Στα χαρτιά του Αλοΐσιους. Γραμμένη με όμορφα, στρογγυλά γράμματα. Θα έλεγα, “σκαλισμένη”. Μια φράση. Ένα ερώτημα. Αμέσως μετά η απάντηση. Λες και διατυπώνοντας το ερώτημα προσπαθούσε να αφομοιώσει τα όσα συνέβαιναν ή συνέβησαν. Να τα εξορκίσει. Αλλά είπα, γράφοντάς τα, πολλά. Ιδού η φράση (ή το ζευγάρι ερώτησης - απάντησης):
Υπάρχουν πειράματα η έκβαση των οποίων να μπορεί να συντρίψει ή να εκμηδενίσει ελπίδες; Υπάρχουν!
Όμως ζήλεψα και να, θα παραθέσω και ένα, σημερινό, δικό μου:
Το ζήτημα δεν είναι ότι δεν μπορώ να κάνω ότι θέλω αλλά ότι δεν θέλω να κάνω ότι μπορώ.
Αφτά!
09/05/2011
Φυσικά και υπάρχουν, για αυτό είναι τα πειράματα, για να τα κάνει κανείς και να δει τι θα προκείψει. Αν ξέραμε από πριν τι θα συμβεί, δε θα ήταν πειράματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζήτημα να προσθέσω τότε εγώ... είναι όταν δεν θέλω να κάνω ότι μπορώ... τι κάνω τελικά; Τίποτε ή παρόλη την δυσφορία μου κάνω αυτό που μπορώ;
Καληνύχτα.
Υποπτεύομαι ότι τα πειράματα του Αλοΐσιους ήταν του τύπου "Ρίχνω άδεια για να πιάσω γεμάτα". Μάλλον, λοιπόν, τα έπιασε τα γεμάτα και, βεβαίως, δεν ήταν από τα καλά. . . Προφανώς, από την άλλη, αυτό που κάνουμε το μπορούμε αλλά το ζήτημα είναι να κάνεις το μέγιστο (από τα που μπορείς) για να μετρήσει. . .
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι Καλά Βίκυ.
Φιλιά!
Υπήρξα πολύ καλός (ή μήπως κακός;)ψαράς. Ε ναι μερικές φορές θα' θελες να μην είχες βγει γιά ψάρεμα. Πάντως το έχω εγκαταλείψει το σπορ. Δεν είναι πάντα εξυπνάδα τελικά. Ενίοτε είναι κι' αυτός ένας τρόπος γιά να μην κάνεις κάτι; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήτα σέβη μου
Ε, μεγάλα παιδιά είμαστε όλο και κάτι κατέχουμε από ψάρεμα . . . Ο Αλοΐσιους, λοιπόν, μοιάζει να το έκανε το ψαρεματάκι του και να το πλήρωσε. . . Εδώ που τα λέμε:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγκιά του!
Καλό Βράδυ!
!)