Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

0877. DVD / Ταινίες



Το να παρακολουθώ τηλεόραση ομολογώ ότι δεν είναι και το καλύτερό μου. Με εκνευρίζουν δε αφάνταστα τα μακροσκελέστατα, συνήθως, χρονικά διαστήματα με διαφημίσεις που υποχρεώνεσαι να παρακολουθήσεις για να μην χάσεις τη συνέχεια του ότι παρακολουθείς. Πραγματική πλύση εγκεφάλου. Η κάθε ηλιθιόφατσα μπορεί να εισβάλει στο σαλόνι σου και με ένα Αγαπημένοι μου φίλοι! (σιγά να μην είμαστε και κολλητοί!) να σε πρήξει διαφημίζοντας, επί πεντάλεπτο, σουτιέν ή κουρτίνες.

Οι ταινίες σε DVD είναι μια άλλη, αγαπημένη ιστορία. Έχεις το δωδεκάποντο ασημένιο δισκάκι, στο συρτάρι ή το ράφι σου, και εντός του ένας μικρός ή μεγάλος θησαυρός. Το τοποθετείς στο DVD player και όσο θέλεις βλέπεις, όποτε επιθυμείς το σταματάς. Παρεξήγηση, μηδέν! Ο Θησαυρός είναι πάντοτε εκεί, φυλακισμένος. Να δεις την ταινία όσες φορές επιθυμείς, από όποιο σημείο επιθυμείς. Με υπότιτλους ή χωρίς, με “extra” ή χωρίς. Όποτε θέλεις, όσο θέλεις. Με παρέα ή όχι. Στο ημίφως ή το σκοτάδι. Με κρασάκι ή φρουτάκι. Η τέλεια οικιακή ψυχαγωγία.

Ομολογώ ότι είμαι ο ευτυχής κάτοχος περισσότερων από 1620 ταινίες σε DVD. Όλες καταγραμμένες σε μία βάση, σε MS Access, που δημιούργησα και συντηρώ. Δεν έχω παρά να απλώσω και να διαλέξω τι θα δω. Δεν είναι όλες οι επιλογές μου επιτυχημένες αλλά, συνήθως, την ταινία την πάω μέχρι τέλους. Είναι κι αυτό το Τι θέλει άραγε να πει ο ποιητής;.

Βλέπω, λοιπόν, και θαυμάζω. Θαυμάζω το ταλέντο και τον μόχθο όλων αυτών των ανθρώπων, σκηνοθετών – ηθοποιών – τεχνικών – όλων!, που η κοινή τους προσπάθεια δίνει αυτήν την οπτικοακουστική πανδαισία. Το όνειρο! Τους έχω μέσα στην καρδιά μου γι’ αυτό που μου χαρίζουν. Κι αν καμιά φορά η κριτική μου, όπως θα δείτε, είναι σκληρή, ζητώ τη συμπάθειά τους. Το να κατατάσσεις και να κρίνεις είναι ανθρώπινη αδυναμία. Εξ’ άλλου για το προσωπικό μου κριτήριο πρόκειται και περισσότερο τίποτα.

Έτσι μέσα στον Αύγουστο κατάφερα να δω 27 ταινίες ή, μάλλον, 28 με την ταινία που προγραμματίζω να δω σήμερα το βραδάκι. Τις είδα και έγραψα το τι αποκόμισα από την κάθε μία στη βάση, σε MS Access, που λέγαμε. Κάποιες από αυτές τις έβλεπα για δεύτερη, ή και τρίτη ίσως, φορά σε DVD ή στην τηλεόραση ή και στον κινηματογράφο. Απλώς δεν είχα σημειώσει κάτι και επειδή δεν τις καλοθυμόμουνα τις ξαναείδα. Ακολουθεί μια κατάσταση με τις ταινίες που είδα και ελπίζω οι σύνδεσμοι (βαρβαριστί: Links) να λειτουργούν για όσους θα επιθυμούσαν περισσότερες λεπτομέρειες. Ιδού!

ΠΟΤΕ
ΠΟΙΑ
ΤΙ
1/8/2013
Μέτρια όσο και το πρώτο μέρος. . .
2/8/2013
Καλή!
4/8/2013
Καλή (και κομμάτι βαρετή).
5/8/2013
Πολύ καλή!
6/8/2013
Καλή.
7/8/2013
Με το ζόρι και η ηλικία της ολοφάνερη.
8/8/2013
Βλεπότανε.
9/8/2013
Καλή.
10/8/2013
Σκέτη μαλακία!
11/8/2013
Μαλακία!
12/8/2013
Βλεπότανε.
13/8/2013
Καλή (αν και κομμάτι κουραστική).
14/8/2013
Μια μαλακία και μισή! (Σκατά κόπια, αίσχος φωνοληψία, ανυπαρξία υποτιτλισμού για κάτι διαλόγους στα Γαλλικά, αργόσυρτη και μαυρογκαγκανιασμένη. Ένα μαύρο χάλι!).
15/8/2013
Κουλτούρα να φύγουμε! Βαριά, δύσκολη, κουραστική. Ευτυχώς πέρασε!
17/8/2013
Εξαιρετική!
18/8/2013
Καλή.
19/8/2013
Κακής ποιότητας κόπια και η πρωταγωνίστρια, κάποιες στιγμές, σαν βουβάλα, χώρια το γελοίο μαλλί της. Τελικώς: μέτρια.
20/8/2013
Καλή (κι ας την θάβουν κάποιοι κουλτουριάρηδες).
21/8/2013
Καλή!
22/8/2013
Μαλακία τρικούβερτη!
23/8/2013
Καλή.
24/8/2013
Καλή.
25/8/2013
Καλή (και κομμάτι κουραστική).
26/8/2013
Καλή.
27/8/2013
Είδα, το πρώτο μέρος, την Τρίτη, 27 Αυγούστου 2013. Καλό! Το δεύτερο μέρος το είδα την Τετάρτη, 28 Αυγούστου 2013. Καλό, ομοίως!
29/8/2013
Καλή (αν και με αμφιλεγόμενο τέλος. . .).
30/8/2013
Καλή.

Αν τώρα έχετε την απορία ποια ταινία θα δω σήμερα, θα σας πω. Μα φυσικά την TROIS COULEURS: BLEU!

Να είσαστε όλες και όλοι Καλά, Καλό Σεπτέμβριο, Καλό Φθινόπωρο και Αγάπη στην Καρδιά Σας!

Ένα κλικ μακριά ο αγαπημένος Adriano Celentano τραγουδά “Tο Mάθημα”, εε συγγνώμη, το “Un Bimbo Sul Leone”:

 

31/08/2013

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

0876. Ελληνικό (Metro)

Tην Παρασκευή, 23/8, χρησιμοποίησα για πρώτη φορά το metro στη διαδρομή Ελληνικό – Ομόνοια. Ενώ το σπίτι μου απέχει από το Σταθμό του metro (του Ελληνικού) περίπου τρία χιλιόμετρα η σύνδεση του με την γραμμή του λεωφορείου, που εξυπηρετεί την εκεί μετάβασή μου, έχει πυκνότητα δρομολογίων τέτοια (περίπου δύο ανά ώρα) που ότι κερδίζεις από το metro το χάνεις από τον ΟΑΣΑ. Είναι το δαιμόνιο της φυλής. Κατασκευάζουμε ένα σύγχρονο, γρήγορο και αποτελεσματικό Μέσο Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) και του βγάζουμε τα μάτια με τα περιφερειακά του συστήματα (θέσεις πάρκινγκ, σύνδεση με άλλα ΜΜΜ, υποδομές γενικά) που κρατάμε κάποιες δεκαετίες πίσω.

Έτσι και την Παρασκευή. Ενώ χρησιμοποιώ ένα λεωφορείο που ξεκινά από το τέρμα στις 06:20 ο ΟΑΣΑ άλλαξε αιφνιδίως το δρομολόγιο, διότι δικά του είναι τα δρομολόγια ότι θέλει τα κάνει, και το έβαλε στις 06:40. Βρέθηκα, λοιπόν, να περιμένω σαν το χαζό στη στάση τον ατσίδα με το μπλε όταν στις 06:35 πέρασε το λεωφορείο για τον Σταθμό metro του Ελληνικού. Επιβιβάστηκα. Κατέβηκα στον Σταθμό metro του Ελληνικού. Έτσι είχα την ευκαιρία να τραβήξω και κάποιες φωτογραφίες του Σταθμού, μερικές από τις οποίες θα παραθέσω στη συνέχεια.

Και οι τέσσερεις καινούργιοι σταθμοί του metro (Ηλιούπολης, Αλίμου, Αργυρούπολης και Ελληνικού) είναι κατασκευασμένοι με παρόμοιο τρόπο και ενώ είναι καλαίσθητοι και λειτουργικοί αποπνέουν μια αίσθηση υποδεέστερου και φθηνότερου σε σχέση με τους σταθμούς η κατασκευή των οποίων προηγήθηκε. Τι να κάνουμε; Χρωστάμε και της Μιχαλούς, έτσι μας λένε, και οι Κυβερνήσεις της Ελλαδίτσας των τελευταίων δεκαετιών είναι αυτές που μας αξίζουν. Δηλαδή, της πλάκας!

Το μέγιστο πλεονέκτημα για το metro της Αθήνας παραμένει, πέραν της λειτουργικότητας και της ακρίβειας του μέσου, η καθαριότητα και η τάξη. Ελπίζω να αποδειχθούμε ικανοί να κρατήσουμε καθαρό το metro μας για πολλά χρόνια ακόμα.

Ελπίζω, επίσης, τα αστροπελέκια που είναι υπεύθυνα, λέμε τώρα, για τη λειτουργία των ΜΜΜ να ξυπνήσουν από την καλοκαιρινή χαύνωση και με το φθινόπωρο να οργανώσουν έτσι γραμμές και πυκνότητα δρομολογίων που να εξυπηρετούν και να αναδεικνύουν το καλύτερο ανάμεσά τους: το metro.

Ακολουθούν φωτογραφίες από τον Σταθμό metro του Ελληνικού:







Ένα κλικ μακριά οι Bee Gees τραγουδούν “How Deep Is Your Love”:


25/08/2013

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

0875. Εμή Μετ’ Άλλων




Αντιγράφω από το URL: http://omiliasii.blogspot.gr/2008/11/blog-post_4928.html 


Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2008


μός μή, όν
 

κτητ. ντων. το πρώτου προσώπου· (γώ, μο)' δικός μου, λατ. meus, μ.' συγκεράννυται μετ το ρθρου, ς, ομός ερηται ν λ. Θ. 360· κα (κατ τος παλαιος γραμματ.) τομο Λ. 608, δ. Δ. 71· τμ λ. Ι. 654· - ποιητ. μς σάκις παραλήγουσα φειλε ν εναι μακρά.

Ι.
μετ
οσιαστ.: 1. ξ ποκειμ., δικός μου, ξ μο, μς υἱὸς υἱὸς μός· μετ το ρθρ., μς υἱὸς υἱὸς μός· - παρ ποιητας νίοτε συνδυάζεται μετ γεν. πρς νίσχυσιν τς ννοίας τς κτήσεως, μν ατο λ. Ζ. 446, δ. Β. 45· δαρ... μς σκε κυνώπιδος λ. Γ. 180 | 2. ξ ντικειμένου, περ μο, μν... λυγρν γγελίην λ. Τ. 336, πρβλ. δ. Β. 97.

ΙΙ.
νευ οσιαστ., μός, δικός μου, ο γρ μν παλινάγρετον=παλισσύλλεκτον, ες τοπίσω ληπτόν· ξ ο ψευδές, μεταμελητν (Σχόλ.), λ. Α. 526 | 2. μοί, (ο) «ο ’δικοί» μου, ο συγγενες μου, λατ. mei, ψει δ’ οτ’ ρπω σ μος δες οτ’ ρ’ γ σος λ. Υ. 205.

[
μν ατ. ν. το μς (Α 31)]
[
μ, νομ. πληθ. το θηλ. μ (Α 42)]

Αναρτήθηκε από kalliopi στις 11/28/2008 07:46:00 μ.μ.




Και τώρα που ξεκαθαρίσαμε τα του εμός, εμή, εμόν ιδού πόνημα (μου) παλαιόν με τίτλο Εμή:


ΕΜΗ

Τέχνη
Της σιωπής
Και της υπομονής
Που ανασαίνει

Σκουλήκι
Της φρόνησης
Που τρώει
Τη σάρκα

Ύπουλο
Πρόβλημα παλιό
Που τη ζωή μου
Δυναστεύει

                       28/1/97




Ένα κλικ μακριά: ο Μανώλης Μητσιάς τραγουδά Ποτέ σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη. Απολαύστε το!



19/08/2013