Το κουτί με αριθμό 42078, της σειράς “Technic” της Legoτο παράγγειλα στα “Max
Stores”,όταν κατέβασαν την τιμή του από τα
179,99 στα 143,99 €. Το παρέλαβα από το “Max Store”
του Ελληνικού την Τρίτη, 20
Νοεμβρίου 2018. Επρόκειτο για ένα κουτί σημαντικού μεγέθους και βάρους (διαστάσεις: 58Χ47Χ12 cm3, βάρος 3,805 Kgr) το οποίο αποθήκευσα, γνωρίζοντας
ότι το περιεχόμενό του, ένας “Mack Anthem” τράκτορας με
τρέιλερ σε . . . τουβλάκια, ήθελε το
χρόνο του.
Η κατάλληλη στιγμή παρουσιάστηκε
ανήμερα τα Χριστούγεννα με τον καιρό να ευνοεί τις . . . εργασίες δωματίου. Το
ξεκίνησα, λοιπόν! Άνοιξα το κουτί. Το περιεχόμενο του ένα δεύτερο, λευκό,
κουτί, κάποια σακουλάκια με «τουβλάκια» και τέσσερα ελαστικά ροδών. Άνοιξα το
λευκό κουτί. Περιεχόμενο; Και άλλα σακουλάκια με τουβλάκια, ένα φύλλο με τα
σχετικά αυτοκόλλητα και το εγχειρίδιο συναρμολόγησης με 411 σελίδες.
Συνολικά υπήρχαν είκοσι ένα (21)
σακουλάκια με τουβλάκια, αριθμημένα από το ένα μέχρι το επτά. Κάποια από τα
σακουλάκια αυτά περιείχαν άλλα σακουλάκια με κομμάτια μικρού μεγέθους, συνήθως
πείρους – συνδέσμους. Το συνολικό πλήθος των κομματιών ανερχόταν, σύμφωνα με
δήλωση του κατασκευαστή – την οποία δεν έχω λόγους να αμφισβητήσω, σε 2.595.
Ξεκίνησα, λοιπόν, την συναρμολόγηση
χρησιμοποιώντας όχι το εγχειρίδιο του κουτιού αλλά το αντίστοιχο αρχείο PDF το οποίο είχα φροντίσει να
κατεβάσω. Χρησιμοποιώντας το αρχείο αυτό, και το monitor του Η/Υ, εξοικονόμησα χώρο στην
επιφάνεια του γραφείου ο οποίος ήταν, θα έλεγα, απαραίτητος.
Ευτυχώς η κατασκευή πήγαινε σύμφωνα
με την αρίθμηση που είχαν τα σακουλάκια (από το ένα μέχρι το επτά) και έτσι η
όλη διαδικασία δεν ήταν, όπως με 2.600 κομμάτια θα μπορούσε, χαοτική. Ομολογώ
ότι κάποια λαθάκια τα έκανα και σε τρεις – τέσσερεις περιπτώσεις χρειάστηκε να
επιστρέψω σε προηγούμενες φάσεις κατασκευής για να τα διορθώσω.
Βίωσα, επίσης, το σύνδρομο του Lego – κατασκευαστή! Την αγωνία, δηλαδή,
ότι δεν υπάρχει στη συσκευασία κάποιο από τα τουβλάκια. Έτσι στη φάση
συναρμολόγησης που είχα ανοίξει τα σακουλάκια με τον αριθμό έξι με έλουσε κρύος
ιδρώτας όταν διαπίστωσα ότι (μου) λείπουν τουβλάκια! Τελικά αποδείχτηκε ότι τα
τουβλάκια που δεν έβρισκα βρισκόντουσαν σε ένα σακουλάκι που είχε πέσει στο
δάπεδο! Ανάσανα, λοιπόν, και συνέχισα.
Την πρώτη μέρα συναρμολόγησης
ακολούθησε μια δεύτερη. Τη δεύτερη μια τρίτη. Την τρίτη μια τέταρτη, η χθεσινή.
Τελείωσα τη συναρμολόγηση, θέλω να πω, την Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου 2018, το
μεσημεράκι. Είχα εργαστεί για τέσσερα πρωινά και ένα βραδάκι (αυτό της 27ης
Δεκεμβρίου 2018). Συνολικά υπολογίζω να δαπάνησα, χαλαρά εντελώς,
δεκαοκτώ με είκοσι ώρες.
Οι πιο πάνω ώρες ήταν απολαυστικές
και τις καταευχαριστήθηκα! Ήταν το
τριακοστό Legoπου συναρμολογούσα, το τέταρτο της
σειράς “Technic”, και το μεγαλύτερο και
πολυπλοκότερο μακράν (το προηγούμενο, και πάλι της σειράς “Technic”, ήταν αυτό με
τον αριθμό 42006, “Container Yard”, με 631
τουβλάκια, το οποίο συναρμολόγησα την Κυριακή, 31 Δεκεμβρίου 2017).
Ας μιλήσουμε, όμως, και για το
τελικό αποτέλεσμα το οποίο, ομολογώ, το βρίσκω εντυπωσιακό. Ένα φορτηγό με
τρέιλερ, το οποίο στα άκρα του έχει δύο γερανούς, πάνω στο οποίο βρίσκεται
τοποθετημένο ένα λευκό κοντέινερ. Σημειώνεται ότι το μοντέλο αυτό, ας έτσι το
πούμε, έχει δημιουργηθεί με βάση αντίστοιχο μοντέλο της εταιρείας Mack, το οποίο κυκλοφορεί στους δρόμους,
και μάλιστα με τη συνεργασία της!
Συνολικό μήκος; 80 εκατοστά! Ύψος; 23,5
εκατοστά και πλάτος:17 εκατοστά. Βάρος; Δεν το ζύγισα αλλά να μην υπερβαίνει τα
τρία κιλά;
Επειδή, μάλιστα, μιλάμε για Legoτης σειράς “Technic” υπάρχουν ένα
σωρό γρανάζια, γραναζάκια, σύνδεσμοι και κινητά μέρη!
Εναλλακτικά, δίνεται η δυνατότητα
συναρμολόγησης ενός σκουπιδιάρικου, της Mackπάντα, για το οποίο όμως, στο κουτί, δεν
υπάρχει εγχειρίδιο συναρμολόγησης.Με το
σχετικό ψάξιμο πάντως βρήκα, στο διαδίκτυο, το σχετικό αρχείο PDF το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ,
αριθμεί 465 σελίδες! Το όλον μοιάζει εξαιρετικά ενδιαφέρον!Λεπτομέρειες, για όσους
ενδιαφέρονται, για το “Mack Anthem”, στα video στα οποία, στη συνέχεια, θα
παραπέμψω.
Το ζήτημα, τώρα, είναι τι κάνεις με
ένα τόσο ογκώδες κατασκεύασμα. Πού το τοποθετείς, πώς το εκθέτεις και πώς το,
από τη σκόνη τουλάχιστον, προστατεύεις; Εδώ σας θέλω! Η ιδανική προστασία θα
ήταν με μια, κατά παραγγελία βεβαίως, θήκη από πλεξιγκλάς. Θα το ψάξω αλλά, έχω
την αίσθηση ότι το κόστος κτήσης του προστάτη θα υπερβαίνει αυτό του
προστατευομένου!
Και τις τέσσερεις μέρες που
ασχολήθηκα με την εν λόγω κατασκευή τραβούσα φωτογραφίες. Από αυτές κράτησα,
τελικά, εκατόν πενήντα έξι, από τις
οποίες μόλις δεκαπέντε τραβήχτηκαν με την Canon EOS 600D
και οι υπόλοιπες με το καινούργιο
κινητό (μου) Huawei 20 Pro. Και στη
φωτογράφιση είχα προβληματάκια λόγω του όγκου των φωτογραφιζομένων αντικειμένων
και του περιορισμένου χώρου. Πρόβλημα
και με το φόντο του όλου μιας και στο κενό, ανάμεσα στον τράκτορα και το
ρυμουλκούμενο, εμφανίζονται αυτοκινητάκια τα οποία δεν διευκολύνουν την
αποτύπωση της πραγματικότητας του αντικειμένου. Ζητώ, και για αυτό, τη
συμπάθειά σας.
Για να μην τον, πιο πάνω, λόγο μου
αθετήσω video σχετικά με
το “Mack Anthem” μπορείτε να
δείτε εδώ, εδώ κι εδώ.Επίσης μια
ενδιαφέρουσα κριτική, για το συγκεκριμένο κουτί: εδώ.
Και κάτι τελευταίο. Με την αγορά
επιπλέον εξοπλισμού από τη Legoυπάρχει δυνατότητα το “Mack Anthem” να αποκτήσει
δυνατότητες κίνησης! Ακόμα, και από ότι είδα στο διαδίκτυο, υπάρχουν αρκετά
πρόσθετα, ακόμα και λαμπάκια Led!, για να
βελτιώσει κανείς το συγκεκριμένο μοντέλο!
Σε ότι με αφορά να σας εξομολογηθώ ότι
το συγκεκριμένο Legoάξιζε κάθε λεπτό από τα 143.99 €
που κατέβαλα για να το αποκτήσω και ότι ήδη ανυπομονώ για το επόμενο, παρόμοιας
κλίμακας, εγχείρημα το οποίο, κατ’ αρχάς, τοποθετώ στις γιορτές Χριστουγέννων –
Πρωτοχρονιάς του 2019. Να μας έχει ο Θεός Καλά!
Πάμε τώρα να παιδευτούμε
προκειμένου να επιλέξουμε, από τις εκατόν πενήντα έξι φωτογραφίες του “Mack Anthem”, που ήδη
αναφέραμε, αυτές που θα συνοδεύσουν την παρούσα εγγραφή. . .
Όσο πληκτρολογούσα τα όσα
διαβάζετε, αλλά ακόμα και τώρα, ακούω τον αγαπημένο Dean Martinστα άλμπουμ του που κυκλοφόρησε με
την ετικέτα της Reprise, που δημιούργησε, το 1960, ο φίλος
του Frank Sinatra. Από το
άλμπουμ “Dino”, που
κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1972, ακούμε, λοιπόν, το τραγούδι, των Jesse και JoAnne Belvin, “Guess
Who”:
Να γράψω. Είναι πολλά και ξαστοχώ. Σίγουρα.
Μία υποτροπή με την Κ. που ξεπεράστηκε πιο εύκολα και πιο γρήγορα απ’
ότι θα περίμενε κανείς. Την αγαπώ και δεν έχει άλλο πια. Μετά, το ΕΜΠ. Άγχος.
Άγχος. Άγχος. Κούραση. Σου μιλώ, για όλα τούτα, στην κασέτα. Τις τελευταίες
μέρες μια αδικαιολόγητα άσχημη φυσική κατάσταση, μια κάμψη, μια ατονία. Όμως
αυτές τις δυο-τρεις μέρες μοιάζει να την ξεπερνώ. Φαίνεται θαρρώ, η διάθεσή μου
με πρόδωσε. Αυτά.
Ήταν Κυριακή, δεκατέσσερεις Αυγούστου 1977, όταν ο
συμμαθητής και φίλος μου ΝΠ μου χάρισε ένα άλμπουμ βινυλίου. Ένα άλμπουμ «Made In England”,
o ΝΠ
σπούδαζε τότε στο Manchester – αν θυμάμαι καλά, της RCA VICTOR με κωδικό SF-7889. Επρόκειτο για το κλασικό άλμπουμ “Surrealistic
Pillow” των
Jefferson Airplane.
Δέκα χρόνια και κάτι μετά, το Σάββατο, δώδεκα
Σεπτεμβρίου 1987, στη δισκοθήκη μου προστέθηκε ένα ακόμα άλμπουμ των Jefferson Airplane. To “2400
Fulton Street”, της
RCA Victor (RCLP 20410/11), με κόστος 4,40 €.
Το συγκρότημα των Jefferson Airplane
ήταν
από τα αγαπημένα της νιότης μου. Αγαπημένο το κλασικό «Somebody
to Love»,
αγαπημένο και το «She Has Funny Cars» με την εκπληκτική εισαγωγή. Και τα δύο αυτά
τραγούδια περιέχονται στο «Surrealistic Pillow”
(το
δεύτερο και το πρώτο της πρώτης πλευράς). Το «Somebody
to Love»μάλιστα ακούγεται στην εγγραφή: «0635. Σήμερα» (!).
Εχθές, είχα την υποκινούμενη έμπνευση να ανεβάσω, στον
λογαριασμό μου στο Facebook, ένα ακόμα τραγούδι από το «Surrealistic
Pillow». Το πανέμορφο, κατά τη γνώμη μου πάντοτε, «Today». Λοιπόν, τρεις και μόνο, κυρίες, προς το
παρόν, τίμησαν το τραγούδι με ένα «like» και τις ευχαριστώ από καρδιάς!
Ένα από τα πράγματα που εξακολουθούν να με κάνουν να
απορώ και να, κακώς βεβαίως!, στενοχωριέμαι με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι
το ότι σε αυτά διαψεύδεται η περί κάλλους άποψή μου. Ανεβάζω ένα πανέμορφο,
κλασικό τραγούδι και ο κόσμος περνάει και σφυρίζει αδιάφορα. Ανεβάζει κάποιος, εμού
συμπεριλαμβανομένου, μια μπούρδα και πέφτουν τα «like» βροχή! Καιρός να αρχίσω
να το παίρνω απόφαση ότι έτσι είναι ο κόσμος και η τάξη των πραγμάτων. . .
Επειδή, όμως, από χαρακτήρα, εις τα τοιαύτα επιμένω
επιτρέψτε μου τα εξής:
1. Να παραθέσω τους στίχους του τραγουδιού «Today»
2.Να τους, ελεύθερα και όσο μπορώ, μεταφράσω στα Ελληνικά
3.Να σας
παραπέμψω στο YouTube για να ακούσετε το «Today» για να σχηματίσετε άποψη!
