1217. Ακρόπολη (Και Όχι Μόνο)

Την Πέμπτη, 21 Μαρτίου 2019, ξεκίνησα από την Τ47 για την Αθήνα. Είχα κάποια πραγματάκια να κάνω και, βεβαίως, να πάρω προσωπικά μου αντικείμενα από το, μέχρι την συνταξιοδότησή μου, από την 1/2/2019, γραφείο μου.

 

Επειδή το περπάτημα μου αρέσει και η φωτογράφιση ακόμα περισσότερο σκέφτηκα να κατέβω στον σταθμό του metro στην Ακρόπολη και από εκεί να συνεχίσω με τα πόδια. Φόρτισα από την προηγουμένη, λοιπόν, το κινητό μου και όταν ήρθε η στιγμή αποβιβάστηκα στο πιο πάνω σταθμό του metro, στις 10:40 περίπου, και πήρα την Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

 

Προσπέρασα το Μουσείο της Ακρόπολης και ανέβηκα στο λόφο της Ακρόπολης περνώντας από το Ηρώδειο. Συνέχισα ανεβαίνοντας στο λόφο του Αρείου Πάγου, από όπου τράβηξα φωτογραφίες πολλές, για να κατηφορίσω προς την οδό Θεωρίας.

 

Από την οδό Θεωρίας έστριψα αριστερά στην οδό Πανός και στη συνέχεια πάλι αριστερά, στην ανώνυμη οδό πάνω από την Πολυγνώτου, για να βγω στη Διοσκούρων και να κατηφορίσω μέχρι την Πολυγνώτου. Ακολούθησα την Πολυγνώτου μέχρι τον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων (Σολάκη) και να τον φωτογραφίσω.

 

Στη συνέχεια πέρασα από το κατάστημα παιχνιδιών «Μουστάκας», στην Πλατεία Μοναστηρακίου, και αγόρασα ένα κουτί της Lego (Lego City 60233, Harvester Transport) και δύο φακελάκια Playmobil (6653 και 6654). Το Lego μου το δώρισαν, τα Playmobil τα δώρισα.

Να σημειώσω ότι, από το λόφο του Αρείου Πάγου, έβγαλα και κάποιες πανοραμικές φωτογραφίες ή οποίες μοιάζουν καλές. Δεν θα παραθέσω κάποια, ή κάποιες, από αυτές γιατί αν τους μειώσω το μέγεθος, όπως έπραξα με όσες φωτογραφίες θα ακολουθήσουν, θα χαθεί η λεπτομέρεια τους.

 

Τη συγκεκριμένη διαδρομή την έχω, βεβαίως, ξανακάνει και με την ίδια φορά ή και με την αντίθετη. Σε κάθε περίπτωση έχει ενδιαφέρον και προσφέρεται, την κάθε φορά,  για λήψη φωτογραφιών. Οπότε, γιατί όχι;

Την ημέρα αυτή, 21/3/19, η εφαρμογή Pacer στο κινητό μου κατέγραψε, συνολικά, 8.919 βήματα ή 5,88 χιλιόμετρα. Όχι άσχημα!

Για τους φιλομαθείς αναγνώστες ακολουθούν βασικές πληροφορίες σχετικές με τις ονομασίες των οδών που πιο πάνω αναφέρω:

Οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου: Διονύσιος Αρεοπαγίτης: Πολιούχος Αθηνών. Πρώτος, ή ενδεχομένως δεύτερος, επίσκοπος Αθηνών με καταγωγή από εύπορη και ευγενή οικογένεια. Μέλος του Αρείου Πάγου κατά την επίσκεψη του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα και την ομιλία του περί του Αγνώστου Θεού. Ο Διονύσιος ήταν ο πρώτος Αθηναίος που βαπτίστηκε Χριστιανός. Μαρτύρησε το έτος 95 (τον αποκεφάλισαν). Η μνήμη του γιορτάζεται στις 3 Οκτωβρίου. Περισσότερα, και μυθοπλαστικά, εδώ.

 

Οδός Θεωρίας: «Θεωρίες» ονομαζόντουσαν οι επίσημες αντιπροσωπείες που οι αρχαίες πόλεις έστελναν στις μεγάλες πανελλήνιες και, κυρίως, θρησκευτικές γιορτές. Η σπουδαιότερη θεωρείται αυτή που έστελναν οι Αθηναίοι στη Δήλο γι τις γιορτές του Δηλίου Απόλλωνα. Τα μέλη της αντιπροσωπείας ονομαζόντουσαν «θεωροί» και ο επικεφαλής «αρχιθέωρος». Οι θεωρίες ταξίδευαν συνήθως με ειδικό πλοίο το οποίο ονομαζόταν «Θεωρίς» ή «Θεωρία». Τέτοια πλοία ήταν η «Θησηίς», η «Σαλαμινία» και η «Πάραλος». Τα έξοδα της Θεωρίας τα επωμιζόταν ο αρχιθέωρος.

 

Οδός Πανός: Παν: Ποιμενική θεότητα των αρχαίων Ελλήνων, γιος του Ερμή και της Δρυόπης. Είχε δασύμαλλο σώμα ανθρώπου, κέρατα κατσίκας και σκέλη τράγου. Ήταν προστάτης των δασών και των ποιμνίων. Λατρευόταν σε όλη την Ελλάδα και ιδιαιτέρως στην Αρκαδία, ή «Πανία», στα δάση της οποίας κατοικούσε. Το όνομα «Παν» του δόθηκε από τον θεό Διόνυσο ως «τους πάντας ευφραίνοντα». Η οδός Πανός παλαιότερα λεγόταν Δηλίου από την ομώνυμη αρχαία πολίχνη της Βοιωτίας κοντά στο σημερινό Δήλεσι. Περισσότερα, εδώ.

 

Οδός Πολυγνώτου: Πολύγνωτος: Ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της αρχαιότητας των μέσων του 5^ου αιώνα π.Χ. Γεννήθηκε στη Θάσο,  πατέρας του ήταν ο ζωγράφος Αγλαοφώντας, αλλά έζησε στην Αθήνα. Εργάστηκε αρχικά στις Πλαταιές και στους Δελφούς και τελικά στην Αθήνα. Ήταν στενός φίλος του Κίμωνα. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την διακόσμηση ναών και δημοσίων κτηρίων (Ποικίλη Στοά, Θησείο, Πινακοθήκη των Προπυλαίων της Ακρόπολης κ.α). Ανακηρύχτηκε Αθηναίος πολίτης και τιμήθηκε ιδιαιτέρως από τους Αθηναίους. Ο Αριστοτέλης, μάλιστα, τον θεωρούσε ως άριστο δάσκαλο της ζωγραφικής και τέλειο καλλιτέχνη. Είχε μεγάλη επίδραση στους συγχρόνους του και ιδίως σε αγγειογράφους (Πολυγνώτεια αγγεία). Περισσότερα, εδώ.

 

Οδός Διοσκούρων: Διόσκουροι: Προσωνύμιο των μυθικών αδελφών Κάστορα και Πολυδεύκη, γιων του Δία και της Λήδας και αδελφών της Ωραίας Ελένης και της Κλυταιμνήστρας. Λατρευόντουσαν κυρίως στην Μεσσηνία και την Λακωνία αλλά και στην Αθήνα και θεωρούντο προστάτες των ναυτικών. Ήταν άριστοι ιππείς και αρματοδρόμοι και έλαβαν μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία, στο κυνήγι του Καλυδώνιου Κάπρου και σε άλλα κατορθώματα. Περισσότερα, εδώ.

Οι πιο πάνω πληροφορίες από το εξαιρετικό τρίτομο έργο «Οδωνυμικά – Η Σημασία των Ονομάτων των Οδών της Αθήνας» των Μάρω Βουγιούκα – Ιωάννη Μεγαρίδη.

 

Ακολουθούν δεκαεννέα φωτογραφίες, με τo φορμάτ της κάμεραs του Huawei 20 Pro ( 18:9), το 10% των εκατόν ενενήντα φωτογραφιών που, τελικά, κράτησα από εκείνη την ημέρα:

Καλό Απρίλιο!

