1143. Φωτογραφίες 18Χ13

Μου αρέσει να φωτογραφίζω. Φωτογραφίζω. Αρχειοθετώ και τακτοποιώ τις φωτογραφίες που βγάζω. Επιπλέον, έχω σκανάρει το σύνολο των φωτογραφιών που έχω στην κατοχή μου. Φωτογραφιών, σε αρνητικό είτε σε θετικό, από την εποχή του παλιού καλού καιρού που χρησιμοποιούσαμε το κλασικό φιλμ των 35 mm.

Για όλες τις φωτογραφίες, σκαναρισμένες ή απευθείας ψηφιακές, διατηρώ αντίγραφα σε τέσσερις διαφορετικούς σκληρούς δίσκους και πολυάριθμα DVD. Στο όνομα του αρχείου τις κάθε φωτογραφίας περιλαμβάνεται ημερομηνία, και ώρα για τις νεώτερες ψηφιακές, τοποθεσία που τραβήχτηκε καθώς και τα ονόματα των προσώπων, αν υπάρχουν, που εμφανίζονται στην φωτογραφία από τα αριστερά προς τα δεξιά. Μάλιστα! Είμαι μανιακός; Ό,τι πείτε!

Από τις ψηφιακές φωτογραφίες ελάχιστες, σαν ποσοστό επί του συνόλου, έχω τυπώσει. Κυρίως για να φτιάξω άλμπουμ που χάρισα στην αδελφή και την ανιψιά μου (με φωτογραφίες των θυγατέρων της τελευταίας). Οι φωτογραφίες που τυπώνω, αν και όταν, είναι στην τυποποιημένη διάσταση των 15Χ10 cm². Πρόσφατα, μπήκα στον πειρασμό να ανέβω επίπεδο. Να τυπώσω στα 18Χ13 cm².

Είναι γνωστό ότι σε αυτούς τους πειρασμούς, τους ανώδυνους, ενδίδω! Διάλεξα μία θεματική ενότητα. Ασχολήθηκα. Επέλεξα, «επίλεξα» είναι το σωστό στη δημοτική αλλά, αν το γράψω,  θα στραβομουτσουνιάσετε, 100 φωτογραφίες. Τις τύπωσα. Το αποτέλεσμα με ικανοποίησε. Κάτι, ως φωτογράφος, θαρρώ, κάνω. Τι έκανε τη διαφορά; Το 18Χ13 cm², που λέγαμε. Αγόρασα και ένα άλμπουμ 50 φύλλων, για τη συγκεκριμένη διάσταση, τις τοποθέτησα και τώρα . . .τις χαζεύω!

 Η διάσταση 18Χ13 δίνει εμβαδόν κατά 56% μεγαλύτερο από αυτή των 15Χ10, τετραγωνικών εκατοστών πάντα. Στην τιμή εκτύπωσης, όμως, το πράγμα διαφέρει. Στο κατάστημα που εμφανίζω τις φωτογραφίες μου το 56% του εμβαδού μεταφράζεται σε 253,33% για την τιμή εκτύπωσης ανά φωτογραφία. Από τα 15 λεπτά στα 38 λεπτά, του Ευρώ πάντα. Το πράγμα αρχίζει, λοιπόν, και ξεφεύγει.

Το κόστος κόστος και ο πειρασμός πειρασμός! Να τυπώσω, σκέφτηκα, εκατό φωτογραφίες μου, τοπίων, δρόμων, κτηρίων, σκαφών και θάλασσας, από το 2010 μέχρι και το 2017, και βλέπουμε. Εύκολο να το πεις αλλά πώς το κάνεις; Για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα βρέθηκα μπροστά σε ένα πλήθος φωτογραφιών μεγαλύτερο των 30.000! Φωτογραφίες τραβηγμένες κυρίως με τις Canon A620, EOS 600D και Ιxus 285HS και τα κινητά Sony Ericsson C905 και Samsung S3 NEO (GTI9301I).

Ξεκίνησα σιγά – σιγά να διαλέγω φωτογραφίες. Διαδικασία κουραστική και συγχρόνως ευχάριστη. Με τα πολλά κατέληξα σε 540 φωτογραφίες. Έχοντας κατά νου τη διάσταση των 18Χ13 αναγκαστικά άφησα εξ αρχής εκτός φωτογραφίες που δεν θα μπορούσαν να χωρέσουν σε αυτή. Μετά ξεκίνησε η διαδικασία του να φέρω τις 540 αυτές φωτογραφίες στην αναλογία των 18Χ13. Το FastStone (Image Viewer 4.7) να είναι καλά!

Είναι θαυμαστό το πόσο αλλάζει η φυσιογνωμία, ας το πω έτσι, μιας φωτογραφίας όταν αλλάζουν οι διαστάσεις της. Μερικές φορές προκύπτει μια άλλη φωτογραφία. Το κόψιμο, ή «κροπάρισμα» βαρβαριστί, σε συγκεκριμένες διαστάσεις σου δίνει τη δυνατότητα να αφήσεις εκτός κάδρου στοιχεία που χαλάνε τη συνολική εικόνα. Ο λόγος που πρέπει να φωτογραφίζουμε στη μέγιστη δυνατή ανάλυση της μηχανής μας είναι ακριβώς για να έχουμε το περιθώριο της, εκ των υστέρων, δυνατότητας να καδράρουμε στην περιοχή που θέλουμε. 

Ομολογώ ότι «η φωτογραφική ματιά μου» έχει συντονιστεί στην ψηφιακή αναλογία του 16:9 και αυτή είναι η αναλογία την οποία χρησιμοποιώ στις φωτογραφίες μου. Έκανα μάλιστα το σφάλμα πολλές φωτογραφίες που έβγαλα με την Canon EOS 600D, η οποία δεν υποστηρίζει την πιο πάνω αναλογία, να τις φέρω σε αυτή με αποτέλεσμα τώρα που ήθελα τη διάσταση 18Χ13 να έχω προβληματάκια με του 16:9 το μακρόστενο!

Μια άλλη, γενική, διαπίστωσή μου ήταν ότι οι ψηφιακές μου φωτογραφίες ήταν, στην πλειονότητά τους, σκοτεινές με συνέπεια να χάνεται μεγάλη ποσότητα λεπτομέρειας. Όσο μπορούσα, και πέραν αυτών που τελικά επέλεξα, τις φώτισα. Το μόνο σίγουρο ότι από τις 30.000 φωτογραφίες θα μπορούσα να πετάξω το 70-80% και να είμαι και ευχαριστημένος με ότι περισσέψει. Είναι κάτι το οποίο χρειάζεται μία γενναιότητα την οποία, προς το παρόν, δεν διαθέτω. Ναι! Ένα Project Δήμητρα θα πήγαινε πολύ ωραία στη συλλογή ψηφιακών φωτογραφιών μου!

Ας γυρίσουμε, όμως, στις 540 φωτογραφίες που διάλεξα. Διαλέγοντας, λοιπόν, από τις διαλεγμένες αυτές απέρριψα 90 και έμεινα, λογικοί να είμαστε, με 450. Από αυτές, πάλι, διάλεξα 200. Για 100 πήγαινα, θυμηθείτε, με 200 βρέθηκα. Ας πάει και το παλιάμπελο! Θα τις τυπώσω! Θα πάρω και ένα άλμπουμ, με τέσσερις θέσεις για φωτογραφίες ανά φύλλο, να τις τοποθετήσω και θα δω τι και πόσο σαν ερασιτέχνης, εντελώς, φωτογράφος φτουράω. . .

Τυπώστε κι εσείς φωτογραφίες σας! Μην επαφίεστε στα μαγνητικά μέσα, δίσκους, στικάκια και τα τοιαύτα. Είναι άτιμα μέσα. Σήμερα τα έχετε, αύριο όχι! Το χαρτάκι είναι πιο σίγουρο πράγμα. Είκοσι, τριάντα χρόνια, αν το προσέξετε και λίγο, θα κρατήσει. Θα έχετε να λέτε και να δείχνετε!

Οι φωτογραφίες που εμφανίζονται, στην παρούσα εγγραφή,  είναι από τις 250, των 450, που δεν θα τυπώσω.

Αφιτά και Καλό 2018!

Ένα κλικ μακριά «Say Say Say» με τους Paul McCartney και Michael Jackson:

13/01/2018