Μέτριου αναστήματος, περίπου 45 ετών με μαλλί που
έχει αρχίσει και γκριζάρει και γένια τριών – τεσσάρων ημερών, λεπτοκαμωμένος.
Συνταξιδεύουμε, πολλές φορές, προς το κέντρο της Αθήνας πρώτα με το λεωφορείο
και στη συνέχεια με το metro.
Κρατά ένα σακίδιο πλάτης και έχει, μονίμως, ένα
βιβλίο ανά χείρας. Συνήθως βρίσκεται στο οπτικό μου πεδίο (σήμερα στο διπλανό,
του λεωφορείου, κάθισμα). Με το που θα καθίσει, λοιπόν, ή και όρθιος ακόμη,
βυθίζεται στο διάβασμα. Τον θυμάμαι με ένα σωρό βιβλία. Βιβλία για σκάκι και,
θα έλεγα, επιστημονικά (Γεωμετρίας, Μηχανικής, τέτοια).
Αυτές τις μέρες διαβάζει ένα σχετικά ογκώδες βιβλίο
μαθηματικών. Ένα βιβλίο τίγκα στο ολοκλήρωμα και τις σειρές. Δεν μπόρεσα να δω
τον τίτλο του. Διέκρινα όμως ότι δεν είναι στα Ελληνικά, τα Αγγλικά ή τα
Ρωσικά. Ίσως είναι στα Πολωνικά ή τα σέρβικα.
Κάθισε δίπλα μου, άνοιξε το βιβλίο, έψαξε λίγο τη
σελίδα που ήθελε και βυθίστηκε! Ούτε σελιδοδείκτης, ούτε ένα τόσο δα μολυβάκι
να σημειώσει το κάτι τις του! Πώς μπορεί; Κάποιες φορές έτρεξε με το δάχτυλο
κάποιες αράδες. Κάποιες άλλες γύρισε τέσσερεις – πέντε σελίδες πίσω και
σύγκρινε, υποθέτω, παραστάσεις. Στον κόσμο του!
Κατεβήκαμε. Επιβιβαστήκαμε στον συρμό του metro. Συνέχισε, βαθυστόχαστος,
το διάβασμά του.
Δεν γνωρίζω πώς και γιατί αλλά η περίπτωσή του μου
θύμισε ένα συντομότατο αφήγημα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Ένα αφήγημα όπου ο
πρωταγωνιστής κλέβει βιβλία για να αποδειχθεί, τελικώς, ότι είναι τυφλός και,
φυσικά, αδυνατεί να τα διαβάσει!
Μου μπήκε, έτσι, η ιδέα ότι ο φίλος μας “το παίζει”!
Πηγαινοφέρνει βιβλία, εικονικά βυθίζεται σε αυτά και χτίζει ένα ψευτοπροφίλ.
Διάβολε! Πώς κανείς μπορεί να διαβάζει βαριά μαθηματικά στις εξήμιση το πρωί
δίχως ούτε ένα μολυβάκι; Δεν ισχυρίζομαι ότι ο γκριζομάλλης μας είναι “απατεώνας”,
καταθέτω συνειρμούς και σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου.
Να είναι Καλά ο άνθρωπος, να βυθίζεται στα βιβλία
του, να μελετά και να χαίρεται και οι άλλοι, εμείς, ας αναρωτιούντε κι ας λένε.
Υ.Γ. Το πιο πάνω κείμενο το έγραψα στην Τ47. Εδώ,
στην Α29, έχω στα χέρια μου τον τόμο “Χόρχε Λουίς Μπόρχες – ΑΠΑΝΤΑ ΠΕΖΑ” των
Εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα (Αθήνα 2005). Ατυχώς, ξεφυλλίζοντάς τον, δεν μπόρεσα
να εντοπίσω το κείμενο του Μπόρχες στο οποίο κάνω αναφορά. Αν κάποιος ευγενικός
αναγνώστης, άντρας ή γυναίκα, έχει καμιά καλή ιδέα για το ζήτημα αυτό θα του
ήμουν υπόχρεος αν την μοιραζόταν μαζί μου. . .
Ένα κλικ μακριά: Herb Alpert & the Tijuana Brass και “The Work Song” σε Video του 1966:
29/03/2012
Ο άνθρωπός μας κάθισε και, τώρα το πρωί, στο διπλανό (μου) του λεωφορείου κάθισμα. Άνοιξε την βιβλιαρούκλα του, την γνωστή των Μαθηματικών, πέτυχε την σελίδα με την πρώτη! και . . . βυθίστηκε. Μια κλεφτή ματιά στον τίτλο, τον οποίο επιμελώς "προστατεύει", μου έδωσε ένα "DER". Ίσως, λοιπόν, το βιβλίο να είναι στα Γερμανικά. Καλή του μέρα, Καλά διαβάσματα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά διαβάσματα! Μπορείς αύριο να τον χαιρετίσεις με "guten Morgen Herr Professor" :) και να δούμε πως θα σου απαντήσει ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έχω σκεφτεί να του μιλήσω, αλλά στα Ελληνικά. . .
Να είσαι Καλά!
Εχθές και προχθές, το πρωί και στο λεωφορείο, καθόταν στο απέναντι διπλό κάθισμα. Τώρα "χάνεται" σε ένα μετρίου μεγέθους κίτρινο βιβλίο με τίτλο "ATLAS ZUR MATHEMATIK - BAND 2". Να είναι Καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή