07. 24/04/88 <> [0772] <> Τετράδιο 08, Σελίδα 081
Δεν τα γράφουμε, πια, όλα! Κάποτε δεν γράφουμε μήτε τα μισά (των μισών κ.λ.π.). Έτσι! Και η ζωή ζωή μας. Όσο την προλαβαίνουμε. Όσο το μπορούμε. Ζητώντας τα όλα και μη όντας διατεθειμένοι να πληρώσουμε το παραμικρότερο τίποτα. Αποχαυνωμένοι, ονειροπόλοι και εραστές του ότι δεν γίνεται και το χειρότερο του ότι δεν θα γίνει. Αρχιστράτηγοι της σκέψης και φανταράκια της πράξης. Και οι μέρες χάνονται και όλο και ζυγώνουμε στο τέλος. Δεν θα προλάβουμε, λοιπόν, να κάνουμε τίποτα! Τίποτα να πούμε. Και τώρα τα κεφάλια μέσα! Πίσω στα καθημερινά. . .
08/10/2008
Σμίγω και τη δική μου φωνή εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο κι άλλο τόσο.
Συχνά, ούτε καν φανταράκια.
Ι5. Έτσι δεν το λένε; Εντελώς.
Μόνο τ΄όνειρο φουντώνει τις νύχτες.
Μόνο.
Καλημερούδια, ε;
Μεγάλη η χαρά την κάθε φορά που διαβαίνεις το κατώφλι μου. Να είσαι καλά και να προσέχεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα χαμογελαστή!