλήξαμε ότι η Πλάκα Λεωνιδίου ήταν η καλύτερη. Πολλά απογεύματα και βραδάκια
τα περάσαμε στο Λεωνίδιο, το καλοβαλμένο, όμορφο και καθαρό.
Τη Δευτέρα, 14/7, κάναμε και το ταξιδάκι μας στη Μονεμβασιά. Δυστυχώς το δρομολόγιο με το “Ιπτάμενο Δελφίνι” είχε ακυρωθεί (ίσως αργότερα) και έτσι χρησιμοποιήσαμε το Honda. Αναχωρήσαμε στις 07:20 και φθάσαμε στις 10:05 αφού ανεβήκαμε και κατεβήκαμε τον Πάρνωνα και διανύσαμε ~ 120 Km. Ο δρόμος, τουλάχιστον το ορεινό κομμάτι, δύσκολος. Πάντως η Μονεμβασιά δεν μας άρεσε (ίσως γιατί την περιμέναμε αλλιώς, πιο γραφική και πιο όμορφη). Σκέτη εμπορευματοποίηση. Καθίσαμε γύρω στις δύο ώρες και φύγαμε. Στην επιστροφή ήμουν αρκετά πιο γρήγορος πάντως.
Τα μεσημεράκια εγώ κοιμόμουνα και τα
κορίτσια την “έβγαζαν” με το γυαλί.
Από την Πλάκα Λεωνιδίου αναχωρήσαμε την
Κυριακή, 20/7. Κόστος παραμονής 440 € (ή 40 € ανά ημέρα x 11 ημέρες, αν θέλεις). Ταξιδάκι ~ 184 Km από τις 08:10 έως τις 11:10 και . .
.θείες. Εγώ με την Ε. μείναμε για Κυριακή, Δευτέρα και φύγαμε την
Τρίτη το πρωί. Η Βα συνέχισε.
Πάντως, τη Δευτέρα 21/7, επισκεφθήκαμε
την Αρχαία Ολυμπία. Με Ε., Βα, Α. και Σ. Απόσταση ~ 59 Km από δύσκολους, γενικά, δρόμους που
διανύσαμε σε 70 min περίπου. Δυστυχώς το Μουσείο ήταν κλειστό (η επίσκεψή μας έγινε το
απογευματάκι).
Την Τρίτη, 22/7, αναχωρήσαμε με την Ε. για Αθήνα και Ι. στις 17:50 περίπου και
φθάσαμε γύρω στις 23:35 χάρη, κυρίως, σ’ ένα φριχτό μποτιλιάρισμα στον Κηφισό.
Το τι βρισίδια έσουρα στο Σημίτη ούτε γράφεται, ούτε περιγράφεται. Τον κόπανο!
Η απόσταση, 231 km περίπου. Στην Αθήνα βρήκαμε το πουλί ζωντανό και τον Ι. μια χαρά!
Στην εργασία μου πήγα την επομένη Δευτέρα
(28/7). Μέχρι τότε μπανάκια στο Καβούρι (πρωινό ~ 10:00 με 12:00) με Ε. και Δ. Η Βα επέστρεψε από τα Λαγκάδια στο Διόνυσο την
Κυριακή, 27/7. Στην Α. την έφερε η Α. την Πέμπτη, 31/7. Eίχε περάσει καλά και είχε ευχαριστηθεί.
Ο Ι., τώρα, αναχώρησε για τη Χίο (και το
Νεοχώρι της) την Τρίτη, 29/7, με το πλοίο “Μυτιλήνη” στις 22:00. φιλοξενήθηκε
(και συνταξίδεψε) από τον φίλο και συμμαθητή του ΛΚ. Μαζί τους και ένας ακόμα
φίλος τους. Επέστρεψε σήμερα το πρωί (7/8) στις 09:00 (πάλι με το πλοίο
“Μυτιλήνη”). Πέρασε, με τη σειρά του, καλά και ευχαριστήθηκε.
Βασικά . . .αφτά!
The Atlantics, “Tequila Stomp”:
07/08/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου