Όταν είσαι γύρω στα είκοσι και ερωτοχτυπημένος μπορείς να γράψεις τα πάντα. Ακόμα και τα ανήκουστα! Από τη συλλογή “Ολίγον Τε Φίλον Τε” αυτό:
ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ
Του γίνηκε πόθος να ιδεί τους δρόμους
Της πόλης του μέσα απ' τη βροχή
Ακάλυπτος να δοκιμάσει την δύναμη της όρασης
Κι ακόμα πιότερο να ιδεί την καλή του
Στους δρόμους της πόλης μέσα στη βροχή
Σαν έφτασε η μέρα ξανοίχτηκε από νωρίς
Ακάλυπτος μες’ τα λασπόνερα χαμογελούσε
Την πρόσμενε μα 'κείνη δεν φαίνονταν
(Διαφώνησαν για τον χορό κι ο άλλος την κρατούσε)
Ο Νάσος Γήινος είχε μιαν όμορφη ψυχή
Φωλιασμένη σ' ένα πανάσχημο σώμα
Κρύωσε και πέθανε μια μέρα με βροχή
Πέθανε δίχως να ιδεί την καλή του
18.11.75
Και ένα από τα τελευταία και καλά του δίδυμου Καρβέλα – Βίσση, σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου:
21/04/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου