Το
ομολογώ! Θέλω να πετάξω ένα σωρό αντικείμενα που πλέον δεν χρησιμοποιώ και,
κυρίως, δεν προβλέπεται να χρησιμοποιήσω, και πάλι διστάζω. Καταλαβαίνετε!
Ακόμα μια φορά, κάθε τέτοια εποχή, το Project Δήμητρα
επανεκκινεί. Επιτίθεμαι σε ντουλάπια και συρτάρια, σε ντοσιέ και σε πάκα
χαρτιών, σε CD
και
DVD,
σε αντικείμενα κάθε φύσης! Εξετάζω, διαχωρίζω, ξύνω το πηγούνι. Αυτό το χρειάζομαι;
Θα το χρειαστώ; Μου είναι απαραίτητο; Μπορώ, αν το χρειαστώ, να το ξαναβρώ;
Τέτοια ερωτήματα. Αμείλικτα! Ακόμα και για τους παλιούς λογαριασμούς κινητής
και σταθερής τηλεφωνίας προβληματίστηκα. Τελικά, το αποφάσισα! Θα τους πετάξω!
Επειδή όμως είμαι αυτός που είμαι καταχώρισα τα βασικά μεγέθη τους και σε ένα
αρχείο Excel (αχρείαστο
να είναι)! Δυσκολεύομαι. Έχω ένα σωρό, μεγάλο σωρό!, από πλαστικές θήκες CD, μου πιάνουν χώρο, σκονίζονται και
δεν κάνω μια έτσι να τις πετάξω. Μου λείπει το κουράγιο! Με κυνηγάει αυτό το
του Βαλερί:
Συγκρατώ εκείνο που
θέλω. Αλλά η δυσκολία δεν είναι εδώ. Είναι να συγκρατήσω εκείνο που θα θελήσω
αύριο!. . Γύρεψα ένα κόσκινο μηχανικό. . .
[“Η
Βραδιά με τον κ. Τεστ” σε μετάφραση του Γ. Σεφέρη].
Ψάχνω κι εγώ το κόσκινό μου και, όσο ψάχνω,
όλο και κάτι πετάω. Λίγο σήμερα, λίγο αύριο, μαζεύεται το πράγμα. Και πρέπει
οπωσδήποτε να μαζευτεί μιας και, όπως ήδη έγραψα στην προηγούμενη εγγραφή, το
μέγα Project Δ. έρχεται! Είναι αλληλένδετα τα δυο Project. Το Μέγα και το άλλο.
Χρειάζομαι χώρο, ηρεμία και . . . προδέρμ! Πραγματικά θέλω να απαλλαγώ από τα
μη απαραίτητα. Εκεί που δυσκολεύομαι είναι στον ορισμό. Φιλοσοφικό, λοιπόν, το
ερώτημα. Τι το απαραίτητο, τι το μη απαραίτητο και τι τ’ ανάμεσό τους; Εδώ σας
θέλω! Φτιάχνω τις στοίβες μου, ντανιάζω, ξεχωρίζω για σκουπίδια ή ανακύκλωση
και κάτι με τρώει. Ότι έχω στην κατοχή μου το αγαπάω! Αυτό είναι! Ανάγκη να,
ταχέως, ξεαγαπήσω. Να, επιτέλους, πετάξω! Καλοκαιράκι, δύσκολοι, γενικώς και
ειδικώς, καιροί, για πολλοστή φορά Project
Δήμητρα
και . . . ο Θεός βοηθός!
Προσπαθώ!
Ένα κλικ μακριά “Go
Your Own Way” από τους Fleetwood Mac και το εξαιρετικό άλμπουμ τους “Rumors”.
25/07/2012
Καλή δύναμη και επιτυχία στην προσπάθειά σου. Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολη απόφαση. Από ότι θυμάμαι όμως, όταν αρχίζει κανείς δυσκολεύεται αρκετά, με το που πέρνει μπρος και πετά, διευκολύνεται η κατάσταση και από εκεί και πέρα το μόνον δύσκολο είναι να συγκρατηθεί κανείς και να μην πετάξει και πολύτιμα ή χρειαζούμενα πράγματα ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας άλλος κανόνας επιλογής μπορεί να είναι ο εξής
ό,τι δεν χρειάστηκε ένα χρόνο μάλλον δεν θα χρειαστεί πλέον. Και αν χρειαστεί ξανά, μάλλον δεν θα καταφέρει να βρεθεί έγκαιρα οπότε άδικα κρατιέται αν κρατιέται....
Βέβαια μπορώ εύκολα να σου λέω τέτοια γιατί δεν είναι του χαρακτήρα μου να συλλέγω... Το καλό του να μένεις με ενοίκιο είναι πώς είσαι ελεύθερος να μετακομίζεις. Αν πριν κάθε μετακόμιση βρίσκεις την ευκαιρία να αποχωρίζεσαι *άχρηστα* πράγματα...για να μην κουβαλήσεις πολλά... μαθαίνεις να κρατάς μόνον τα άκρως απαραίτητα και να μην μαζεύεις κάτι άλλο πέρα αύτα.
Χαιρετίσματα :)
Ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση! Σαν χρονική διάρκεια δοκιμής το ένα έτος είναι πολύ μικρό χρονικό διάστημα για 'μένα. Προσπαθώ με διάρκειες, θα έλεγα, πενταετίας και άνω. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι Καλά, Καλό Αύγουστο! :)