Έτος 2002. Παρασκευή, 26 Ιουλίου συγκεκριμένα.
Στην εικοστή όγδοη σελίδα του δέκατου τρίτου τετραδίου – ημερολογίου, στην
εγγραφή με αριθμό 1063, διαβάζω το που έγραψα:
. . .
Περνώ δύσκολα, σπαταλώ άδικα την άδειά μου. Προσμένω πράγματα –
θαύματα που δε θα γίνουν ποτέ. Και όπως πάντα υπομονεύω. Μέχρι πότε; Μα μέχρι
να σκάσω!
Δεκατρία έτη, ακριβώς,
από εκείνη την Παρασκευή βρίσκομαι πάλι σε κανονική άδεια και μοιάζει τίποτα να
μην έχει, επί της ουσίας, αλλάξει. Έχω, λοιπόν, πειστεί! Δικό μου το σφάλμα
(και η ατυχία;).
Ευτυχώς που, παρόλα
αυτά, νιώθω ότι ακόμα δεν έχω σκάσει! Κάτι είναι και αυτό θαρρώ. . .
Ένα κλικ μακριά η Φωτεινή
Βελεσιώτου τραγουδά “Χαϊδεμένο”, σε μουσική Μίνου
Μάτσα και στίχους Ελένης
Φωτάκη, από το εξαιρετικό άλμπουμ “Είδα
Του Τρελού Τα Κλάματα”:
26/7/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου