Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

0813. Εφτά Λεμόνια


Ξημερώνει. Το ρολόι δείχνει 06:09. Χτυπά το ξυπνητήρι. Σηκώνομαι. Σαλόνι. Βγάζω το “ρολόι νυκτός”. Φοράω το Seiko Chronograph Titanium. Πορτοφόλι, κλειδιά, γυαλιά ηλίου, USB Stick AEIPOTE_MAX. Όλα στη θέση τους. Πίνω ένα ποτήρι νερό.

Ετοιμάζομαι να αποχωρήσω όταν ακούω μια φωνούλα:

-  Ψιτ! Κύριε!

Ξαφνιάζομαι. Κοιτάζω γύρω μου. Τίποτα. “Παράκουσα”, σκέφτομαι. Κάνω το πρώτο βήμα όταν ακούγεται και πάλι:

-  Ψιτ! Κύριε!

Αυτή τη φορά είμαι πιο προσεκτικός. Δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω. Εκεί, στο “κάτω”, βρίσκεται μια σακούλα με φρεσκοκομμένα λεμόνια από το πατρικό της Τ47. Τίποτα άλλο.

-  Μίλησε κανείς;

Ρωτάω και δεν πιστεύω ότι κάνω μια τέτοια ερώτηση μπροστά σε μια σακούλα με λεμόνια.
Κι όμως!

Η απάντηση έρχεται:

-  Εγώ κύριε!

Για να ακολουθήσει ο διάλογος:

-  Ποιος εσύ;
-  Εγώ, μέσα στη σακούλα!
-  Ε!

Τα μάτια μου έχουν γίνει σαν πιατάκια του γλυκού. Ξεστομίζω μια χαζή ερώτηση:

-  Μιλάνε τα λεμόνια;
- Όχι όλα. Είμαστε κάτι λίγα, όμως, που μπορούμε!

Έρχεται η απάντηση.

- Μάλιστα! Και τι επιθυμείτε κύριε ή μήπως κυρία λεμόνι;
-  Θέλουμε να μας πας, όλα εμάς της σακούλας, σε ένα κορίτσι.
-  Ορίστε;

Το πράγμα έχει ξεφύγει εντελώς. Τσιμπιέμαι – το αισθάνομαι. Κοιτάζω τη σακούλα – υπάρχει. Αγγίζω τα λεμόνια – η φλοίδα τους στιλπνή και δροσερή.

“Μπλέξαμε!”, συλλογίζομαι. 

Έχω όμως μπει στο χορό. Λοιπόν, χορεύω!

- Σε ποιο κορίτσι;
- Στη X.!
- Τώρα αυτό πως σας ήλθε;
- Λεμόνια είμαστε, μας ήρθε!
- Και γιατί στη X;
- Για να μας βάζει στο φαγάκι της να νοστιμίζει!
- Δεν ρώτησα αυτό. Γιατί στη X. και όχι, ας πούμε, στην Ψ.;
- Μπορεί να είμαστε λεμόνια αλλά έχουμε κι εμείς τις προτιμήσεις και τις αδυναμίες μας!

Ποιος μπορεί να τα βάλει με λεμόνια που μιλάνε και μάλιστα έχουν και καλό γούστο; Συμβιβάζομαι με το γεγονός. Προσπαθώ να διαπραγματευτώ:

- Μα είσαστε πολλά. Άντε και σας πήγα. Πώς θα σας κουβαλήσει η κοπέλα στο σπίτι της που μένει μακριά;
- Χμ! Σε αυτό έχεις ένα δίκιο. Είμαστε πολλά. Σαράντα ένα, για να λέμε την αλήθεια. Το έχουμε το βάρος μας!
- Τι θα λέγατε να πήγαινε μια αντιπροσωπεία; Εφτά λεμόνια, ας πούμε.
- Θα μας πας;
- Αν είσαστε εφτά, ναι!

Ετοιμαζόμουνα να σκύψω να διαλέξω εφτά λεμόνια όταν:

Παφ – παφ – παφ – παφ - παφ – παφ – παφ!

Εφτά όμορφα, ζουμερά λεμόνια πηδήξανε από τη σακούλα και παραταχτήκανε στο τραπέζι της κουζίνας!

“Τώρα, συμπληρώσαμε!” συλλογίζομαι. Δεν μου μένει παρά να βάλω τα εφτά λεμόνια σε μια σακούλα και να τα παραδώσω στη Χ.! “Ε, εφτά λεμόνια μεταφέρονται”, σκέφτομαι.

Ανοίγω το ντουλάπι για να πάρω μια σακούλα και . . . χτυπάει το ξυπνητήρι! Κοιτάζω το ρολόι μου “νυκτός”. Έξη και εννέα λεπτά, ακριβώς!

Σηκώθηκα. Σαλόνι. Έβγαλα το “ρολόι νυκτός”. Φόρεσα το Seiko Chronograph Titanium. Πορτοφόλι, κλειδιά, γυαλιά ηλίου, USB Stick AEIPOTE_MAX. Όλα στη θέση τους. Ήπια ένα ποτήρι νερό. Κοίταξα το τραπέζι της κουζίνας. Πάνω του, σε παράταξη, εφτά όμορφα, ζουμερά λεμόνια!

Βγήκα. Στο δεξί μου χέρι μια σακούλα. Μέσα της εφτά όμορφα, ζουμερά λεμόνια. . .

Για την περίσταση, και ένα κλικ μακριά, Peter, Paul And Mary και . . . “Lemon Tree”.



23/04/2012

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

0812. Χίλιες & Μία Νύχτες ή Τα Παραμύθια της Χαλιμάς


Ξεκίνησα, από προχθές – 16 Απριλίου 2012,  να διαβάζω τον δεύτερο τόμο του έργου “Χίλιες & Μία Νύχτες” (ή “Τα Παραμύθια της Χαλιμάς”). Τον πρώτο τόμο τον είχα διαβάσει μεταξύ 4 και 25 Δεκεμβρίου 2011  Πρώτη ιστορία, του δεύτερου τόμου, “Η ιστορία του Μπεντέρ, βασιλιά της Περσίας. και της Τζαχάν-Άρα, Πριγκίπισσας του Σαμαντάλ ή Σουμουντέρ”. Μια ιστορία έκτασης σαράντα οκτώ σελίδων σύμφωνα με την οποία ο Μπεντέρ τραβάει του λιναριού τα πάθη μέχρι, τελικώς, να σμίξει με την κακή, έεε καλή, του Τζαχάν-Άρα την ζόρικη η οποία με το που συναντιούνται τον μεταμορφώνει σε, ωραιότατο, πτηνό (ή πιτηνό, όπως θα το άρθρωνε ο αείποτε).

Ιστορίες για να χαλαρώσεις, να αφεθείς, να ξεφύγεις! Να μεταφερθείς σε κόσμους και χώρους εξωτικούς και μαγικούς. Χώρους γεμάτους Πρίγκιπες και Πριγκίπισσες, Βασιλιάδες και Βασίλισσες, μάγους και μάγισσες, δράκους, ναυάγια, μεταμορφώσεις, τζίνια, θησαυρούς και έρωτες. Πολλούς έρωτες! Έρωτες μέχρι τελικής πτώσης! Ιστορίες μέσα στις ιστορίες, συνεχείς ανατροπές, αχαλίνωτη φαντασία που καλπάζει, ευρηματικότητα που συναρπάζει, αρχετυπικοί καλοί και αρχετυπικοί κακοί. Ιστορίες με όμορφο τέλος και κερδισμένο τον στεναγμό ανακούφισης για τον καλό/καλή που μετά από τα μύρια όσα έσμιξε με το ταίρι του/της και τους αναμένει, πλέον, ζωή χαρισαμένη. Πιο γνωστές από αυτές είναι, βεβαίως, εκείνες του Αλαντίν, του Αλή Μπαμπά και του Σεβάχ του Θαλασσινού.

Όλα αυτά σε δύο τόμους 1108, συνολικά, πυκνογραμμένων σελίδων, μεγέθους 16,5x23 τετραγωνικά εκατοστά, και στη σειρά “ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - ΚΛΑΣΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ” του εκδοτικού οίκου “”.  Εκδόσεις του 2011, ISBN 978-960-488-283-0 & 978-960-488-284-7, με κόστος 9,95 ευρώ / ανά τόμο που κυκλοφόρησαν στους πάγκους των εφημεριδοπωλών τον Αύγουστο του 2011.

Την μετάφραση υπογράφουν οι: Βάλια Ευσταθίου, Ελένη Σαμαρά, Δόμνη Χαραλαμπίδη και Βασίλης Χατζηδημητράκης και ομολογώ ότι, κατ’ αρχήν, προβληματίστηκα από το πλήθος τους. Ευτυχώς όμως η μετάφραση τους, όσο μπορώ να κρίνω, είναι εξαιρετική με ρέοντα, στρωτό λόγο. Συγχαρητήρια, λοιπόν, τόσο στους μεταφραστές όσο και στις επιμελήτριες Μαρία Αλεξίου και Σοφία Κροκίδη που μοιάζει να έκαναν εξαιρετική δουλειά.

Αν, συνεπώς, επιθυμείτε μια όαση στην κόλαση της καθημερινότητας που έχουν εις βάρος μας σκαρώσει όλοι αυτοί οι τιποτένιοι, που πρώτα μας έκαψαν και τώρα θέλουν να μας αλείψουν λάδι, και είσαστε και του διαβάσματος συνιστώ θερμώς: “Χίλιες & Μία Νύχτες”!

Παραφράζοντας τον μεγάλο Διονύση: Να μας έχει ο Θεός Καλά πάντα να διαβάζουμε και να ξεφαντώνουμε! . . .

Ένα κλικ μακριά: Elias Rahbani και Diala”.


18/04/2012

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

0811. Αλφαβητικά


Διάβασμα: Στην ουσία μόνο βιβλία διαβάζω. Εφημερίδες και περιοδικά απλώς τα ξεφ(τ)υλλίζω.

Εκπομπές “Λάιφ Στάιλ”: Κάποιοι πονηρούληδες, άντρες και γυναίκες, βγάζουν τα προς το ζην (και με το παραπάνω)  κουτσομπολεύοντας συστηματικά τις ζωές και τα φερσίματα των άλλων. Προστιθέμενη αξία ίση με το μηδέν. Αλλάξτε κανάλι ή, καλύτερα, διαβάστε ή/και ακούστε μουσική.

Έλληνας πολιτικός: Άτομο που έχει απωλέσει (και) την ιδιότητα να κοκκινίζει όταν, εν γνώσει του και ασυστόλως, ψεύδεται.

Κέντρο Αθήνας: Εγκαταλελειμμένο, τριτοκοσμικό, βρώμικο, πανάθλιο, απαράδεκτο!

Mega: To, αυτοαποκαλούμενο, μεγάλο κανάλι. Μακράν το ασυνεπέστερο στην τήρηση του προγράμματος, που το ίδιο ανακοινώνει, όσον αφορά την ώρα έναρξης (και συνεπώς και λήξης) των εκπομπών του. Μας έχει φλομώσει στις διαφημίσεις και στις επαναλήψεις τρεχουσών, και επιτυχημένων, σειρών (όπως π.χ. “Κλινική Περίπτωση”). Αλλάξτε κανάλι!  

Metro: Κόσμημα!

Πάσχα: Άχρωμο, άοσμο, άγευστο. Κάθε πέρυσι και καλύτερα.

Προεκλογική Περίοδος: Θα χορτάσουμε Θα, ξύλινη γλώσσα και μούρες κοπριτών που πρώτα καταστρέψανε την Ελληνική κοινωνία και τώρα προσφέρονται να την σώσουν ακριβώς με την συνταγή που την καταστρέψανε. Μαυρίστε τους!

Στοίχημα: Το μόνο που πρέπει να περιμένεις όταν βάζεις στοίχημα με τον εαυτό σου είναι το να το χάσεις.

Σχέσεις: Όταν εκτιμάς κάποιον δείξ’ του το. Αν όχι, ομοίως!

Τα ολίγα αφτά. Να είσαστε όλες και όλοι Καλά!

Ένα κλικ μακριά: Overture - Jesus Christ Superstar (1970 Version).


11/04/2012 

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

0810. Τι Είναι ο Έρωτας


Σαν μια πρωτοβάθμια εξίσωση με τρεις αγνώστους (αυτός, αυτή και τα μυστήρια) ο έρωτας είναι.

Υ.Γ. Έτη Πολλά σε μια Άλκηστη που σήμερα έχει τα γενέθλιά της! 

Ένα κλικ μακριά: Mel & Tim και “Starting All Over Again”.


05/04/2012