1043. Κουτσό “Κουτσό”

Ολοκλήρωσα, πριν από λίγες μέρες, την ανάγνωση του μεγαλύτερου μέρους του μυθιστορήματος “Κουτσό” του Julio Cortazar.

Το  “Κουτσό”, λοιπόν. Μικρού σχήματος βιβλίο της σειράς “ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΛΑΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ” του εκδοτικού οίκου “ΕΞΑΝΤΑΣ” έκδοσης του 1988 με πλήθος σελίδων 680 και ISBN 960-256-058-4. Μεταφραστής του έργου ο Κώστας Κουντούρης.

Το βιβλίο ξεκίνησα να το διαβάζω στις 23/11/2015 και σταμάτησα στις 9/1/2016 έχοντας φτάσει στη σελίδα με αριθμό 456. Για τη συνέχεια, με τίτλο “ΑΛΛΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ”, ο συγγραφέας, εύστοχα κατά τη γνώμη μου, σημειώνει παρενθέσεως εντός: Κεφάλαια που μπορούν να παραλειφθούν

Τα παρέλειψα με μεγάλη ευχαρίστηση!

Είναι φανερό ότι το βιβλίο αυτό δεν με τράβηξε. Το βρήκα κατώτερο από τη φήμη του. Σε πολλά σημεία δε, κουραστικό ή και βαρετό. Και το ότι άντεξα να φτάσω μέχρι εκεί που έφτασα κατόρθωμα ήταν.

Η μετάφραση πάντως, πάντα κατά τη γνώμη μου, ήταν καλή και στρωτή. Το απαράδεκτο, και δεν γνωρίζω κατά πόσον αυτό οφείλεται στον μεταφραστή ή στον εκδοτικό οίκο, είναι ότι υπήρχαν προτάσεις στα Γαλλικά, και δευτερευόντως στα Αγγλικά, αμετάφραστες. Γεγονός εξόχως εκνευριστικό για τον συνειδητό αναγνώστη που δεν γνωρίζει τις συγκεκριμένες γλώσσες.

Εκνευριστικά επίσης ήταν κάποια λαθάκια, όπως ένα “προστατευμένηι”, στη σελίδα 143, και ένα “Μπαμπας” αντί για “Μπαμπς”, στη σελίδα 212. Ακόμα σε τέσσερα – πέντε σημεία το αντίτυπό μου ήταν κακοτυπωμένο. Πράγματα απαράδεκτα για έναν εκδοτικό οίκο όπως ο “ΕΞΑΝΤΑΣ”.

Γενικώς υπήρχαν αναφορές σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις που περνούσαν, πλην ελαχιστότατων περιπτώσεων, ασχολίαστα. Αυτό προφανώς δυσκόλευε την κατανόηση του κειμένου το οποίο αναλώνεται κυρίως στην περιγραφή σκέψεων και ψυχολογικών καταστάσεων  και συνεπώς οι  συγκεκριμένες αναφορές (σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις) έχουν βαρύνουσα σημασία. Το ιδανικό για εμένα θα ήταν μια “σχολιασμένη” έκδοση και ας ανέβαζε, το ήδη υψηλό – στο επίπεδο των 20 € - κόστος της έκδοσης.

Στην αρχή του βιβλίου, μετά την “ΕΙΣΑΓΩΓΗ” παρατίθεται και ένας “ΠΙΝΑΚΑΣ ΟΔΗΓΙΩΝ” μέσω του οποίου προτείνεται μία “εναλλακτική” ανάγνωση του βιβλίου. Ανάγνωση η οποία επιτυγχάνεται με ένα προτεινόμενο γενναίο ανακάτωμα της σειράς ανάγνωσης των κεφαλαίων ξεκινώντας με το υπ’ αριθμόν 73. Ομολογώ ότι, προσωπικά και μετά τα όσα διάβασα, βρήκα την πρόταση έως και απωθητική.

Ομολογώ, επίσης, ότι δεν κατανόησα τι τελικώς ήθελε “να πει ο ποιητής”. Διάβασα 456 σελίδες για να φτάσω πού; Φοβάμαι στο πουθενά. Με άλλα λόγια τελικά δεν βρήκα καθόλου του γούστου μου τον φευγάτο, για να μην πω ανισόρροπο, πρωταγωνιστή του βιβλίου.

Όσο για το αναγραφόμενο στο οπισθόφυλλο:

Το Κουτσό θεωρείται από ορισμένους δύσκολο βιβλίο, φιλοσοφικό και μεταφυσικό, εκείνο όμως που κυρίως το χαρακτηρίζει είναι το χιούμορ.

Τι να πω; Εγώ δεν μπόρεσα να τα βρω ή να τα διακρίνω. Συμπέρασμα; Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα!

Έχω πάντως την αίσθηση ότι αποτελώ μέλος της μειοψηφίας μιας και πολλοί βρήκαν το βιβλίο αυτό εξαιρετικό. Σέβομαι την άποψή τους μα κρατώ τη δική μου.  

Ένα κλικ μακριά το θαυμάσιο “Κόκκινο Κρασί” σε στίχους και μουσική των Γιώργου και Πέτρου Δουρδουμπάκη, αντιστοίχως, με τον Παντελή Θαλασσινό και τον Πέτρο Δουρδουμπάκη:

16/01/2016