1050. Ακρόπολη - Ομόνοια (Και Αντιστρόφως)

Μετά τις εναλλακτικές διαδρομές  Α, Β, Γ και Δ για την απόσταση Σύνταγμα - Ομόνοια ήρθε ο καιρός και για την απόσταση Ακρόπολη – Ομόνοια και αυτή τη φορά και αντιστρόφως! Όσο ο καιρός προσφέρεται σκέφτηκα να επωφεληθώ βαδίζοντας καθημερινά όσο περισσότερο μπορώ. Η απόσταση Σύνταγμα – Ομόνοια, πέραν του ότι την είχα “εξαντλήσει”, ήταν και “κοντή”! Το επόμενο σενάριο, λοιπόν, ήταν προφανές. Ακρόπολη – Ομόνοια! Όπου “Ακρόπολη” ο ομώνυμος σταθμός του metro και όπου “Ομόνοια” το κτήριο στο οποίο βρίσκεται στο γραφείο μου. Ξεκίνησα με το αντίστροφο (Ομόνοια – Ακρόπολη) και συνέχισα με αυτό και το αντίστροφο (Ακρόπολη – Ομόνοια). Αν πιστέψουμε το Google Earth μιλάμε για μία απόσταση 2,2 χιλιομέτρων ανάμεσα στα δύο σημεία. Συνεπώς καθημερινά διανύω, διπλασιάζοντας τα 2,2 χιλιόμετρα επί το πήγαινε – έλα, περίπου 4,5 χιλιόμετρα. Καθόλου άσχημα θα έλεγα.

Αρχικά χρησιμοποίησα σαν βασικούς οδικούς άξονες τις Πατησίων , Αιόλου και Αδριανού και συνεχίζω με όποιες εναλλακτικές διαδρομές μου μοιάζουν ελκυστικές. Περιττό θαρρώ να αναφέρω ότι δεν μόνο περπατάω αλλά φωτογραφίζω κιόλας (με την κάμερα του κινητού). Η διαδρομή που ακολουθώ, και κυρίως το κομμάτι της Πλάκας, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και τα θέματα για φωτογράφιση μόνο σπάνια δεν είναι. Κυρίως απολαμβάνω την πρωινή διαδρομή με τους ελάχιστους συνοδοιπόρους και την απουσία των μηχανών και των αυτοκινήτων. Τολμώ να πω ότι αν σεβόμασταν λίγο περισσότερο τον χώρο και δεν υπήρχε τέτοια ασυδοσία από την πλευρά των οδηγών των πάσης φύσεως δικύκλων, κυρίως, η Πλάκα θα ήταν πέντε με έξι φορές ομορφότερη.

Επόμενη διαδρομή Συγγρού – Φιξ – Ομόνοια και . . . βλέπουμε!

Ακολουθούν φωτογραφίες, διαφόρων ημερομηνιών, από τη διαδρομή Ακρόπολη – Ομόνοια (κυρίως):

Να είσαστε Καλά, Καλή Εβδομάδα!

Ένα κλικ μακριά Elton John και “Looking Up” από το εξαιρετικό καινούργιο (και όχι “καινούριο”) άλμπουμ του "Wonderful Crazy Night":

28/02/2016

1049. Ερμιόνη

Με την ελκυστική Ερμιόνη κάποτε εγώ συνέπαιζα, 
που είχε μια ζώνη από άνθη ποικίλα, ω Αφροδίτη,

με γράμματα χρυσά· έγραφε δε· αγάπα με για πάντα, 
και μη λυπηθείς, αν κάποιος άλλος μ’ έχει.

Η μετάφραση της ταπεινότητάς μου και η Ερμιόνη σαφέστατη!

Πληροφορίες για τον ποιητή εδώ.   

Να είσαστε Καλά, να προέχετε τους εαυτούς Σας, Καλή Εβδομάδα!

Ένα κλικ μακριά Δημήτρης Χορν, Μάρω Κοντού και “Πες Μου Μια Λέξη” σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι και στίχους Αλέκου Σακελλάριου:

21/02/2016

1048. Η Ελληνική Ποίηση Ανθολογημένη

Σε μία εποχή που η αδερφή μου και εγώ εργαζόμαστε στην επαρχία, τη δεκαετία του ’80, κάποιος επιδέξιος, προφανώς, “δοσάς” (όπως τους αποκαλούσαν τότε) καταφέρνει να πουλήσει στη μητέρα μας κάποιες σειρές βιβλίων. Πράγμα αξιοσημείωτο αφενός λόγω της απουσίας εμένα και της αδελφής μου και του ότι οι γονείς μου μικρή σχέση είχαν με τα βιβλία και αφετέρου λόγω του πνεύματος οικονομίας που σταθερά επιδείκνυε η μητέρα μου.

Ανάμεσα στις σειρές μια κακοτυπωμένη και πολύτομη “Ιστορία Του Ελληνικού Έθνους” του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, την οποία έσπευσα να ξεφορτωθώ όταν πέρασε στην κατοχή μου, δυο επίσης κακοτυπωμένα λεξικά, Αγγλοελληνικό και Ελληνοαγγλικό, τα οποία έχω στο γραφείο μου στη δουλειά, και η πεντάτομη σειρά “Η Ελληνική Ποίηση Ανθολογημένη”, την οποία κράτησα.

Πρόκειται για ένα έργο το οποίο έχει γνωρίσει πολλές εκδόσεις και από διάφορους εκδοτικούς οίκους. Η σειρά που έχω στα χέρια μου είναι των εκδόσεων “ΠΑΡΘΕΝΩΝ”, πρώην “ΚΥΨΕΛΗ”, και το έτος έκδοσης το 1977 (Το έργο πρωτοεκδόθηκε τη δεκαετία του ’50).

Κάπου - κάπου, λοιπόν, πιάνω στα χέρια μου και ξεφυλλίζω κάποιον από τους πέντε τόμους της σειράς. Αναζητώ το ξάφνιασμα και τη χαρά που μπορεί να δώσει ένας όμορφος, εμπνευσμένος  στίχος. Συνήθως δεν την έχω αυτή τη χαρά αλλά, όταν και αν μου δοθεί, για λίγο έστω, ευτυχώ!

Σήμερα θέλησα να ανεβάσω μια εγγραφή. Έκανα τη σκέψη: Θα ανεβάσω κάτι από τον πρώτο τόμο της “Ανθολογίας”. Βιβλιοθήκη του χολ, πάνω δεξιά ράφι, “Α´ Τόμος ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ”  και:

IV. ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ

Ένα κλωνάρι από μυρτιά κρατώντας

και ρόδο ωραίο, χαιρόταν. Τα μαλλιά της

της ίσκιωναν τους ώμους και τις πλάτες.

Ποίημα του Αρχίλοχου μεταφρασμένο από τον Θρ. Σταύρου.

ΙΙΙ ΚΟΡΗ ΑΝΥΠΑΝΔΡΗ

Σαν το γλυκόμηλο ψηλά στην άκρη κοκκινίζει,

στην άκρην άκρη της μηλιάς, τι το ’χουνε ξεχάσει

Όχι! Κανείς δεν το ξεχνά δεν μπόρεσε να φτάσει!

ΔΕΔΥΚΕ ΜΕΝ Α ΣΕΛΑΝΑ

Δέδυκε μεν α σελάνα

και Πληιάδες, μέσαι δε

νύκτες, παρά δ’ έρχετ΄ώρα

εγώ δε μόνα καθεύδω.

Έδυσ’ η Πούλια τώρα

και το φεγγάρι. Μα ψυχή. . .

Μεσάνυχτα. Φεύγει η ώρα

κι εγώ κοιμούμαι μοναχή!

Δύο ποιήματα της Σαπφούς μεταφρασμένα από τον Σιμ. Μενάρδο.

Για σήμερα αυτά! Να είσαστε Καλά, Καλή Εβδομάδα!

Ένα κλικ μακριά “Minor Swing” από το Soundtrack της ταινίας “Chocolat” (2000):

14/02/2016