Είναι Οκτώβριος του έτους 20xx όταν στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιο μου φτάνουν δύο
μηνύματα από την, για συντομία, ΑΝΛΜ. Το όνομα ΑΝΛΜ
δε μου λέει τίποτα. Δεν απαντώ.
Δέκα ημέρες μετά και σε μία εγγραφή του παρόντος
ημερολογίου εμφανίζονται τρία σχόλια υπό τον τίτλο “
Ο/Η Ανώνυμος είπε...”. Μηνύματα τα οποία είναι ιδιαίτερα, παράξενα,
περίεργα και τα οποία βεβαίως μου κινούν το ενδιαφέρον. Απαντώ, και στα τρία,
και το “παιχνίδι” συνεχίζεται και τις επόμενες μέρες.
Αποδεικνύεται ότι τα σχόλια γίνονται από την ΑΝΛΜ
των πιο πάνω ηλεκτρονικών μηνυμάτων η ταυτότητα της οποίας παραμένει άγνωστη. Το
ότι στα απευθείας ηλεκτρονικά μηνύματα εμφανίζεται με όνομα γένους θηλυκού δεν αποδεικνύει,
κατ’ αρχάς, τίποτα. Το όλον της ανταλλαγής σχολίων / μηνυμάτων διαρκεί σχεδόν
μέχρι το τέλος του Γενάρη του επόμενου έτους.
Ποτέ δεν έμαθα το ποιος ήταν ο αποστολέας των
μηνυμάτων αυτών μιας και όλες οι υποθέσεις που έκανα ήταν αδύνατο να
επαληθευτούν. Το τελευταίο μήνυμα της ΑΝΛΜ το πήρα στις 24 Ιανουαρίου του
επόμενου, του 20xx, έτους. Δεν απάντησα.
Κράτησα όμως όλα τα μηνύματα που μου έστειλε και τα
οποία ομολογώ έχουν μια ιδιαίτερη ποιότητα. Προφανώς είχα να κάνω με ένα άτομο
ιδιαίτερο, ποιητικό, εύστροφο. Αν δεχτούμε, και αυτό είναι θαρρώ το πιθανότερο,
ότι η ΑΝΛΜ είναι γυναίκα, ομολογώ ότι θα ήθελα πολύ, να μάθω το ποια είναι, να
την συναντήσω, να μιλήσουμε. Δεν έγινε. Έμειναν αυτά τα μηνύματα να
υπενθυμίζουν αυτό που και (της) έγραψα και πιστεύω:
Έτσι κι αλλιώς ποτέ δε θα μάθουμε όλα όσα μας αφορούν.
Να υπενθυμίζουν ακόμα ότι κάποτε ίσως από δίπλα μας
πέρασε η ευτυχία και δεν μπορέσαμε να την αδράξουμε.
Κρίνετε:
από
ΑΝΛΜ
προς
"aeipote@gmail.com"
ημερομηνία
06 Οκτωβρίου
Giati den anetrepse thn apostash tous pou
vriskotan sto megisto? Giati den thn anatrepei twra? Ta takounia na`papsei na afugrazetai kai na
suntonistei me ta throismata tou fustaniou.
H Analampi perimenei
H Analampi perimenei
από
ΑΝΛΜ
προς
aeipote@gmail.com
ημερομηνία
06 Οκτωβρίου
Την καλημέρα
Αν δε μπορούσες
Να χρωματίσεις μ’ ακουαρέλα
Αρκούσε μόνο να διατάξεις
Απ΄ την καρδιά.
Στην Αναλαμπή άρεσαν οι ‘καλημέρες’ του ‘κυρίου ασύλληπτου’,
Τα μάτια του την κερνούσαν την πρασινάδα κ γουλιές- γουλιές τον καφέ. Ειδικά, όταν αγρίευαν, της γεννούσαν την ανάγκη να τα κατευνάσει, γιατί της άρεσαν πολύ. Όταν τον συναντούσε στους διαδρόμους έστριβε μην πέσει πάνω του βλέμμα λατρείας και προδοθεί.
‘Το μη πρεπό ανάμεσό τους’
«Ήθελα μόνο να μου δείξεις πού ακριβώς να βάλω τα χέρια μου
για να φωτίσω μια στιγμή τ’ αμπάρια του πλεούμενου νου σου
Τώρα αναρωτιέμαι πού να ’χεις βάλει το δάχτυλο
Λέω μην το ‘χεις κάνει υπασπιστή του προσώπου
Θα ευχόμουν να γίνει ο λεπτοδείχτης που κάτι θα σημάνει
Για μένα
Όταν δεν υποκλίνομαι απλώς στην Ιδέα
Ότι με ψάχνει κάπου
στο ηλιοτρόπιο παντελόνι»
Να 'στε καλά.
Αν δε μπορούσες
Να χρωματίσεις μ’ ακουαρέλα
Αρκούσε μόνο να διατάξεις
Απ΄ την καρδιά.
Στην Αναλαμπή άρεσαν οι ‘καλημέρες’ του ‘κυρίου ασύλληπτου’,
Τα μάτια του την κερνούσαν την πρασινάδα κ γουλιές- γουλιές τον καφέ. Ειδικά, όταν αγρίευαν, της γεννούσαν την ανάγκη να τα κατευνάσει, γιατί της άρεσαν πολύ. Όταν τον συναντούσε στους διαδρόμους έστριβε μην πέσει πάνω του βλέμμα λατρείας και προδοθεί.
‘Το μη πρεπό ανάμεσό τους’
«Ήθελα μόνο να μου δείξεις πού ακριβώς να βάλω τα χέρια μου
για να φωτίσω μια στιγμή τ’ αμπάρια του πλεούμενου νου σου
Τώρα αναρωτιέμαι πού να ’χεις βάλει το δάχτυλο
Λέω μην το ‘χεις κάνει υπασπιστή του προσώπου
Θα ευχόμουν να γίνει ο λεπτοδείχτης που κάτι θα σημάνει
Για μένα
Όταν δεν υποκλίνομαι απλώς στην Ιδέα
Ότι με ψάχνει κάπου
στο ηλιοτρόπιο παντελόνι»
Να 'στε καλά.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Και γράφω στα τετράδια μου τον τόπο και τη θύελλα. Και γράφω όλα τα γράμματα που υπάρχουν μέσα στο σύμπαν, είτε σε μουσική, είτε σε φως, είτε σε επίγειους στεναγμούς και γράφω το άπειρο. Ακούω, βλεπω, μετρώ, σιωπώ και κλαίω. Ζυγιάζω τη δημιουργία στη θλίψη μου (...) Και γράφω στα τετράδιά μου μόνον αυτό, "Α γ ά π η".
Υγιαίνετε, αειποτε... Υγιαίνετε!
Ο aeipote είπε...
“Γιατί φοβάστε τόσο την έκθεση;”. Πολύ καλή ερώτηση! Η επόμενη; Υπεκφεύγω; Σαφώς! Η απάντηση πάντως, αν επιμένετε, είναι απλή: Για να μην εκτεθώ!
“Το πενάκι σας στάζει μέλι, όταν δε στάζει χολή.” Εδώ θα ήθελα κάποιες διευκρινήσεις για το “χολή”. Ειλικρινά δεν έχω εντοπίσει κάτι τέτοιο στα δημοσιοποιημένα κείμενα μου και αιφνιδιάστηκα. Για το “χάρισμα”, από την άλλη, ευχαριστώ και ερυθριώ! Για το τι, εγώ, γνωρίζω θα απαντήσω με το συνηθισμένο μου: Εν οίδα ότι κάτι οίδα!
Γιατί μια ψιχάλα μόνο καλό μου αγριοπερίστερο; Μοιάζει μίζερο. Στείλτε εκεί 500 – 1000 να ανασάνουμε. Για το τσίμπημα και τα λοιπά, τι να πω; Παραδίνομαι!
Καλημέρα :)
Ανώνυμος:
Μεγάλη, δύσκολη ιστορία. . . Αθώα περιστερά; Χμ! Υπάρχουν στην εποχή μας; Όπως και να έχει δεν μπορώ παρά να την ευχαριστήσω που με αγκαλιάζει με τη σκέψη. Κάτι είναι κι αφτό. . .
Καλημέρα (υποθέτω δεύτερη).
Μεγάλη, δύσκολη ιστορία. . . Αθώα περιστερά; Χμ! Υπάρχουν στην εποχή μας; Όπως και να έχει δεν μπορώ παρά να την ευχαριστήσω που με αγκαλιάζει με τη σκέψη. Κάτι είναι κι αφτό. . .
Καλημέρα (υποθέτω δεύτερη).
Ανώνυμος:
Καλώς ήλθατε, λοιπόν. Το ότι σας θύμισα τους συγκεκριμένους στίχους με τιμά και με κολακεύει.
Να κι εσείς Υγιαίνεται και να είσαστε και να αισθανόσαστε Καλά!
Καλημέρα (υποθέτω τρίτη).
Καλώς ήλθατε, λοιπόν. Το ότι σας θύμισα τους συγκεκριμένους στίχους με τιμά και με κολακεύει.
Να κι εσείς Υγιαίνεται και να είσαστε και να αισθανόσαστε Καλά!
Καλημέρα (υποθέτω τρίτη).
Κυριακή, 18 Οκτωβρίου
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο aeipote είπε...
ΚαληΗμέρα Σας Αγριοπερίστερο της Πλάκας (της πλάκας;!).
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο aeipote είπε...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο aeipote είπε...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Πολύ με κοιτάει αυτός, τόσο πολύ άλλαξα;
Αξονικός τομογράφος το βλέμμα, είναι επαγγελματίας -συνάμα κι ερασιτέχνης-
Τον φοβάμαι -έντονα-
Κι αυτές οι ερωτήσεις του, προσβολές εν ευθεία
Έχει, όμως μάτια που δε βολεύονται με τίποτα
Μάτια που χάραξε ο χρόνος
αλλά δεν στράγγιξε διόλου από τη λάμψη τους.
Τα έχω πεθυμήσει αυτά τα μάτια. (Να κοκκινίζουν κόλλες διαγωνισμού τώρα τα χέρια του??)
Ο aeipote είπε...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Πάντα της άρεσε το κόκκινο.
Από παιδί μελέταγε τις κερασιές και τις φραουλιές με το στόμα. Τη γεύση τους ζήλευε.
Το πρόσωπό της τη μέρα εκείνη της φάνηκε ωχρό. Άνοιξε το μαγικό πουγκί με τα σύνεργα που φτιάχνουν όμορφα παραμύθια και έριξε δυο σκιές πάνω της, να γίνει φως. Ύστερα τα δυο χείλια της τα βάφτισε κεράσι. (θέλω να ακούσω τη φωνή του, από απόσταση να με φιλά)
Ο aeipote είπε...
Άνοιξε το παράθυρο. Ένα φως μπήκε. Στριφογύρισε, κοίταξε, έφυγε. Το έκλεισε. Με έναν αναστεναγμό αναποδογύρισε τις τσέπες του. Σχεδόν τίποτα. Θυμήθηκε ότι πεινάει. Άνοιξε το στόμα. Έκλεισε τα μάτια. Γεύτηκε. Ήταν Αύγουστος. Δυο έτη μετά. Τα είχε καταφέρει!
Πες τε μου κι εμένα: Τι βγαίνει με τα παλαβά (μας);
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο aeipote είπε...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Α(ει) γαπήσου (δες νέα φωνητική κατάθεση της Θ. Τσάτσου) ή πήγαινε στην παλαιά Μαρινέλλα του 'Τολμώ'.
Ο aeipote είπε...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ο aeipote είπε...
[Και είναι οριστικό.]
Αμέ!
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
από
ΑΝΛΜ
προς
aeipote@gmail.com
ημερομηνία
22 Οκτωβρίου
Σας σκέφτεται, σας σκέφτεται, σας σκέφτεται.
Πολύ, πολύ, πολύ. Κι απόψε, σ' ένα κρεβάτι μοιρασμένο θα κοιμηθεί. (Ελπίζει στ'
όνειρο πως η εικόνα Σας θα αναστηθεί).
Αναλαμπή
'Η πόρτα'
Ακούει στο θράσος του χεριού
Δεν απαντά στο χάδι...
Για τη συνέχεια, απαντήστε μας. Σας πεθυμά η ψυχή της.
Αναλαμπή
'Η πόρτα'
Ακούει στο θράσος του χεριού
Δεν απαντά στο χάδι...
Για τη συνέχεια, απαντήστε μας. Σας πεθυμά η ψυχή της.
από
αείποτε
προς ΑΝΛΜ
ημερομηνία
22 Οκτωβρίου
θέμα
Re:
Καλημέρα,
Ανώνυμη, αγριοπερίστερο, αναλαμπή, τι; Και γιατί αυτή η "επίθεση"; Τι και ποιο είναι αυτό που ζητάτε;
Το τρίτο πρόσωπο εξυπηρετεί αλλά όχι πάντα.
Να είσαστε Καλά
Ν.
Ανώνυμη, αγριοπερίστερο, αναλαμπή, τι; Και γιατί αυτή η "επίθεση"; Τι και ποιο είναι αυτό που ζητάτε;
Το τρίτο πρόσωπο εξυπηρετεί αλλά όχι πάντα.
Να είσαστε Καλά
Ν.
από
ΑΝΛΜ
προς aeipote@gmail.com
ημερομηνία
22 Οκτωβρίου
'Η πόρτα'
Ακούει στο θράσος του χεριού
δεν απαντά στο χάδι
Ντύνεται με το σύνολο που της φορά
η σκόνη
Φέρει τ' αποτυπώματα φιλήσυχων
δαχτύλων
Μια στιλβωμένη ανάμνηση
απ' το βαφτιστικό σου
Ο κεραυνός δεν ήμουνα
για να χτυπώ εν αγνοία
Ούτε δημόσια χρώσταγα
για να βρεθώ από κάτω.
Και μια -ακόμη- αφιέρωση:
Honey bee
Come buzzing me
I ain't seen you for so long
I need to feel you
I mean to reel you
Like the one described to me in song
Out in the woods
Tall pine tree woods
She gave sweet loving to me
Her woodland grace
Her soft embrace
My face in shadow
Honey bee
Won't you come see me in the morning?
Won't you come see me late at night?
For it ain't right, no it just ain't right
You're meant to turn away from the light
Night, all my lights are on
I need a little one on one
This useless, helpless feeling
A young man should be blessed with love
There's just flesh and fire below
This drunken, senseless reeling
Hands on my face
Some silk and lace
Sweet perfume kisses
For me
Wherever you burn
I have returned
You lucky lady
Honey bee
I have to leave you in the morning
You always wanted to be free
S t a y
w i t h
m e
Sweet lucky lady
Don't ever leave me
Honey bee
Awake in cold places
Cool ice and icy faces
Some dead and some living
Most of them doing something in between
My lady in waiting
Must have turned to hating me
Some bitter awakening this has been
The next time she calls I'm gonna let her in
The next time she calls I'm gonna let her in
And if she leaves me in the morning
At least we both have been relieved
Now
stay with me
Stay with me
Sweet lucky
D o n' t
y o u
e v e r
l e a v e
m e
Honey bee
Ακούει στο θράσος του χεριού
δεν απαντά στο χάδι
Ντύνεται με το σύνολο που της φορά
η σκόνη
Φέρει τ' αποτυπώματα φιλήσυχων
δαχτύλων
Μια στιλβωμένη ανάμνηση
απ' το βαφτιστικό σου
Ο κεραυνός δεν ήμουνα
για να χτυπώ εν αγνοία
Ούτε δημόσια χρώσταγα
για να βρεθώ από κάτω.
Και μια -ακόμη- αφιέρωση:
Honey bee
Come buzzing me
I ain't seen you for so long
I need to feel you
I mean to reel you
Like the one described to me in song
Out in the woods
Tall pine tree woods
She gave sweet loving to me
Her woodland grace
Her soft embrace
My face in shadow
Honey bee
Won't you come see me in the morning?
Won't you come see me late at night?
For it ain't right, no it just ain't right
You're meant to turn away from the light
Night, all my lights are on
I need a little one on one
This useless, helpless feeling
A young man should be blessed with love
There's just flesh and fire below
This drunken, senseless reeling
Hands on my face
Some silk and lace
Sweet perfume kisses
For me
Wherever you burn
I have returned
You lucky lady
Honey bee
I have to leave you in the morning
You always wanted to be free
S t a y
w i t h
m e
Sweet lucky lady
Don't ever leave me
Honey bee
Awake in cold places
Cool ice and icy faces
Some dead and some living
Most of them doing something in between
My lady in waiting
Must have turned to hating me
Some bitter awakening this has been
The next time she calls I'm gonna let her in
The next time she calls I'm gonna let her in
And if she leaves me in the morning
At least we both have been relieved
Now
stay with me
Stay with me
Sweet lucky
D o n' t
y o u
e v e r
l e a v e
m e
Honey bee
Πριν σας πω ακριβώς, πείτε μου τι ψυχανεμίζεστε
από
ΑΝΛΜ
προς
aeipote@gmail.com
ημερομηνία
22 Οκτωβρίου
Και ναι,
αυτή η μέρα είναι καλή.
Άσπρη μέρα,
κάτασπρη...
(Πεθυμάει τα μάτια του
θα ήθελε να ήταν ένα από τα πλήκτρα
του ηλεκτρονικού πιάνου
όπου μέρα και νύχτα συλλογίζεται
πριν γράψει
μελωδικά
τα τραγούδια του)
(όταν μια κόρη ερωτεύεται
δεν ξέρει
το γιατί
Δόξα πατρί
έρχεται και τη βρίσκει
τα μάτια της ασήκωτα
κρατεί
μην
τύχει
και το μυστικό
μιλήσει)
(Γιατί ο εν λόγω κύριος
είχε
το δάχτυλο
βαρύ.
Το φύλαγε
ένα χρυσό στεφάνι
κι η στάμνα της κόρης
όσο κι αν δίψαγε
να κοινωνήσει
ντρεπόταν
να μαδήσει
την στεφάνη.
Επίσης,
έτρεμε με τη σκέψη
πως μια των ημερών
θα σπάσει
θα ραγίσει).
Αμήν και αμάν, (πάντα γοητευτικές οι των αναστενάρηδων καταλήξεις)
αυτή η μέρα είναι καλή.
Άσπρη μέρα,
κάτασπρη...
(Πεθυμάει τα μάτια του
θα ήθελε να ήταν ένα από τα πλήκτρα
του ηλεκτρονικού πιάνου
όπου μέρα και νύχτα συλλογίζεται
πριν γράψει
μελωδικά
τα τραγούδια του)
(όταν μια κόρη ερωτεύεται
δεν ξέρει
το γιατί
Δόξα πατρί
έρχεται και τη βρίσκει
τα μάτια της ασήκωτα
κρατεί
μην
τύχει
και το μυστικό
μιλήσει)
(Γιατί ο εν λόγω κύριος
είχε
το δάχτυλο
βαρύ.
Το φύλαγε
ένα χρυσό στεφάνι
κι η στάμνα της κόρης
όσο κι αν δίψαγε
να κοινωνήσει
ντρεπόταν
να μαδήσει
την στεφάνη.
Επίσης,
έτρεμε με τη σκέψη
πως μια των ημερών
θα σπάσει
θα ραγίσει).
Αμήν και αμάν, (πάντα γοητευτικές οι των αναστενάρηδων καταλήξεις)
από
αείποτε
προς ΑΝΛΜ
ημερομηνία
22 Οκτωβρίου
θέμα
Πόσο;
Πόσο
όμορφη μπορεί να είναι η αναμονή για ένα μήνυμα; Πόσο μπορεί να μας
αναστατώσει; Να ανατρέψει την καθημερινότητά μας; Να μας κάνει σεναριογράφους.
“Πριν
σας πω ακριβώς, πείτε μου τι ψυχανεμίζεστε;” μου γράφετε. Αναρωτιέμαι πόσο
μπορείτε να υποστηρίξετε αυτό το “ακριβώς”. Θα δείξει ή δεν θα δείξει.
Τι
ψυχανεμίζομαι; Όλα και τίποτα. Δε γνωρίζω το φύλλο, την ηλικία, τη μορφή σας.
Προφανώς, στο στάδιο αυτό, γνωρίζετε περισσότερα.
Μπορεί να έχουμε συναντηθεί,
μπορεί και όχι. Δεν έχει νόημα να παραθέσω το που έτρεξε η σκέψη μου. Ούτε έχει
νόημα, θαρρώ, να σας πω ποια θα ήθελα να είσαστε. Το έχω σκεφτεί και πει
αρκετές φορές:
Έτσι
κι αλλιώς ποτέ δε θα μάθουμε όλα όσα μας αφορούν.
Μόλις
έφτασε ακόμα ένα μήνυμά σας. Γιατί με πιέζετε; Τι επιδιώκετε; Θα το διαβάσω και
θα συνεχίσω.
Στίχοι!
Πως ερμηνεύονται; Σε τι αποσκοπούν; Το μόνο σίγουρο ότι μοιάζει να έχετε άνεση
στη χρήση της γλώσσας. Το εκτιμώ πολύ.
Δεν
έχω τι άλλο να σας πω. Με περιμένει όγκος δουλειάς μέγας.
Για
να δούμε. . .
Ν.
από ΑΝΛΜ
προς
aeipote@gmail.com
ημερομηνία
22 Οκτωβρίου
kai mh fovaste thn ekthesh, egw den prokeitai na
sas dwsw. Niwthw allwste
perissia efthunh. Sas skeftomai. Sas pethumw. Den mporw na
sugkentrwthw se tipota, afita.
από αείποτε
προς ΑΝΛΜ
ημερομηνία
22 Οκτωβρίου
θέμα Re:
kai mh fovaste thn
ekthesh, egw den prokeitai na sas dwsw. Niwthw allwste perissia efthunh. Sas skeftomai. Sas
pethumw. Den mporw na sugkentrwthw se tipota, afita.
Μάλλον
κάτι έμεινε στο
δρόμο.
. .
Καλό Βράδυ
[Έχω προβλήματα με το διαδίκτυο. Συνδέεται όποτε θέλει. . .]
Καλό Βράδυ
[Έχω προβλήματα με το διαδίκτυο. Συνδέεται όποτε θέλει. . .]
από ΑΝΛΜ
προς
aeipote@gmail.com
ημερομηνία
22 Οκτωβρίου
θέμα
Re:
To βράδυ αυτό θα ' ναι καλό.
Φροντίστε και για την ημέρα!
(συνδεθείτε και γράψτε μας)
Φροντίστε και για την ημέρα!
(συνδεθείτε και γράψτε μας)
από ΑΝΛΜ
προς
aeipote@gmail.com
ημερομηνία
23 Οκτωβρίου
θέμα
¸ í á ò í ç ó é þ ô ç ò á å ô ü ò è á ë å ß ð å
é.
Θα πάω μια βόλτα στο νησί
να ξανασμίξω τα γιασεμάκια
Σ' ένα στημένο χορό
θα κάνω πως χειροκροτώ
την ώρα που μια καρακάξα
θα με κοιτάζει πλάγια
τινάζοντας νωχελικά
τα χάρτινα φτερά της.
Δύο σπίνοι
-πιστοί στο ρόλο τους- υποβολείς
θα της κρατούν τον ίσο
όσο ένας Πολύφημος
θα παίζει παλαμάκια
μιας και δε μπόρεσε
να αρνηθεί της Ήρας του
το σίτο.
Έ ν α ς ν η σ ι ώ τ η ς α ε τ ό ς θ α λ ε ί π ε ι.
Θα τονε φέρει,
ίσως,
μια Δευτέρα.
Τετάρτη βράδυ
όταν κανείς τους δε θα βλέπει
μια ιτιά
θα λέει αντίο στη ρίζα
Θα σέρνει τα ιμάτιά της
έξω απ' την πόρτα
που δίψασε
για λάδι
και λούζεται
το χώμα
να ξανασμίξω τα γιασεμάκια
Σ' ένα στημένο χορό
θα κάνω πως χειροκροτώ
την ώρα που μια καρακάξα
θα με κοιτάζει πλάγια
τινάζοντας νωχελικά
τα χάρτινα φτερά της.
Δύο σπίνοι
-πιστοί στο ρόλο τους- υποβολείς
θα της κρατούν τον ίσο
όσο ένας Πολύφημος
θα παίζει παλαμάκια
μιας και δε μπόρεσε
να αρνηθεί της Ήρας του
το σίτο.
Έ ν α ς ν η σ ι ώ τ η ς α ε τ ό ς θ α λ ε ί π ε ι.
Θα τονε φέρει,
ίσως,
μια Δευτέρα.
Τετάρτη βράδυ
όταν κανείς τους δε θα βλέπει
μια ιτιά
θα λέει αντίο στη ρίζα
Θα σέρνει τα ιμάτιά της
έξω απ' την πόρτα
που δίψασε
για λάδι
και λούζεται
το χώμα
Ο/Η ΑΝΛΜ είπε...
