Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

0617. “Πλάτωνας, Όχι Πρόζακ!”, Δίλημμα

Διαβάζω ένα βιβλίο, “Πλάτωνας, Όχι Πρόζακ!” του Λου Μαρίνοφ, σε μετάφραση Αριάδνης Αλαβάνου. Είναι ενδιαφέρον. Φτάνω στη σελίδα 143. Όσα διαβάζω σ’ αυτή θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας. Αλλά πώς; Στην έκτη σελίδα του βιβλίου αναγράφεται ρητώς:  

Απαγορεύεται η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή η απόδοση . . . χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Νόμος 2121/1993 και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Μάλιστα! Να το σεβαστώ. Να γράψω λοιπόν στον εκδότη, εκδοτικός οίκος Α. Α. Λιβάνη, και να ζητήσω άδεια να εμφανίσω τις συγκεκριμένες δεκαπέντε – είκοσι αράδες στο e-ημερολόγιό μου. Θα μου δώσει, ελπίζω, την άδεια μιας και, στο κάτω – κάτω, διαφήμιση θα του κάνω. Το ερώτημα είναι σε πόσο χρόνο θα πάρω την έγγραφη άδειά του. Σε πέντε μέρες, δέκα, ένα μήνα; Ομολογώ ότι η όλη διαδικασία δε με εμπνέει.

Ας το πιάσω, λοιπόν, αλλιώς. Σχέσεις μεταξύ ζευγαριών: Ταοϊσμός και Λάο Τσε με τον δεύτερο να πρεσβεύει ότι αν κάτι το επιθυμούμε πάρα πολύ αλλά, ταυτοχρόνως, θεωρούμε ότι το να το αποκτήσουμε είναι πέρα από τις δυνατότητές μας τότε αυτό μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστη επίδραση στη νοητική μας κατάσταση. Αυτό είναι το πρώτο σκέλος.

Στο δεύτερο σκέλος έχουμε το παράδειγμα της μηλιάς και του μήλου. Με απλά λόγια: Η μηλιά καρποφορεί στην εποχή της. Συνεπώς μην αναζητάτε καρπούς εκτός εποχής. Ή, όπως καταλήγει ο συγγραφέας συνδυάζοντας τα ανωτέρω σκέλη δύο: Ας κάνουμε τις προσπάθειες μας με αυτοσυγκράτηση και στο σωστό χρόνο.

Είναι, λίγο ως πολύ, γνωστά αυτά τα πράγματα αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι ενδιαφέρον να τα βλέπεις και γραμμένα και να μαθαίνεις ότι τα σκέφτηκαν και τα είπαν και σοφοί του κόσμου τούτου. Επειδή, και κατά δήλωσή μου, είμαι λάτρης των Προσωκρατικών παραθέτω και τα σεβαστά, και αντίστοιχα:

Μη επιθύμη αδύνατα [Χίλων]

Καιρόν γνώθι [Πιττακός]

Εν κατακλείδι: Όλοι τους καλά τα λένε και καλοί είναι. Από τον κ. Μαρίνοφ μέχρι τον Πιττακό. Το ζήτημα είναι άλλο. Να μη σου τύχει! Γιατί, αν σου τύχει, ο Θεός να σε φυλάει και . . . οι φιλόσοφοι μαζί σου!


Ottmar Liebert – Isla Del Sol. 

  
22/04/2009

3 σχόλια:

  1. ακριβώς, δεν πά να λένε ότι θέλουν οι λόγιοι και ορθολογιστές... άμα σου συμβεί θα σου συμβεί, κατά τα άλλα βρίσκω πραγματικά πάρα πολύ ενδιαφέρουσα την διανοητική ενασχόληση και τα αποθεύγματα ζωής όλων αυτών που που μιλούν για αυτήν χωρίς να μην την έχουν ζήσει... δεν εννοώ εσένα Aeipote φυσικά :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ψάχνοντας τον σωστό χρόνο λησμονάμε τον τρόπο και τον στόχο... αν και..σωστά ομίλησαν οι προγενέστεροι εμού [!:)!] φιλόσοφοι

    μου αρέσει πολύ ο εν διλήμματι ευρισκόμενος ποντικούλης σας Αείποτε!
    πάρα πολύ!
    θα κοιτά το ρολόι του τοίχου για τον σωστό χρόνο εφόρμισης εις το τυράκιον...! :))

    Χρόνια Πολλά και φυσικά Καλά!

    και.. είδατε; όποιος επιθυμεί κάτι πολύ, τέχνας κατεργάζεται για να το βρει!, προσπερνώντας την αναγραφομένη ρητά εντολή.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ViSta: Ο καθένας κάτι έχει ζήσει, θαρρώ. Μη ξεχνάμε και ότι οι έξυπνοι επωφελούνται από την πείρα (και την πυρά, ενίοτε) των άλλων. . .
    Παραμένει το “Είναι να μη σου τύχει. . .” που μπορεί να τινάξει όλες τις θεωρίες στον αέρα. . .

    Να είσαι Καλά! :-)

    Orelia: Ίσως έχετε δίκιο. Τυράκι ο έρωτας – ποντικάκια εμείς! Τον ποντικούλη, πάντως, δυσκολεύτηκα αρκετά να τον φωτογραφίσω. Σκεφτείτε ότι πρόκειται για σελιδοδείκτη ύψους τεσσάρων εκατοστών. . .

    Φιλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή