Ολοκλήρωσα την Πέμπτη, 9 Ιουνίου 2011, την ανάγνωση του βιβλίου “Είσοδος Κινδύνου”. Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας στο οποίο περιλαμβάνονται δεκαέξι ιστορίες μυστηρίου που υπογράφουν δεκαέξι από τα ιδρυτικά μέλη της Λέσχης αυτής. Η υπόψη Λέσχη δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 2010 όταν είκοσι πέντε συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας συγκεντρώθηκαν σε ένα μπιστρό της οδού Βαλαωρίτου, στην Αθήνα, και υπογράψανε το καταστατικό της.
Λίγες εβδομάδες μετά και σε μια συνάντηση των μελών της Λέσχης ένα από τα μέλη, “εκ των συγγραφικά πατρικίων της Λέσχης – πρότεινε την ιδέα της συγγραφής ενός αστυνομικού μυθιστορήματος όπου ο κάθε συμμετέχων, σε τυχαία διαδοχή, θα αναλάμβανε τη συγγραφή ενός κεφαλαίου”. Και, συνεχίζοντας την αντιγραφή από τον Πρόλογο του βιβλίου:
“Και εδώ, ένας εκ των «νεοτέρων» της Λέσχης είχε μιαν εναλλακτική ιδέα:
«Ας γράψουμε, ένας έκαστος, από ένα αυτοτελές διήγημα υπό κοινό τίτλο και με κοινές βασικές προδιαγραφές».
Το κλειδί της πρότασης ήταν στο «κοινές βασικές προδιαγραφές»”.
Η δεύτερη αυτή (αντι)πρόταση ήταν και αυτή που έγινε, τελικώς, αποδεκτή από τα μέλη της Λέσχης. Οι υποχρεωτικές προδιαγραφές αφορούν τόπο, χρόνο, πρόσωπα, πλοκή και έκταση του διηγήματος. Όσον αφορά τόπο και χρόνο είναι, θα έλεγα, χαλαρές. Στα πρόσωπα, τα κύρια φυσικά και μόνο, είναι αυστηρές. Προδιαγράφονται εννέα πρόσωπα με όνομα (ευρηματικό το επίθετο “Ρούσσος” σε συνδυασμό με “Μυστικά της Εδέμ”;!) ηλικία και μεταξύ τους σχέσεις. Για την πλοκή υποχρεωτική είναι μια εξαφάνιση (του εκ των πρωταγωνιστών Οδυσσέα Ρούσσου) και ένας φόνος ή αυτοκτονία ή ατύχημα. Η έκταση του διηγήματος ορίζεται μεταξύ 7.000 και 10.000 λέξεων. Οι προδιαγραφές αυτές εμφανίζονται στο βιβλίο σαν “Παράρτημα – Είσοδος Κινδύνου” αμέσως μετά τον “Πρόλογο” (στις σελίδες 13 – 15).
Σε τρία μέλη της Λέσχης, που αποτέλεσαν την Επιτροπή, ανατέθηκε να αναλάβουν το εγχείρημα του συντονισμού και της έκδοσης του βιβλίου, για το οποίο η Επιτροπή προέκρινε τον γνωστό τίτλο.
Δεκαέξι από τα μέλη της Λέσχης, όπως ήδη αναφέραμε, ανταποκριθήκαν στο κάλεσμα και τα πονήματά τους συναποτέλεσαν ένα, σχετικά ογκώδες, βιβλίο 611 σελίδων που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ τον Μάιο του 2011 (ISBN 978-960-501-226-7) με, ονομαστικό, κόστος 19,90 ευρώ.
Αυτό που δεν ίσχυσε ήταν ο κοινός τίτλος για όλα τα διηγήματα αλλά “μικρό το κακό”. Το όλο εγχείρημα αποδείχτηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον και το αποτέλεσμα, θα έλεγα, αντάξιο της Λέσχης. Τα διηγήματα είναι ευρηματικά στην ποικιλομορφία τους, λαμβανομένων υπόψη των κοινών προδιαγραφών, και κεντρίζουν και συντηρούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Τα κοινά ονόματα, από την άλλη, αφενός δημιουργούν σχέσεις οικειότητας και αφετέρου μπερδεύουν τον αναγνώστη όσον αφορά το ποιος έκανε τι και σε ποιο από τα διηγήματα. Ίσως θα άξιζε τον κόπο να στηθεί ένας καμβάς στον οποίο να απεικονίζεται ακριβώς το ποιος έκανε τι και σε ποιο διήγημα.
Όλα τα διηγήματα ήταν λίγο πολύ στο ίδιο, καλό, επίπεδο και δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιο (αν και, σε πρώτη ανάγνωση, βρήκα ένα!). Σε αρκετά σημεία φαίνεται το “χειροποίητο” (όπως το λέω) του πράγματος (μικρές αστοχίες) που σε καμία περίπτωση όμως δεν χαλούν τη συνολική εικόνα. Με την έννοια αυτή ομολογώ ότι, πολύ με ενόχλησε η πρόταση, στην πρώτη σελίδα του πρώτου διηγήματος:
«Όχι, απέξω. Μόλις παρκάρει, πλησιάζετε και τον μεταβιβάζετε στο αμάξι σας».
Θα προτιμούσα ένα “μετεπιβιβάζετε” ή, έστω, “μεταφέρετε” αντί του “μεταβιβάζετε”. Τώρα, θα μου πείτε, και γιατί θα πρέπει οι κακοποιοί, ή οι αστυνομικοί, σε τέτοιου είδους αναγνώσματα να μιλούν στρωτά Ελληνικά; Για να μην ανακατεύεται το στομάχι των ευαίσθητων, εις τα τοιαύτα, αναγνωστών! θα απαντήσω. Ευτυχώς, στη συνέχεια όλα πήγαν καλά.
Αν, λοιπόν, σας αρέσουν οι αστυνομικές ιστορίες, ή οι ιστορίες μυστηρίου όπως τις ονομάζουν οι ίδιοι οι συγγραφείς τους, σας συνιστώ θερμά το βιβλίο “Είσοδος Κινδύνου”. Είναι καινούργιο, είναι Ελληνικό, είναι καλογραμμένο, είναι ευανάγνωστο, ταιριάζει στο κλίμα του καλοκαιριού. Αν πάλι δεν σας αρέσουν οι αστυνομικές ιστορίες, είτε γιατί δεν μέχρι τώρα να διαβάσετε τέτοιες ιστορίες έτυχε είτε γιατί δοκιμάσατε και δεν, και θέλετε να τους δώσετε μια πρώτη, ή και δεύτερη, ευκαιρία και σε αυτή την περίπτωση: “Είσοδος Κινδύνου” και, μάλλον, θα αλλάξετε γνώμη.
Εύγε σε όλους όσους συνέβαλαν στην έκδοση του βιβλίου και εύχομαι μακροημέρευση και κάθε επιτυχία στη Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας.
Ένα κλικ μακριά Γιάννης Σπανός, Λίνα Νικολακοπούλου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη και: “Έξοδος Κινδύνου” (σε “είσοδο” δεν βρήκα κάτι!).
Ευχαριστούμε τα μάλα, αγαπητότατε! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ευχαριστώ για την όμορφη δουλειά σας (και το πόσο μέτρησε το όνομά σου στους δεκαέξι, όπως και του Δημήτρη, θαρρώ το γνωρίζεις. . .).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι Καλά!