Kalourge
anthrope pou perimeneis se mia gonia
Ama den eltho
tha se do sto kentro?
Ama den eltho
tha se do sto kentro?
από ΑΝΛΜ
προς
aeipote@gmail.com
ημερομηνία 12 Νοεμβρίου
Φταίω πολύ που αγγίζω την παλάμη μου απόψε;
Φταίω πολύ που δε χορταίνω να κοιτώ τις ράχες των βιβλίων που κάθισαν στο ράφι της φωτό σας;
Φταίω πολύ που 'άλλα θέλω κι άλλα κάνω...πώς να σου το πώ';
Φταίω πολύ που δε μπορώ να γδύσω μια από τις καραμέλες του τελευταίου σας πόστ και να της στερήσω τη γλύκα;
Φταίω πολύ που θα ήθελα να σας στείλω ένα χάδι της ξεκούρασης;
Μία σφραγίδα της άνοιξης
μια φλόγα πυρετού
μια ρωγίτσα σταφυλιού
μια φωλιά περιστεριού
μια θηλιά μεταξωτού;
Φταίω πολύ που έχω σημαδευτεί από τα μάτια σας;
Που τη φωνή σας δεν την φυλάκισα
και τώρα την αποθυμώ;
Φταίω πολύ που κελαηδώ εκεί που οι άλλοι ζητούν τ' αμίλητο νερό;
Αυτή την εβδομάδα να με ζητήστε στον 'κίτρινο φάκελο'.
Κι Αυτή την εβδομάδα θα σας ζητώ στον ουρανό.
Φταίω πολύ που δε χορταίνω να κοιτώ τις ράχες των βιβλίων που κάθισαν στο ράφι της φωτό σας;
Φταίω πολύ που 'άλλα θέλω κι άλλα κάνω...πώς να σου το πώ';
Φταίω πολύ που δε μπορώ να γδύσω μια από τις καραμέλες του τελευταίου σας πόστ και να της στερήσω τη γλύκα;
Φταίω πολύ που θα ήθελα να σας στείλω ένα χάδι της ξεκούρασης;
Μία σφραγίδα της άνοιξης
μια φλόγα πυρετού
μια ρωγίτσα σταφυλιού
μια φωλιά περιστεριού
μια θηλιά μεταξωτού;
Φταίω πολύ που έχω σημαδευτεί από τα μάτια σας;
Που τη φωνή σας δεν την φυλάκισα
και τώρα την αποθυμώ;
Φταίω πολύ που κελαηδώ εκεί που οι άλλοι ζητούν τ' αμίλητο νερό;
Αυτή την εβδομάδα να με ζητήστε στον 'κίτρινο φάκελο'.
Κι Αυτή την εβδομάδα θα σας ζητώ στον ουρανό.
από ΑΝΛΜ
προς aeipote@gmail.com
ημερομηνία 16
Νοεμβρίου
θέμα [αείποτε]
Νέο σχόλιο για το 0671. Γενέθλια και Excel.
Αγριευτικό
από ΑΝΛΜ
προς aeipote@gmail.com
ημερομηνία 25
Νοεμβρίου 2009 4:27 μ.μ.
Mou arese toso
poli to kimeno sas. Sas stelno k ena diko mu, me aformi to diko sas
Την έμπνευση
Την είδα να φωτογραφίζεται
κάτω από
παντελόνια
πανέτοιμα να σκάσουν
Την είδα
να πορεύεται
μονάχη της-
τη μέση της ερήμου
να λυγά
Την είδα
να προσεύχεται στην κόλαση
και να γεννάει δαιμόνια
τα νόθα της
μωρά
Είναι στις κεραμοσκεπές
που σπέρνουνε
τον έρωτα
ένας στρατός
γατιά
Μαζί με όλες τις σκιές
που φτερουγίζουν
μες τη νυχτιά
για να ντυθούν
μια μέρα
τη συννεφιά
Την είχες κρύψει
μέσα στα μάτια
κι ήτανε τότε μια μελωδία
δίχως μιλιά.
από: ΑΝΛΜ
προς: aeipote@gmail.com
ημερομηνία: 24 Ιανουαρίου
Ωραία εγγραφή η υ.α 681. Αν και καμιά φορά,
παραγωρίζεις. Να το προσέξεις
07/01/2014