 

Ένα κλικ μακριά οι Roxette στο τραγούδι “It Must Have Been Love”:

31/03/2019

1216. Το Κριτήριο της Ανοησίας

Ας ξεκινήσουμε από τους, κατά το «Λεξικό της κοινής νεοελληνικής», ορισμούς:

κριτήριο το [kritírio] Ο42 : το στοιχείο που χρησιμοποιεί κάποιος ως βάση για να κρίνει, να διακρίνει ή να αξιολογήσει κτ.: Yποκειμενικά / αντικειμενικά κριτήρια. H επιλογή έγινε με κομματικά κριτήρια. H αξιολόγηση δεν μπορεί να γίνεται με προσωπικά κριτήρια. Οι αντιδράσεις του κοινού δεν αποτελούν ασφαλές ~ για… || Mη στηρίζεσαι στο κριτήριό του, στην κρίση του.

ανοησία η [anoisía] Ο25 : α.η ιδιότητα του ανόητου, η έλλειψη σκέψης, ορθοφροσύνης· βλακεία: Aπό ~ έκανε ό,τι έκανε. Είναι μεγάλη ~ να μη θέλεις το συμφέρον σου. β. ανόητη πράξη ή λόγος: Πάψε να κάνεις ανοησίες. Έλεγε τέτοιες ανοησίες που ούτε να γελάσουμε δεν μπορούσαμε.

[λόγ. < ελνστ. ἀνοησία]

 

Ποιο, λοιπόν, είναι το κριτήριο της ανοησίας για την, εκτός του σπιτιού μας, συμπεριφορά μας; Ένα και απλό:

Τι θα συνέβαινε αν όλοι οι γύρω έπρατταν ομοίως;

 

Παραδείγματα:

Να κυκλοφορείς στα ΜΜΜ με σακίδιο στην πλάτη. Το χειρότερο; Σε ώρες αιχμής και / ή με ογκώδες και/ή βρόμικο σακίδιο. Εξαιρούνται οι τουρίστες και όσοι κουβαλούν αποσκευές για να ταξιδέψουν.

Στα ΜΜΜ, ή και στο δρόμο, να μιλάς στο κινητό σου επί μακρόν και υψηλόφωνα. Όχι, δεν μας ενδιαφέρουν τα συναισθηματοψυχολογικοπροσωπικά σου! Πώς να το κάνουμε;

Στα ΜΜΜ. Να στηρίζεσαι με την πλάτη στα κατακόρυφα μεταλλικά στελέχη εμποδίζοντας συνεπιβάτες σου να κρατηθούν από αυτά.

 

Στις κυλιόμενες κλίμακες των Σταθμών των ΜΜΜ: Να στέκεσαι, καμαρωτός και χαλαρός, στην αριστερή πλευρά  παρεμποδίζοντας τους βιαστικούς, για τους λόγους τους, συνεπιβάτες σου ενάντια στην σχετική κουλτούρα. Εξαιρούνται ηλικιωμένοι και παιδιά.

 

Στα ΜΜΜ. Να ακούς μουσική, ή να παίζεις παιχνίδια στο κινητό σου, και να μοιράζεσαι τους ήχους με τους διπλανούς σου και όχι μόνο. Εκνευριστικό!

 

Στα ΜΜΜ: Να επιβιβάζεσαι και να μπαστακώνεσαι μπροστά στις πόρτες παρεμποδίζοντας την επιβίβαση / αποβίβαση των συνεπιβατών σου.

 

Στα ΜΜΜ και στον δρόμο: Να υιοθετείς αγελαία συμπεριφορά επειδή είσαι με την παρέα σου και θεωρείς ότι το να χειρονομείς, να φωνασκείς και να βωμολοχείς είναι αποδεκτό ή ότι οι άλλοι είναι υποχρεωμένοι να το ανέχονται.

 

Στα πεζοδρόμια: Εσύ και η παρέα σου να καταλαμβάνεται όλο το πλάτος του διαθέσιμου χώρου και να υποχρεώνετε όσους ακολουθούν να προσαρμόζονται στον βηματισμό σας.

Τα ολίγα αυτά!

 

Ένα κλικ μακριά «Πλούσιοι & Φτωχοί» και το εξαιρετικό, κατά τη γνώμη μου, «Πόσο Θα ’Θελα»:

24/3/2019

1215. Γλυφάδα (Σήμερα)

16/03/2019

1214. Ιστορία Ενός (Πλαστικού) Ίππου

Κυριακή, 5 Σεπτεμβρίου 2004. Με την πτήση 201, της Ολυμπιακής, πετάμε από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος.  Αναχώρηση στις 10:25, με το airbus «Κρήτη», τρεις ώρες, περίπου, στον αέρα και άφιξη στο Παρίσι και το αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκολ. Ξενοδοχείο «Millennium» [12, Boulevard Haussmann 75009 Paris – δωμάτιο 117].

Τρεις διανυκτερεύσεις στο Παρίσι και στη συνέχεια Euro Disney και διανυκτερεύσεις δύο. Ξενοδοχείο «Disneyland», δωμάτιο 3337. Επιστροφή με την πτήση 206, της Ολυμπιακής και πάλι, με το Boeing «Πέλλα», την Παρασκευή, 10 Σεπτεμβρίου 2004.

Περάσαμε, βεβαίως, καλά. Περπατήσαμε, είδαμε, απολαύσαμε, χαρήκαμε. Όσο μπορέσαμε, όσα προλάβαμε! Επισκεφθήκαμε, αυτό έλειπε δα, και το Μουσείο του Λούβρου (το πρωινό της Δευτέρας, 6 Σεπτεμβρίου 2004). Κοσμοπλημμύρα. Τα βασικά, τα, θαρρώ, προλάβαμε. Φεύγοντας περάσαμε και από το βιβλιοπωλείο του Μουσείου. Τι αγόρασα, ο παράξενος εγώ; Μα ένα ίππο πλαστικό και καφέ!

Το μήκος του, περίπου, δεκαπέντε (15) εκατοστά, το ύψος του οκτώ (8). Με την σέλα του την χρυσοκεντημένη, τις κουβερτούλες της, τα χάμουρά του και δύο εξάσφαιρα, υποθέτω, στις θήκες τους. Όμορφος, γλυκός, με καλές αναλογίες και δυνατότητα να στέκεται στα δύο πίσω του πόδια (και στην πλαστική ουρά του) και να φτάνει σε ύψος τα δώδεκα (12) εκατοστά. Τον αγόρασα, λοιπόν!

Για χρόνια αρκετά ήταν κάτοικος της Α29 και μάλιστα, στην αρχή, στο έπιπλο που είχα τις, σε DVD, ταινίες μου, δίπλα στο, έπιπλο, γραφείο μου. Εκεί στεκόταν, σε πίσω πόδια και ουρά, και με τα μπροστινά του ποδαράκια αγκάλιαζε έναν μικρό, ασημί, πύργο του Άιφελ, ομοίως αγορασμένον από το βιβλιοπωλείο του Λούβρου.

Όταν έφυγα από την Α29 ο εν λόγω ίππος δεν ήταν ανάμεσα στα ελάχιστα που πήρα μαζί μου. Τριάμισι, περίπου, έτη μετά τον αναθυμήθηκα. Τον ζήτησα. Η Βα είχε την καλοσύνη να μου τον φέρει στην Τ47. Ξανασμίξαμε, έτσι, την Πρωτομαγιά του 2016, που συνέπεσε με την Κυριακή του Πάσχα.

Πλέον τον έχω απέναντί μου, πάνω στην ράχη της μίας από τις δύο βιβλιοθήκες του γραφείου μου. Για να μην τον κουράζω, και για να μην ο πύργος του Άιφελ του λείπει, τον έχω να καλπάζει (από τα αριστερά στα δεξιά). Πίσω του υπάρχουν εκατοντάδες ίπποι κλεισμένοι σε πενήντα πέντε (55) αυτοκινητάκια, κυρίως Schuco, στην κλίμακα 1:72.

Πριν από λίγες μέρες κοίταξα την κοιλίτσα του. Εκεί, τυπωμένο με ανάγλυφα γραμματάκια, διάβασα: Made in China!

Τον αγαπάω τον γαλλοκινεζάκο μου!

Καλή Καθαρή Δευτέρα!

 

Ένα κλικ μακριά Mireille Mathieu και  “Amour Défendu” (1977):

11/03/2019

1213. Εικονοκείμενα

Ακολουθούν έντεκα (11) εικονοκείμενα, χωρίς επικεφαλίδες, τα οποία αναρτήθηκαν στο ηλεκτρονικό ημερολόγιο του alter ego μου (ολίγιστος):

Ένα κλικ μακριά ο Γιώργος Νταλάρας στο τραγούδι του Λάκη Παπαδόπουλου «Θέλω να Γυρίσω»:

02/03/2019