Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008

0501. Νύχτα [Δίχως Έμπνευση]


16. 28/10/94 - [0919] - Τετράδιο 10, Σελίδα 055


Δύσκολα. Όλο και πιο δύσκολα. Έχω βαρεθεί να γράφω, την κάθε φορά, τους ίδιους μονότονους [και μη αισιόδοξους] προλόγους. Όμως, καρδιά μου, πως αλλιώς;
Ζούμε δύσκολα γιατί μοιάζει να το θέλουμε. Δεν έχουμε συνήθως την γενναιότητα ούτε να διεκδικήσουμε αλλά ούτε και να απορρίψουμε όχι αυτά που πρέπει αλλά αυτά που θα έπρεπε. Και, πίστεψε με. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο “πρέπει” και το “θα έπρεπε”. Το πρώτο μπορεί να είναι μίζερο και ευνουχισμένο σέρνοντας μαζί του όλες τις αδυναμίες των άτολμων ή αποτυχημένων επιλογών της ζωής μας. Το δεύτερο μπορεί να αγκαλιάζει και να οριοθετεί την ζωή, που σαν νέοι ή νεότεροι έστω, υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας. . .


25/07/2008

2 σχόλια:

  1. Γιά να πάρουμε λίγο τα πάνω μας. Τίποτα δεν είναι δύσκολο, εμείς τα κάνουμε δύσκολα.
    Προτείνω ήλιο και θάλασσα γιά ν'ανέβουν τα κέφια.
    η αραπίνα ελληνίς (κοντεύω όπου να'ναι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ για την εμψύχωση. Το παλεύω. . .

    ΚαληΗμέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή