Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

1122. Ένα Ακόμα [Προσωπική Μυθολογία]


Σήμερα. Ξημερώματα. Στο σπίτι σου. Αφαίρεσα δύο ταινίες από την ταινιοθήκη σου. Ταινίες σε δίσκους μεγέθους δίσκων βινυλίου 33 (και 1/3) στροφών. Έκλεψα 400 €. Ήθελα να δω αν θα το αντιλαμβανόσουν.

Πίσω από ένα γραφείο. Διακρινόταν μόνο το πρόσωπό σου. Μίλησες για πέντε ταινίες που σου είχα αφαιρέσει. Για τα 400 €, κουβέντα. Ήταν σαν να με νοιαζόσουν. Χαιρόμουν που σε έβλεπα. Είχα συναίσθηση των διαδραματιζομένων.

Στεγνωμένη πραγματικότητα. Κομμένες γέφυρες. Άρνηση. Μιζέρια. Αδιαφορία. Από την άλλη. Νους που αντιστέκεται. Σκηνοθετεί. Προβάλλει.

Έρπουσες επιθυμίες. Καταπιεσμένες ανάγκες. Ειλημμένη απόφαση. Το παράδοξο της αντιστραμμένης ελπίδας: Ελπίζω να μην τολμήσεις!


10/08/2017

2 σχόλια:

  1. Ω! Εκπλήσσομαι ευχάριστα!
    Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που μπορούν να έχουν στο σπίτι τους 400€;
    😉

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπάρχουν, σίγουρα, άνθρωποι που ονερεύονται ότι τα κλέβουν!

    Καλό ΣΚ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή