Το
ομολογώ! Θέλω να πετάξω ένα σωρό αντικείμενα που πλέον δεν χρησιμοποιώ και,
κυρίως, δεν προβλέπεται να χρησιμοποιήσω, και πάλι διστάζω. Καταλαβαίνετε!
Ακόμα μια φορά, κάθε τέτοια εποχή, το Project Δήμητρα
επανεκκινεί. Επιτίθεμαι σε ντουλάπια και συρτάρια, σε ντοσιέ και σε πάκα
χαρτιών, σε CDκαι
DVD,
σε αντικείμενα κάθε φύσης! Εξετάζω, διαχωρίζω, ξύνω το πηγούνι. Αυτό το χρειάζομαι;
Θα το χρειαστώ; Μου είναι απαραίτητο; Μπορώ, αν το χρειαστώ, να το ξαναβρώ;
Τέτοια ερωτήματα. Αμείλικτα! Ακόμα και για τους παλιούς λογαριασμούς κινητής
και σταθερής τηλεφωνίας προβληματίστηκα. Τελικά, το αποφάσισα! Θα τους πετάξω!
Επειδή όμως είμαι αυτός που είμαι καταχώρισα τα βασικά μεγέθη τους και σε ένα
αρχείο Excel (αχρείαστο
να είναι)! Δυσκολεύομαι. Έχω ένα σωρό, μεγάλο σωρό!, από πλαστικές θήκες CD, μου πιάνουν χώρο, σκονίζονται και
δεν κάνω μια έτσι να τις πετάξω. Μου λείπει το κουράγιο! Με κυνηγάει αυτό το
του Βαλερί:
Συγκρατώ εκείνο που
θέλω. Αλλά η δυσκολία δεν είναι εδώ. Είναι να συγκρατήσω εκείνο που θα θελήσω
αύριο!. . Γύρεψα ένα κόσκινο μηχανικό. . .
[“Η
Βραδιά με τον κ. Τεστ” σε μετάφραση του Γ. Σεφέρη].
Ψάχνω κι εγώ το κόσκινό μου και, όσο ψάχνω,
όλο και κάτι πετάω. Λίγο σήμερα, λίγο αύριο, μαζεύεται το πράγμα. Και πρέπει
οπωσδήποτε να μαζευτεί μιας και, όπως ήδη έγραψα στην προηγούμενη εγγραφή, το
μέγα Project Δ. έρχεται! Είναι αλληλένδετα τα δυο Project. Το Μέγα και το άλλο.
Χρειάζομαι χώρο, ηρεμία και . . . προδέρμ! Πραγματικά θέλω να απαλλαγώ από τα
μη απαραίτητα. Εκεί που δυσκολεύομαι είναι στον ορισμό. Φιλοσοφικό, λοιπόν, το
ερώτημα. Τι το απαραίτητο, τι το μη απαραίτητο και τι τ’ ανάμεσό τους; Εδώ σας
θέλω! Φτιάχνω τις στοίβες μου, ντανιάζω, ξεχωρίζω για σκουπίδια ή ανακύκλωση
και κάτι με τρώει. Ότι έχω στην κατοχή μου το αγαπάω! Αυτό είναι! Ανάγκη να,
ταχέως, ξεαγαπήσω. Να, επιτέλους, πετάξω! Καλοκαιράκι, δύσκολοι, γενικώς και
ειδικώς, καιροί, για πολλοστή φορά Project
Δήμητρα
και . . . ο Θεός βοηθός!
Προσπαθώ!
Ένα κλικ μακριά “GoYourOwnWay” από τους FleetwoodMac και το εξαιρετικό άλμπουμ τους “Rumors”.
Αναπόφευκτο, καθοριστικό, πρωτόγνωρο,
ψυχοφθόρο, βασανιστικό, δύσκολο, απαιτητικό, ανατρεπτικό αλλά και απίστευτα
ελπιδοφόρο:
Το Μέγα ProjectΔ.:
Έρχεται!
Για δεύτερη φορά,
και πάντα ένα κλικ μακριά, SlyandTheFamilyStoneκαι
“Stand” ως
εξής:
Stand
In the end you'll
still be you
One that's done all the things you set out to do
Stand
There's a cross for you to bear
Things to go through if you're going anywhere
Stand
For the things you know are right
It’s the truth that the truth makes them so uptight
Stand
All the things you want are real
You have you to complete and there is no deal
Stand. stand, stand
Stand. stand, stand
Stand
You've been sitting much too long
There's a permanent crease in your right and wrong
Stand
There's a midget standing tall
And the giant beside him about to fall
Stand. stand, stand
Stand. stand, stand
Stand
They will try to make you crawl
And they know what you're saying makes sense and all
Stand
Don't you know that you are free
Well at least in your mind if you want to be
Μια
φράση, δύο λέξεις, ένα γράμμα. Ένα γράμμα που (μου) λείπει δύο φορές. Το γράμμα
γάμμα. Κάθε φορά που βλέπω έτσι
γραμμένες, τις δύο του τίτλου, λέξεις εκνευρίζομαι. Μου λείπει το γάμμα! Βλέπω
“καινούριος, καινούρια. . .” και θυμάμαι τον μακαρίτη τον πατέρα μου. Τον
πατέρα μου, γεννημένο στη Χίο, από τον οποίο είχα μάθει ότι αυτούς “που δεν τα
είχαν τετρακόσια” στο νησί τους αποκαλούσαν “ούριους”. Βλέπω λοιπόν το επίθετό
μας δίχως το γάμμα και συνδυάζω. Τα λεξικά βεβαίως τη δέχονται την έλλειψη.
Πάει, λοιπόν, το ωραίο γάμμα, το οποίο, παρεμπιπτόντως, στο προφορικό λόγο ακούγεται,
το έφαγε και αυτό “η εξέλιξη της γλώσσας” και συνεκδοχικά “η
ευκολία” και η αδιαφορία για ότι μέσα από τους αιώνες κληρονομήσαμε.
Παρόμοια περίπτωση και η “συγνώμη”.
Εδώ, προφανώς, στον προφορικό λόγο το δεύτερο γάμμα δεν ακούγεται και έτσι ο
εξοστρακισμός του, αρχικά από τους “ακουστικούς” τύπους, ήταν αναμενόμενος.
Να
το ξαναγράψω: Δεν είμαι φιλόλογος. Απλώς κάποια πράγματα με ενοχλούν. Τόσο, που
να μοιράζομαι την ενόχληση μαζί σας. Κορυφαία, βεβαίως, παραμένει, όχι η
ενόχληση αλλά η οργή από το εμετικό και καθιερωμένο πλέον “αποκατάσταση της
βλάβης” των ανελλήνιστων.
Βεβαιωθείτε για την ορθογραφία των λέξεων που αναζητήσατε ή δοκιμάστε μια
αναζήτηση με λιγότερο αυστηρά κριτήρια.
καινούριος -α -ο [kenúrjos] Ε4:1α. που έχει πρόσφατα κατασκευαστεί ή αγοραστεί. ANT
παλιός2: Aγόρασα καινούρια παπούτσια / έπιπλα. Tο διαμέρισμα / το
αυτοκίνητο είναι καινούριο.Ο κουμπάρος μου προτίμησε να αγοράσει
καινούριο αυτοκίνητο. ANT μεταχειρισμένο. Kαινούριες πόλεις, νέες.
ANT παλαιές. || που δεν έχει ακόμη χρησιμοποιηθεί, αν και δεν έχει
κατασκευαστεί ή αγοραστεί πρόσφατα: Έχω φυλαγμένα πολλά καινούρια σεντόνια.
ΠAΡ Kαινούριο είναι το κόσκινο, ψηλά είναι κρεμασμένο. Kαινούριο κοσκινάκι*
μου και πού να σε κρεμάσω.β. που δεν έχει υποστεί μεγάλες φθορές,
αν και έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά: Aυτοκίνητο δέκα ετών που όμως διατηρείται
καινούριο.2. ΣYN νέος. α. για πνευματική δημιουργία που έχει
πρόσφατα ολοκληρωθεί: Ο καλλιτέχνης θα εκθέσει την καινούρια δουλειά του.
Φέτος εκδόθηκαν πολλά καινούρια βιβλία.β1. για κτ. που
διαδέχεται κτ. άλλο: Ο ~ χρόνος. ANT παλιός. H καινούρια μέρα.
ANT περασμένη. β2. για κπ. που διαδέχεται κπ. άλλον ή που
πρόσφατα έχει ενταχθεί σε ένα σύνολο. ANT παλαιός: Ο ~ δήμαρχος. H
καινούρια κυβέρνηση. ~ καθηγητής / μαθητής. Είναι ~ στη δουλειά
και δεν έχει πείρα. ANT παλιός. γ. για κτ. που παρουσιάζεται για
πρώτη φορά και που έχει συνήθ. χαρακτήρα ανανεωτικό, πρωτοποριακό: Kαινούριες
συνήθειες. Kαινούρια προγράμματα. H αντιπολίτευση παρουσιάζεται με καινούριο
πρόσωπο. H ψυχανάλυση άνοιξε καινούριους δρόμους στην ψυχιατρική. || για
χρονική περίοδο κατά την οποία εμφανίζονται νέες καταστάσεις και
εγκαταλείπονται οι παλαιότερες μορφές ζωής: Mε την πρώτη εκτόξευση πυραύλου,
εγκαινιάστηκε μια καινούρια εποχή. Aποφάσισε να αρχίσει μια καινούρια ζωή. Aς
κάνουμε μια καινούρια αρχή.
[μσν. καινούριος < ελνστ. καινούργιος ( [-rjιos >
-rjos] με αποβ. του ημιφ. ύστερα από το ουρανικό σύμφ.) (< αρχ. καινουργής,
αναλ. προς τα ζευγάρια καθαρός - καθάριος, ὀρθός - ὄρθιος)]
συγγνώμη η [siŋγnómi] & (προφ.) συγνώμη η [siγnómi]
Ο30α : η συγκατάθεση, η επιείκεια που ζητάει κάποιος για να του
συγχωρεθεί ένα σφάλ μα που διέπραξε, μια άπρεπη ή άστοχη ενέργεια ή
συμπεριφορά: Zητώ ~. Kατάλαβε το λάθος του και ζήτησε ~.
Aπαιτώ να μου ζητήσει ~. || απόλυτα (με παράλειψη του ρ. ζητώ) συγγνώμη,
συγχωρήστε με: ~, δεν το ήθελα. ~, που σας ενοχλώ. ~, αν σας
κούρασα. ~, δεν εννοούσα αυτό. || ευγενικός τρόπος για να αποταθούμε
σε κπ.: ~, κύριε, σας έπεσαν τα τσιγάρα. ~, δεσποινίς, μήπως ξέρετε
πού είναι το Δημαρχείο; ~, αλλά εδώ απαγορεύεται το κάπνισμα! ||
(δίκ.) άτυπη δήλωση βούλησης, με την οποία κάποιος συγχωρεί κπ. άλλο για ένα
παράπτωμα που διέπραξε και αίρει τις νομικές συνέπειες.
[λόγ. < αρχ. συγγνώμη `επιείκεια, συχώρεση΄ & σημδ. γαλλ.
pardon· απλοπ. του συμφ. συμπλ. [ŋγn > γn] για διευκόλυν ση της
άρθρ.]
Να είσαστε όλες και όλοι Καλά!
Ένα κλικ μακριά Χάρης και
Πάνος Καστσιμίχας στο πανέμορφο “Χίλια Γράμματα” των Δημήτρη
Ζμπέκου και Γιώργου Σαρρή (των Ζιγκ Ζαγκ παρακαλώ):