1111. Από Βινύλιο Σε Mp3

Eδώ και ένα μήνα, περίπου, έχω μεταφέρει το pick-up (Rega Planar 3) από το υπόγειο της Τ47 στο γραφείο. Το έχω τοποθετήσει σε ένα βοηθητικό τραπεζάκι και το έχω συνδέσει με τον Η/Υ.

Η σύνδεση pick-up – Η/Υ έχει γίνει μέσω ενός προσαρμογέα “Audio to USB” της Konig (του KN-TTUSB100). Με άλλα λόγια η έξοδος του pick-up (δύο καλώδια με απόληξη σε βύσματα RCA) έχει οδηγηθεί στον προσαρμογέα και η έξοδος του προσαρμογέα (ένα καλώδιο με απόληξη USB) στον Η/Υ.

Προς τι όλα αυτά; Μα για να μεταφέρω το περιεχόμενο δίσκων βινυλίου (33 και 1/3 ή 45 στροφών ανά λεπτό) που έχω στην κατοχή στον Η/Υ και στη συνέχεια να το διαχειριστώ όπως επιθυμώ. Πρόκειται για εργασία την οποία είχα ξανακάνει στο παρελθόν αν και όχι βεβαίως στην έκταση που πήρε στην παρούσα φάση.

Για τη συγκεκριμένη διαδικασία απαιτείται και η εμπλοκή λογισμικού το οποίο θα επιτρέψει την μετατροπή του σήματος εξόδου του μετατροπέα σε αναγνωρίσιμη και διαχειρίσιμη, μέσω του Η/Υ, μορφή. Στην περίπτωση μου χρησιμοποιήθηκε το δωρεάν πρόγραμμα audacity και η μορφή που διάλεξα για τα αρχεία που δημιουργούσα ήταν αυτή του mp3 στη μέγιστη δυνατή ανάλυση των 320 Kbps.

Η διαδικασία της μετατροπής απλή. Τοποθετούμε το δίσκο βινυλίου στο pick-up και ξεκινάμε την ακρόασή του πατώντας ταυτοχρόνως το πλήκτρο ηχογράφησης στο audacity (η οποία και γίνεται σε στάθμη που έχουμε προεπιλέξει). Όταν τελειώσει η ακρόαση, ή και σε όποιο σημείο επιθυμούμε, διακόπτουμε την ηχογράφηση και κάνουμε «εξαγωγή» του αρχείου που έχει δημιουργηθεί στο format και στον φάκελο του Η/Υ που επιθυμούμε.

Αυτή τη φορά ξεκίνησα τη διαδικασία μετατροπής όταν ένας καλό φίλος, γνωρίζοντας τη συγκεκριμένη αδυναμία μου, μου χάρισε ένα δίσκο βινυλίου του αγαπημένου μου Raymond Lefevre. Όταν ανέβασα το pick-up και έκανα τις συνδέσεις μου και τη μετατροπή του συγκεκριμένου δίσκου σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να συνεχίσω και με άλλους δίσκους βινυλίου. Το έπραξα.

Σήμερα ολοκλήρωσα τη μεταφορά του περιεχομένου 45 με 50 δίσκων βινυλίου, από τους 700 περίπου που έχω στην κατοχή μου, και απομένουν κάποια δισκάκια 45 στροφών (ανά λεπτό) για να ολοκληρώσω την προσπάθεια και να ελπίζω ότι δεν θα ασχοληθώ πλέον με το ζήτημα αυτό.

Και ναι! Δεν συμπαθώ τους δίσκους βινυλίου. Με εκνευρίζει αφάνταστα το ότι είναι φθαρτοί (ας όψεται η μηχανική επαφή της βελόνας με τα σωθικά τους), το συνεπακόλουθο «βράσιμό» τους, η μικρή τους, ανά πλευρά, διάρκεια η δυσκολία, με λίγα λόγια, του να χειριστείς το περιεχόμενό τους. Δηλώνω, λοιπόν, θερμός υποστηρικτής των δίσκων ακτίνας (βαρβαριστί CD) και των όσων ευκολιών παρέχουν.

Βεβαίως τα βάσανα, για τελειομανείς κυρίως, δεν τελειώνουν με τη συγκεκριμένη μετατροπή απλώς και μόνο. Κάποιες μετατροπές αποδείχτηκε ότι έγιναν σε χαμηλή στάθμη ηχογράφησης και έπρεπε, χρησιμοποιώντας κατάλληλο λογισμικό, να ενισχύσω το σήμα. Από την άλλη η μετατροπή έγινε με αντιστοίχηση μιας πλευράς LP (Long Playing: εναλλακτική ονομασία των «μεγάλων» δίσκων βινυλίου) σε ένα αρχείο mp3. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι θα πρέπει, αν θέλω κάθε τραγούδι του LP να αντιστοιχεί σε ένα αρχείο mp3, να καθίσω, και με «αντιγραφή» και «επικόλληση» στην ουσία, να διασπάσω το κάθε αρχείο mp3 σε πέντε και έξι και εφτά μικρότερα, πάντα mp3, αρχεία. Όμως για κάτι τέτοιο απαιτούνται σημαντικά κεφάλαια χρόνου τα οποία, προς το παρόν, δεν επιθυμώ να διαθέσω. Βεβαίως για τη συγκεκριμένη διαδικασία υπάρχει και σχετικό υποβοηθητικό λογισμικό. Το έψαξα λίγο μα ότι βρήκα, και για το χρόνο που διέθεσα, αποδείχτηκε ανεπαρκές. Από την άλλη το ίδιο το audacity δίνει ένα σωρό εργαλεία για την επεξεργασία και βελτίωση της ηχητικής απόδοσης των αρχείων mp3. Εργαλεία τα οποία και πάλι απαιτούν ειδικές γνώσεις ή και να αφιερώσεις χρόνο προκειμένου να πειραματιστείς. Εφάρμοσα πειραματικά κάποια στοιχειώδη από αυτά τα εργαλεία σε ένα – δύο αρχεία και δεν σκοπεύω να συνεχίσω.

Έχω βρεθεί, λοιπόν, με κάποιες δεκάδες αρχείων mp3 το κάθε ένα από τα οποία αντιστοιχεί σε μία πλευρά LP και μάλιστα με τα όλα της! Mε τα τραγούδια, η τα μουσικά κομμάτια, το ένα πίσω από το άλλο, με το «βρασιματάκι» τους και με τον ήχο της μηχανικής της βελόνας επαφής παρόντα. Επιλέγω κάποια από αυτά και είναι σαν να ακούω τους δίσκους μου βινυλίου και μάλιστα δίχως να είμαι υποχρεωμένος κάθε είκοσι – είκοσι πέντε λεπτά να σηκώνομαι για να αλλάξω πλευρά στο δίσκο! Ξανακούω, έτσι παλιά αγαπημένα τραγούδια και, μα το Δία, είμαι ευχαριστημένος!

Να είσαστε Καλά και να έχετε μία Καλή Εβδομάδα!

Ένα κλικ μακριά ο Πάνος Μουζουράκης τραγουδά «Καμένο Χαρτί» από το τελευταίο του καλό άλμπουμ «Μονόλογος Για Δύο» σε στίχους και μουσική του Μανώλη Φάμελλου:

28/5/2017