Να γράφεις. Να δημοσιοποιείς. Ίχνη και σημάδια. Του εαυτού σου και άλλων. Αυτών που γνωρίζουν. Εκείνων που αγνοούν. Ακόμα μία φορά: “Ποτέ δε θα μάθουμε όλα όσα μας αφορούν”. Περιπτώσεις που αγνοείς και κερδίζεις. Άλλες που χάνεις. Ισορροπία.
Εθισμένος; Ίσως. Δεν κρύβομαι πίσω από το: “Γράφω για τον εαυτό μου” και τις όποιες παραλλαγές του. Το να διαβάζονται τα, συγκεκριμένα, κείμενα μου με ευχαριστεί. Ότι, λοιπόν, καταθέτω εδώ το καταθέτω για να διαβαστεί. Δέχομαι το “Εις εμοί μύριοι, εάν άριστος η”, του Ηράκλειτου, αλλά, μιας και στην εποχή μας είναι δύσκολο να βρεθούν οι άριστοι / μύριοι όσο περισσότεροι αναγνώστες τόσο το καλύτερο!
Υπάρχουν εγγραφές που αφορούν συγκεκριμένα άτομα. Άτομα που, συνήθως, αγνοούν. Ο πειρασμός παραμονεύει. Δεν είναι πάντοτε εύκολο να αποκαλύπτεις την πηγή της έμπνευσής σου. Τίθεται το ερώτημα: “Τι δικαιώματα έχει αυτός που εμπνέει στο εξαγόμενο της έμπνευσης που προκαλεί;”. Μία-δύο φορές που αποκάλυψα στην “πηγή” ότι με ενέπνευσε, και πώς, τα αποτελέσματα ήταν ξεκάθαρα απογοητευτικά. Μάλλον εμπνέομαι από λάθος πρόσωπα.
Με όλα αυτά σκέφτηκα και την περίπτωση, όπως ήδη έγραψα, του να “κλειδώσω” το ημερολόγιο αυτό. Μοιάζει άχαρο. Θα είναι. Ελεύθερο, λοιπόν, όπως ξεκίνησε. Θα αλλάξω την εμφάνισή του. Έτσι, για τη χαρά της ανανέωσης και την εκμετάλλευση κάποιων δυνατοτήτων που προσφέρονται. Ευελπιστώ να αλλάξω και το πώς ακούγεται η μουσική που συνοδεύει, και θα εξακολουθήσει να συνοδεύει, τις εγγραφές. Κάθε εγγραφή θα έχει τον δικό της κώδικα για τη μουσική επένδυση και η μουσική αυτή θα παραμένει διαθέσιμη για ικανό χρονικό διάστημα. Τόσο, όσο επιτρέπει η χωρητικότητα του τόπου που την φιλοξενεί.
Τέλος είναι και το περίφημο Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή που αρκετούς φίλους – επισκέπτες έχει παραξενέψει. Αλλαγή και σ’ αυτό! Όποτε υπάρχει διάθεση και έμπνευση. Λοιπόν, ξεκινάμε!
Ο Θεός βοηθός!
Ακούγεται ένα τραγούδι που, τις τελευταίες μέρες, έχει “κολλήσει” στο μυαλό μου. “Φάτα Μοργκάνα”, σύνθεση και ερμηνεία Μαρίζας Κωχ – στίχοι: Νίκος Καββαδίας (βεβαίως).
Καλό Σεπτέμβριο!
30/8/2009
