0875. Εμή Μετ’ Άλλων

Αντιγράφω από το URL: http://omiliasii.blogspot.gr/2008/11/blog-post_4928.html 

Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2008

ἐμός ἐμή, όν

 

κτητ. ἀντων. τοῦ πρώτου προσώπου· (ἐγώ, ἐμοῦ)' ἰδικός μου, λατ. meus, Ὅμ.' συγκεράννυται μετὰ τοῦ ἄρθρου, ὡς, οὑμός εὕρηται ἐν Ἰλ. Θ. 360· καὶ (κατὰ τοὺς παλαιοὺς γραμματ.) τοὐμοῦ Λ. 608, Ὀδ. Δ. 71· τἠμῇ Ἰλ. Ι. 654· - ποιητ. ἀμὸς ὁσάκις ἡ παραλήγουσα ὤφειλε νὰ εἶναι μακρά.

Ι. μετὰ οὐσιαστ.: 1. ἐξ ὑποκειμ., ἰδικός μου, ἐξ ἐμοῦ, ἐμὸς υἱὸς ἢ υἱὸς ἐμός· μετὰ τοῦ ἄρθρ., ὁ ἐμὸς υἱὸς ἢ ὁ υἱὸς ὁ ἐμός· - παρὰ ποιηταῖς ἐνίοτε συνδυάζεται μετὰ γεν. πρὸς ἐνίσχυσιν τῆς ἐννοίας τῆς κτήσεως, ἐμὸν αὐτοῦ Ἰλ. Ζ. 446, Ὀδ. Β. 45· δαὴρ... ἐμὸς ἔσκε κυνώπιδος Ἰλ. Γ. 180 | 2. ἐξ ἀντικειμένου, περὶ ἐμοῦ, ἐμὴν... λυγρὴν ἀγγελίην Ἰλ. Τ. 336, πρβλ. Ὀδ. Β. 97.

ΙΙ. ἄνευ οὐσιαστ., ἐμός, ἰδικός μου, οὐ γὰρ ἐμὸν παλινάγρετον=παλισσύλλεκτον, εἰς τοὐπίσω ληπτόν· ἐξ οὗ ψευδές, ἢ μεταμελητὸν (Σχόλ.), Ἰλ. Α. 526 | 2. ἐμοί, (οἱ) «οἱ ’δικοί» μου, οἱ συγγενεῖς μου, λατ. mei, ὄψει δ’ οὔτ’ ἄρπω σὺ ἐμοὺς ἴδες οὔτ’ ἄρ’ ἐγὼ σοὺς Ἰλ. Υ. 205.

[ἐμόν αἰτ. ἐν. τοῦ ἐμός (Α 31)]
[ἐμά, ὀνομ. πληθ. τοῦ θηλ. ἐμή (Α 42)]

Αναρτήθηκε από kalliopi στις 11/28/2008 07:46:00 μ.μ.

Ετικέτες ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ, Ε, ΕΓΩ, ΕΜΟΣ -Η -ΟΝ

Και τώρα που ξεκαθαρίσαμε τα του εμός, εμή, εμόν ιδού πόνημα (μου) παλαιόν με τίτλο “Εμή”:

ΕΜΗ

Τέχνη
Της σιωπής
Και της υπομονής
Που ανασαίνει

Σκουλήκι
Της φρόνησης
Που τρώει
Τη σάρκα

Ύπουλο
Πρόβλημα παλιό
Που τη ζωή μου
Δυναστεύει

                       28/1/97

Ένα κλικ μακριά: ο Μανώλης Μητσιάς τραγουδά “Ποτέ” σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη. Απολαύστε το!

19/08/2013